João Guimarães Rosa

pisarz brazylijski

João Guimarães Rosa (ur. 27 czerwca 1908 w Cordisburgo, zm. 19 listopada 1967 w Rio de Janeiro)[1]brazylijski prozaik, często uważany za najwybitniejszego dwudziestowiecznego pisarza brazylijskiego.

João Guimarães Rosa
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 czerwca 1908
Cordisburgo

Data i miejsce śmierci

19 listopada 1967
Rio de Janeiro

Narodowość

brazylijska

Język

portugalski

Dziedzina sztuki

powieść, opowiadanie

Ważne dzieła
  • Wielkie pustkowie
  • Primeiras Estórias
Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Zasługi Kulturalnej (Brazylia)

Guimarães Rosa z wykształcenia był lekarzem, przez wiele lat pracował jako zawodowy dyplomata[1]. Wykazywał wyjątkowy talent do języków, mówił lub czytał w kilkunastu. Literacką sławę zyskał dzięki opublikowaniu w 1956 opowiadań z cyklu Corpo de Baile i powieści Wielkie pustkowie (Grande Sertão: Veredas), rozgrywającej się wśród brazylijskich bandytów (jagunço) na tle sertão – rozległego, nieurodzajnego lub pokrytego dżunglą płaskowyżu.

W swej twórczości mieszał wątki realistyczne z ludową tradycją i metafizycznymi rozważaniami.

W 2008 został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Wielkim brazylijskiego Orderu Zasługi dla Kultury[2].

Przypisy

edytuj
  1. a b Academia Brasileira de Letras • João Guimarães Rosa (port.) [dostęp 2014-02-13]
  2. Ministério da Cultura: Ordem do Mérito Cultural 2008. www2.cultura.gov.br. [dostęp 2014-02-13]. (port.).

Bibliografia

edytuj