Johann Georg Carl von Hannig

Johann Georg Carl von Hannig, od 1758 baron Hannig, (ur. 1709 / 1710 w Nysie, zm. 1784 w Wiedniu) – austriacki feldmarszałek porucznik.

Pochodzenie

Pochodził z czeskiej linii Hannigów(inne języki) dziedziczącej tytuł władyków, która osiadła na terenach dzisiejszej Saksonii. Podczas wojny trzydziestoletniej w pierwszym najeździe Szwecji na Śląsk i wprowadzeniu reformacji w Saksonii rodzina uciekła na Śląsk „z godnej pochwały katolickiej gorliwości religijnej”.

Życie prywatne

W 1755 Hannig poślubił Marię Teresę von Demel (ur. 1737 w Villingen; zm. 17 września 1807 w Wiedniu). Para miała dwóch synów:

Carl (ur. ok. 1756 w Wiedniu; zm. 17 maja 1793 w pobliżu Rülzheim), Rittmeister w Pułku Modeny.
Georg (ur. nieznany; zm. 13 marca 1834 w Krems an der Donau), Kapitan.

Kariera wojskowa

W 1725 r. wstąpił do armii cesarskiej i brał udział w VII wojnie austriacko-tureckiej w latach 1737–1739. W 1750 został awansowany na kapitana pułku piechoty Daun. W 1753 Hannig został majorem w Wiedniu. Awans na podpułkownika w Pułku Piechoty Bethlen nastąpił w lutym 1755. Również w 1755 został adiutantem generalnym, następnie 1757 Pułkownikiem i adiutantem feldmarszałka hrabiego Dauna. W 1758 został podniesiony do statusu dziedzicznych baronów z predykatem wysoko urodzonym. W 1761 został adiutantem hrabiego Dauna i awansował na Generała sierżanta polowego i dostał się do rady wojennej. W 1766 Hannig przejął komendanturę Akademii Wojskowej na zamku Wiener Neustadt. Z mocą od 1767 awansowany na feldmarszałka porucznika z predykatem doskonałości.

Potyczki i bitwy

Według informacji z listu Hanniga do Marii Teresy na przełomie 1758/1759.

Stara Orsowa, 8 maja 1738, ranny
Bitwa pod Grotką, 23/24 lipca 1739, ranny
Pancsova, ranny
Trautenau
Jahay
Braunau
Bitwa pod Roucoux, 1746
Bitwa pod Lauffeldt, 1747
Bitwa pod Kolinem, 1757, ranny
Bitwa pod Wrocławiem, 1757
Bitwa pod Leuthen, 1757
Atak i szturm w Vilshofen
Oblężenie Pragi, 1741
Oblężenie Belgradu, 1739
Oblężenie Nysy, 1741

Komendant Terezjańskiej Akademii Wojskowej

Terezjańska Akademia Wojskowa została założona 14 grudnia 1751 r. przez Marię Teresę z rozkazu wydanego pierwszemu komendantowi, feldmarszałkowi Leopoldowi Josephowi von Daun: „uczyń ich dobrymi oficerami i prawymi ludźmi”. Jest tym samym najstarszą działającą akademią wojskową na świecie, w całości poświęconą szkoleniu oficerów.

Bibliografia

Archiwum Miejskie i Państwowe w Wiedniu, MA 8-A-1483/2000
Karl Friedrich von Frank: Badania statusu i akty łaski dla Cesarstwa Niemieckiego i Ziem Korony Austriackiej do 1806 roku, t. 2, s. 161
Leitner von Leitnertreu (Th. I.), Historia Akademii Wojskowej Wiener Neustädter (Hermannstadt 1852, Theodor Steinhausen, 80.) tom I, s. 90–158.
Austria. Rozmowy-wojskowe-Leksykon, wyd. v. J. Hirtenfeld i Meynert (Wiedeń 1850, 80.)
Schmidt-Brentano: Imperial i kk Generale (1618–1815), Wiedeń 2006, s. 39
Constantin von Wurzbach
Skrypt historyczny Stowarzyszenia Księstwa Nyskiego w Nysie, „Znane osoby w historii Księstwa Nyskiego”. Uniwersytet w Ołomuńcu. Nysa 2015.