Joachim Burmeister
Joachim Burmeister (ur. 5 marca 1564 w Lüneburgu[1][2], zm. 5 maja 1629 w Rostocku[1][2][3]) – niemiecki teoretyk muzyki i kompozytor.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Życiorys
edytujBrak szczegółowych informacji na temat jego życia i działalności[3]. Przypuszczalnie kształcił się w Johannisschule w Lüneburgu u Christopha Praetoriusa i Euriciusa Dedekinda[2]. W 1586 roku rozpoczął studia na Uniwersytecie w Rostocku[2][3], gdzie w 1593 roku uzyskał tytuł magistra[2]. Pełnił funkcję kantora w kościele św. Mikołaja i kościele Mariackim w Rostocku[2]. Z jego kompozycji zachował się wyłącznie 4-głosowy zbiór Geistliche Psalmen (wyd. Rostock 1601)[1][3].
Opublikował traktaty Hypomnematum musicae poeticae (1599), Musica autoschediastikē (1601), Musicae practicae sive artis canendi ratio (1601) i Musica poetica (1606)[1][2]. W tym ostatnim poruszył jako pierwszy problem retoryki muzycznej[3]. Wydał też drukiem dzieło flamandzkiego teoretyka Heinricha Brucaeusa Musica theorica (1609)[3].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 511. ISBN 0-02-865526-5.
- ↑ a b c d e f g The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 119. ISBN 0-674-37299-9.
- ↑ a b c d e f Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 461. ISBN 83-224-0113-2.
Linki zewnętrzne
edytuj- Joachim Burmeister – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project