Joe Morgan

amerykański baseballista

Joe Leonard Morgan (ur. 19 września 1943 w Bonham, zm. 11 października 2020 w Danville) – amerykański baseballista, który występował na pozycji drugobazowego przez 22 sezony w Major League Baseball.

Joe Morgan
Ilustracja
drugobazowy
Pełne imię i nazwisko

Joe Leonard Morgan

Data i miejsce urodzenia

19 września 1943
Bonham

Data i miejsce śmierci

11 października 2020
Danville

Odbijał

lewą

Rzucał

prawą

Debiut

21 września 1963

Ostatni występ

30 września 1984

Statystyki
Średnia uderzeń

0,271

Home runy

268

Uderzenia

2517

RBI

1133

Runy

1650

Kariera klubowa
Lata Kluby
1963–1971 Houston Colt .45s/Houston Astros
1972–1979 Cincinnati Reds
1980 Houston Astros
1981–1982 San Francisco Giants
1983 Philadelphia Phillies
1984 Oakland Athletics
Baseball Hall of Fame
Rok wprowadzenia

1990

Głosów

81,8% (1. głosowanie)

Metoda elekcji

BBWAA

Przebieg kariery

edytuj

W listopadzie 1962 podpisał kontrakt jako wolny agent z klubem Houston Colt .45s, który trzy lata później zmienił nazwę na Astros[1]. W MLB zadebiutował 21 września 1963 w meczu przeciwko Philadelphia Phillies[2][3]. W pierwszych dwóch sezonach występów w Colts rozegrał zaledwie 18 meczów[2]. W 1965 pojawiał się w składzie zespołu już regularnie, a w głosowaniu do nagrody MLB Rookie of the Year Award zajął 2. miejsce[4]. Rok później po raz pierwszy w karierze wystąpił w Meczu Gwiazd[2]. W listopadzie 1971 w ramach wymiany przeszedł do Cincinnati Reds[5].

W sezonie 1975 mając między innymi średnią uderzeń 0,327 (4. wynik w National League), slugging percentage (0,508) i najlepszy w lidze on-base percentage (0,466), został wybrany MVP National League[2][5]. W tym samym roku wystąpił w World Series, w którym Reds pokonali Boston Red Sox w siedmiu meczach[6]. W 1976 ponownie został najbardziej wartościowym zawodnikiem, a w World Series Cincinnati Reds pokonali New York Yankees w czterech spotkaniach[2][7].

W styczniu 1980 przeszedł do Houston Astros, z którym awansował do National League Championship Series, jednak Astros ulegli późniejszemu triumfatorowi w World Series Philadelphia Phillies[1][8]. Występował jeszcze w San Francisco Giants, Philadelphia Phillies oraz w Oakland Athletics[2].

Późniejszy okres

edytuj

Po zakończeniu kariery był komentatorem lokalnych stacji podczas meczów Cincinnati Reds i San Francisco Giants. Pracował także dla telewizji ABC, NBC i ESPN[5]. W 1990 został wybrany do Galerii Sław Baseballu[9]. Zmarł 11 października 2020[10].

Nagrody i wyróżnienia

edytuj
Nagroda/wyróżnienie Lata Źródło
MVP National League 1975, 1976 [5]
10× All-Star 1966, 1970, 1972, 1973, 1974,
1975, 1976, 1977, 1978, 1979
[11]
All-Star Game MVP 1972 [12]
Gold Glove Award 1973, 1974, 1975, 1976, 1977 [13]
Silver Slugger Award 1982 [14]
2× zwycięzca w World Series 1975, 1976 [5]
Baseball Hall of Fame od 1980 [9]
# 8 zastrzeżony przez Reds 1998 [15]

Przypisy

edytuj
  1. a b Joe Morgan Transactions. baseball-reference.com. [dostęp 2012-10-14]. (ang.).
  2. a b c d e f Joe Morgan Statistics. baseball-reference.com. [dostęp 2012-10-14]. (ang.).
  3. Phillies 4 Colts 3. baseball-reference.com. [dostęp 2012-10-14]. (ang.).
  4. NL Rookie of the Year Voting. baseball-reference.com. [dostęp 2012-10-14]. (ang.).
  5. a b c d e Joe Morgan's Bio. joemorgan8.com. [dostęp 2012-10-14]. (ang.).
  6. 1975 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2012-10-14]. (ang.).
  7. 1976 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2012-10-14]. (ang.).
  8. 1980 League Championship Series. baseball-reference.com. [dostęp 2012-10-14]. (ang.).
  9. a b Morgan, Joe. baseballhall.org. [dostęp 2012-10-14]. (ang.).
  10. Joe Morgan, spark of Big Red Machine, dies. mlb.com. [dostęp 2020-10-12]. (ang.).
  11. Most Seasons on All-Star Roster. baseball-reference.com. [dostęp 2012-10-14]. (ang.).
  12. MLB All-Star Game History. espn.com. [dostęp 2012-10-14]. (ang.).
  13. National League Gold Glove Award Winners. baseball-reference.com. [dostęp 2012-10-14]. (ang.).
  14. Silver Slugger winners. mlb.com. [dostęp 2012-10-14]. (ang.).
  15. Reds Retired Numbers. reds.com. [dostęp 2012-10-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (14 czerwca 2011)]. (ang.).