Joaquín Beltrán

meksykański piłkarz

Joaquín „Capi” Beltrán Vargas (ur. 29 kwietnia 1977 w mieście Meksyk) – meksykański piłkarz pochodzenia hiszpańskiego występujący na pozycji środkowego obrońcy.

Joaquín Beltrán
Pełne imię i nazwisko

Joaquín Beltrán Vargas

Data i miejsce urodzenia

29 kwietnia 1977
m. Meksyk

Wzrost

187 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1996–2006 Pumas UNAM 315 (15)
2006–2007 Necaxa 27 (1)
2007–2009 Cruz Azul 70 (2)
2009–2010 Querétaro 51 (2)
W sumie: 463 (20)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1997  Meksyk U-20 4 (0)
1999–2000  Meksyk U-23 ? (4)
1999–2007  Meksyk 13 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera klubowa

edytuj

Beltrán pochodzi ze stołecznego miasta Meksyk i jest wychowankiem akademii juniorskiej tamtejszego klubu Pumas UNAM. Do pierwszej drużyny został włączony jako dziewiętnastolatek przez szkoleniowca Luisa Floresa i w meksykańskiej Primera División zadebiutował 24 listopada 1996 w wygranym 3:2 spotkaniu z Morelią. Premierowego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelił natomiast 27 kwietnia 1997 w wygranych 2:1 derbach z Américą. Od tamtego czasu mimo młodego wieku wywalczył sobie niepodważalne miejsce w wyjściowym składzie, szybko zostając kluczowym zawodnikiem linii defensywy. Niedługo potem został mianowany kapitanem zespołu i – mimo początkowych lat przeciętnej gry drużyny – w późniejszych sezonach był liderem Pumas podczas jednego z najobfitszych w trofea okresów w historii klubu. W październiku 2002 – w meczu z wenezuelskim Nacionalem Táchira (2:1) – był autorem pierwszego gola strzelonego przez Pumas w historii występów tego zespołu w Copa Libertadores.

W wiosennym sezonie Clausura 2004 Beltrán zdobył z Pumas pierwszy po trzynastu latach przerwy tytuł mistrza Meksyku, zaś kolejne mistrzostwo kraju wywalczył już pół roku później, podczas jesiennego sezonu Apertura 2004. W tym samym roku, jako kapitan ekipy prowadzonej przez Hugo Sáncheza, zdobył również superpuchar Meksyku – Campeón de Campeones oraz triumfował w prestiżowym towarzyskim turnieju o Trofeo Santiago Bernabéu, kiedy to jego zespół pokonał Real Madryt (1:0). W 2005 roku zajął natomiast z Pumas drugie miejsce w superpucharze, dotarł do finału najbardziej prestiżowych rozgrywek północnoamerykańskiego kontynentu – Pucharu Mistrzów CONCACAF oraz południowoamerykańskiego Copa Sudamericana.

Ogółem Beltrán w Pumas spędził dziesięć lat – jest uznawany za jedną z klubowych legend i zapamiętany jako kapitan zespołu z jego „złotej epoki”; z tego powodu otrzymał przydomek „Capi” (zdrobnienie od „Capitán”). Określany jako symbol i ikona klubu, cechujący się wielkim przywiązaniem do barw Pumas. Stworzył słynny duet stoperów w Paragwajczykiem Darío Verónem, trzy razy z rzędu został wybrany w oficjalnym plebiscycie Meksykańskiego Związku Piłki Nożnej najlepszym środkowym obrońcą ligi meksykańskiej – w edycjach Clausura 2003, 2003/2004 i 2004/2005. Opisywany jako waleczny zawodnik, który braki techniczne nadrabiał wielką determinacją i charyzmą. Z drużyny odszedł ze względu na – jak wyjaśnił w jednym z wywiadów – potrzebę nowych wyzwań.

Latem 2006 Beltrán został ściągnięty przez Enrique Lópeza Zarzę – swojego byłego szkoleniowca z Pumas – do prowadzonej przez niego drużyny Club Necaxa z miasta Aguascalientes. Tam spędził rok jako podstawowy piłkarz i kapitan zespołu, w 2007 roku triumfując z nim w rozgrywkach kwalifikacyjnych do Copa LibertadoresInterLidze. Niedługo potem przeniósł się do stołecznego Cruz Azul, gdzie – również nosząc opaskę kapitańską – zdobył wicemistrzostwo Meksyku w sezonie Clausura 2008, sukces ten powtarzając również sześć miesięcy później, w sezonie Apertura 2008. W 2009 roku po raz drugi w karierze dotarł natomiast do finału Ligi Mistrzów CONCACAF. Bezpośrednio po tym odszedł do beniaminka ligi – drużyny Querétaro FC, w której barwach spędził półtora roku bez większych sukcesów jako podstawowy gracz i kapitan. W lipcu 2011 – po pół roku bezrobocia – w wieku 34 lat zakończył piłkarską karierę.

