Johannes Jørgensen
Johannes Jorgensen (ur. 6 listopada 1866 w Svendborgu (Fionia), zm. 29 maja 1956 tamże) – duński pisarz i poeta[1].
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki |
Studiował na uniwersytecie w Kopenhadze, gdzie zapoznał się z twórczością i został zwolennikiem Georga Brandesa. W 1896, po powrocie z Włoch, przeszedł na katolicyzm. W 1913 podjął pracę na uniwersytecie w Lowanium, jednak po wybuchu wojny został zmuszony do opuszczenia Belgii[2].
Poza krajem urodzenia znany przede wszystkim z biografii Franciszka z Asyżu i Katarzyny ze Sieny[1]. Pięciokrotnie nominowany do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury[3].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Johannes Jørgensen, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2021-06-26] (ang.).
- ↑ Andrzej Kołaczkowski , Światowy zasięg nowszej literatury duńskiej, „Roczniki humanistyczne”, XIII, 1965, s. 123-124 .
- ↑ Nomination archive, [w:] The Nobel Prize [online] [dostęp 2021-06-26] (ang.).
Kontrola autorytatywna (osoba):
- ISNI: 0000000109285100
- VIAF: 100136529
- LCCN: n83172225
- GND: 119546825
- NDL: 00444925
- LIBRIS: sq467fsb4mb1x3d
- BnF: 127148210
- SUDOC: 135353238
- NLA: 35869141
- NKC: jn20000700828
- DBNL: jorg003
- BNE: XX1325710
- NTA: 070651949
- CiNii: DA0044104X
- Open Library: OL5984178A
- PLWABN: 9810643825205606
- NUKAT: n98027460
- J9U: 987007297080805171
- PTBNP: 98517
- LNB: 000013032
- CONOR: 103753059
- ΕΒΕ: 121548
- KRNLK: KAC200506244, KAC2018M4334