João Guimarães Rosa
João Guimarães Rosa (ur. 27 czerwca 1908 w Cordisburgo, zm. 19 listopada 1967 w Rio de Janeiro)[1] – brazylijski prozaik, często uważany za najwybitniejszego dwudziestowiecznego pisarza brazylijskiego.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Język | |
Dziedzina sztuki | |
Ważne dzieła | |
| |
Odznaczenia | |
Guimarães Rosa z wykształcenia był lekarzem, przez wiele lat pracował jako zawodowy dyplomata[1]. Wykazywał wyjątkowy talent do języków, mówił lub czytał w kilkunastu. Literacką sławę zyskał dzięki opublikowaniu w 1956 opowiadań z cyklu Corpo de Baile i powieści Wielkie pustkowie (Grande Sertão: Veredas), rozgrywającej się wśród brazylijskich bandytów (jagunço) na tle sertão – rozległego, nieurodzajnego lub pokrytego dżunglą płaskowyżu.
W swej twórczości mieszał wątki realistyczne z ludową tradycją i metafizycznymi rozważaniami.
W 2008 został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Wielkim brazylijskiego Orderu Zasługi dla Kultury[2].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Academia Brasileira de Letras • João Guimarães Rosa (port.) [dostęp 2014-02-13]
- ↑ Ministério da Cultura: Ordem do Mérito Cultural 2008. www2.cultura.gov.br. [dostęp 2014-02-13]. (port.).
Bibliografia
edytuj- ISNI: 000000012096207X, 000000036863423X, 0000000368634213, 0000000368634221
- VIAF: 59088739
- LCCN: n79095563
- GND: 118699156
- NDL: 00746897
- LIBRIS: ljx021f42s3hsrk
- BnF: 11922577q
- SUDOC: 027108457
- SBN: CFIV016165
- NLA: 35461431
- NKC: jn19981001367
- BNE: XX954979
- NTA: 069384290
- BIBSYS: 90368985
- CiNii: DA01996276
- Open Library: OL4642494A, OL204214A
- PLWABN: 9810531161805606
- NUKAT: n2003042369
- J9U: 987007267115805171
- PTBNP: 61961
- CANTIC: a10882108
- BNA: 000028747
- ΕΒΕ: 282520
- BLBNB: 000559662
- KRNLK: KAC200506183
- LIH: LNB:e47;=BG