Po zakończeniu kariery (w latach 2011–2014) Beltrán pracował jako komentator piłkarski w stacji Televisa Deportes. W latach 2014–2017 był prezydentem sportowym swojego byłego klubu Querétaro FC. Za jego kadencji zespół zdobył pierwsze trofea w swojej historii – puchar Meksyku (Copa MX) i superpuchar Meksyku (Supercopa MX).

Kariera reprezentacyjna

edytuj

W czerwcu 1997 Beltrán został powołany przez szkoleniowca José Luisa Reala do reprezentacji Meksyku U-20 na Młodzieżowe Mistrzostwa Świata w Malezji. Tam miał niepodważalne miejsce w wyjściowym składzie, tworząc pewny duet stoperów z Ignacio Hierro i rozegrał wszystkie cztery spotkania w pełnym wymiarze czasowym. Meksykanie odpadli natomiast ze światowego czempionatu w 1/8 finału, pechowo (gol stracony w doliczonym czasie) przegrywając z Francją (0:1).

Dwa lata później Beltrán znalazł się w ogłoszonej przez José Luisa Reala kadrze reprezentacji Meksyku U-23 na Igrzyska Panamerykańskie w Winnipeg. Tam jako jeden z ważniejszych zawodników meksykańskiej ekipy triumfował z nią w męskim turnieju piłkarskim po pokonaniu w finale Hondurasu (3:1) i zdobył złoty medal na igrzyskach. W kwietniu 2000 wziął natomiast udział w północnoamerykańskich eliminacjach do Igrzysk Olimpijskich w Sydney, podczas których miał pewne miejsce w składzie i czterokrotnie wpisał się na listę strzelców – dwa razy w konfrontacji z Kostaryką (5:1), a także po razie w obydwóch spotkaniach z Gwatemalą (1:1 i 5:0). Jego kadra odpadła z rozgrywek w półfinale, ulegając w serii rzutów karnych Hondurasowi (0:0, 4:5 k) i zajęła dopiero trzecie miejsce w eliminacjach, przez co nie awansowała na olimpiadę.

W seniorskiej reprezentacji Meksyku Beltrán zadebiutował za kadencji selekcjonera Manuela Lapuente, 13 marca 1999 w wygranym 2:1 meczu towarzyskim z USA. W 2001 roku został powołany przez Enrique Mezę na Puchar Konfederacji, gdzie nie rozegrał jednak żadnego spotkania, zaś jego drużyna narodowa z kompletem porażek zajęła ostatnie miejsce w grupie. Wystąpił w jednym (z szesnastu) meczu w ramach udanych dla jego kadry eliminacji do Mistrzostw Świata w Korei Płd. i Japonii, nie znalazł się jednak w kadrze na mundial. W 2007 roku, po sześcioletniej przerwie, powrócił do reprezentacji, powołany przez swojego byłego trenera z Pumas – Hugo Sáncheza, lecz rozegrał wówczas jedynie dwa sparingi i ostatecznie karierę w kadrze zakończył na trzynastu występach.

Statystyki kariery

edytuj

Klubowe

edytuj
Klub Sezon Kraj Rozgrywki Liga Puchar kraju Międzynarodowe Ogółem
Mecze Gole Mecze Gole Rozgrywki Mecze Gole Mecze Gole
UNAM 1996–1997   Liga MX 8 1 ? ? 8 1
1997–1998   33 1 33 1
1998–1999   37 1 37 1
1999–2000   35 2 35 2
2000–2001   33 0 33 0
2001–2002   16 2 16 2
2002–2003   37 0 CL 8 1 45 1
2003–2004   45 3 45 3
2004–2005   37 2 LMC 5 2 32 4
2005–2006   34 3 CS + CL 12 0 46 3
Necaxa 2006–2007   27 1 4 0 CL 7 0 38 1
Cruz Azul 2007–2008   30 0 4 0 34 0
2008–2009   40 2 LMC 5 0 45 2
Querétaro 2009–2010   34 1 34 1
2010–2011   17 1 17 1
Ogółem 463 20 8 0 CL + LMC + CS 37 3 508 23

Legenda:

Reprezentacyjne

edytuj
Reprezentacja Kraj Rok Towarzysko Eliminacje Turnieje Ogółem
Mecze Gole Mecze Gole Rozgrywki Mecze Gole Mecze Gole
Meksyk   1999 5 0 5 0
  2000 4 0 1 0 5 0
  2001 1 0 1 0
  2002 0 0
  2003 0 0
  2004 0 0
  2005 0 0
  2006 0 0
  2007 2 0 2 0
Ogółem 12 0 1 0 13 0

Linki zewnętrzne

edytuj