Jeziorko Bielawskie Górne

Jeziorko Bielawskie Górnestarorzecze Wisły (łacha wiślana[1]) znajdujące się około 300 metrów na wschód od wsi Bielawa[1] w powiecie piaseczyńskim, w województwie mazowieckim, tuż na południe od granicy Warszawy.

Jeziorko Bielawskie Górne
Ilustracja
Jeziorko Bielawskie Górne
Położenie
Państwo

 Polska

Miejscowości nadbrzeżne

Bielawa[1]

Region

Dolina Środkowej Wisły

Morfometria
Powierzchnia

6 ha[1]

Wymiary
• max długość
• max szerokość


600 m[1]
100 m[1]

Głębokość
• średnia


1-3[1] m

Hydrologia
Rzeki wypływające

rów melioracyjny do
J. Bielawskiego Dolnego

Rodzaj jeziora

starorzecze Wisły[1]

Położenie na mapie gminy Konstancin-Jeziorna
Mapa konturowa gminy Konstancin-Jeziorna, blisko centrum u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jeziorko Bielawskie Górne”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jeziorko Bielawskie Górne”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jeziorko Bielawskie Górne”
Położenie na mapie powiatu piaseczyńskiego
Mapa konturowa powiatu piaseczyńskiego, u góry po prawej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jeziorko Bielawskie Górne”
Ziemia52°06′42,83″N 21°08′33,15″E/52,111897 21,142542
Jeziorko Bielawskie Górne.

Jezioro jest wydłużone, jego brzeg wschodni wysoki (1-2 m), zadrzewiony, zachodni płaski, na którym znajduje się osuszona część jeziora o szerokości około 300 m[1].

Na mapach z początku XX wieku jest zaznaczany jeden zbiornik obejmujący obydwa obecne jeziorka Bielawskie – Górne i Dolne[2][3][4][5], na mapie z 1838 roku są jednak dwa jeziorka połączone z sobą ciekiem wodnym lub silnym przewężeniem[6]. Na wszystkich tych mapach wspomniana wyżej zachodnia część Jeziora Bielawskiego Górnego nie jest pokryta wodą.

Jeziorko położone jest na tarasie zalewowym Wisły na jej lewym brzegu pod skarpą tarasu nadzalewowego IIa (Wilanowskiego)[1].

Zbiornik stanowi początek około 12 km ciągu wodnego 6-u przepływowych starorzeczy (łach) Wisły kończącego się Jeziorkiem Wilanowskim[1], część. [7], połączonych rowami melioracyjnymi[1], głównie poprzez Rów Powsinkowy[8]. Są one pozostałością dawnego koryta Wisły. Z Jeziorka Wilanowskiego woda dalej uchodzi Kanałem Królewskim do Wilanówki[1].

W wyżej opisanym ciągu wodnym występują płoć, karaś oraz lin, leszcz, karaś srebrzysty[1].

Jeziorko Bielawskie Górne położone jest na terenie Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu (Dz. Urz. Woj. Maz. Nr 42/14.02.2007 r., poz. 870)[9][10].

W południowej części jeziorka znajduje się wyciąg do Wakeboardu[11].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h i j k l m n Zdzisław Biernacki: IV. Geomorfologia i wody powierzchniowe. W: Wisła w Warszawie. Warszawa: Biuro Zarządu m.st. Warszawy, Wydział Planowania Przestrzennego i Architektury, Opracowanie graficzne, druk i oprawa: Dom Wydawniczy ELIPSA, 2000, s. 22-70. ISBN 83-907333-7-4. [dostęp 2014-10-18]. Oraz mapa: Pasmo nadwiślańskie wraz ze skarpą warszawską. Hydrografia. Skala 1:70 000
  2. Spezialkarte der österreichisch-ungarischen Monarchie 1:75 000. 3166 Warschau. Godło arkusza: D XXIV (3166). 1911. [dostęp 2015-01-09]. Mapa dostępna na stronie: MAPSTER (Mapy Archiwalne Polski i Europy Środkowej), ze zbiorów: Archiwum Map WIG (Wojskowego Instytutu Geograficznego)
  3. Mapa Taktyczna Polski 1:100 000. Mapa topograficzna okolic Warszawy. Godło arkusza: 2.. Wojskowy Instytut Geograficzny (WIG), 1924. [dostęp 2015-01-09]. Mapa dostępna na stronie: MAPSTER (Mapy Archiwalne Polski i Europy Środkowej)
  4. Mapa Szczegółowa Polski 1:25 000. Jeziorna. Skala 1:25 000. Godło arkusza: P40 S32 E (4032 E). Warszawa: Wojskowy Instytut Geograficzny (WIG), 1911. [dostęp 2015-01-09]. Mapa dostępna na stronie: MAPSTER (Mapy Archiwalne Polski i Europy Środkowej)
  5. Mapa Taktyczna Polski 1:100 000. Warszawa południe. Godło arkusza: Pas 40 Słup 32 (A40 B32).. Warszawa: Wojskowy Instytut Geograficzny (WIG), 1932. [dostęp 2015-01-09]. Mapa dostępna na stronie: MAPSTER (Mapy Archiwalne Polski i Europy Środkowej), ze zbiorów: Archiwum Map WIG (Wojskowego Instytutu Geograficznego)
  6. Карта oкрестностей города Варшавы сocтавленная для маневровъ въ 1838 году въ масштабе 2 вер: въ Английскомъ дюйме. 1838. [dostęp 2015-01-09]. Mapa dostępna na stronie: MAPSTER (Mapy Archiwalne Polski i Europy Środkowej)
  7. Jolanta Pawlak (red.), Małgorzata Teisseyre- Sierpińska (red.): Opracowanie ekofizjograficzne do studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m. st. Warszawy. Warszawa: Urząd Miasta Stołecznego Warszawy, Biuro Naczelnego Architekta Miasta, Miejska Pracownia Planowania Przestrzennego i Strategii Rozwoju, 2006. [dostęp 2014-08-28]. Mapy – np.: zał. nr II.3.1 – "Geomorfologia" (m.in. skarpa warszawska), schemat nr II.4 – "Zasadnicze jednostki geomorfologiczne" (m.in. granica tarasu zalewowego)
  8. Łukasz Szkudlarek, Analiza powierzchniowa zlewni. Charakterystyka i ocena funkcjonowania układu hydrograficznego, ze szczególnym uwzględnieniem systemów melioracyjnych na obszarze m.st. Warszawy wraz z zaleceniami do Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m.st. Warszawy i planów miejscowych [online], 2015, s. 83–85 [dostęp 2020-08-04] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-22].
  9. Dz. Urz. Woj. Maz. Nr 42/14.02.2007 r., poz. 870: Rozporządzenie Nr 3 Wojewody Mazowieckiego z dnia 13 lutego 2007 r. w sprawie Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu; Załącznik nr 9 do rozporządzenia nr 3 Wojewody Mazowieckiego z dnia 13 lutego 2007 r. Opis przebiegu granicy Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu dla gminy Konstancin – Jeziorna według mapy sygnatura Konstancin Jeziorna/WOChK/2 z dnia 20 grudnia 2002 r. [data dostępu: 2015-12-29]
  10. Geoserwis GDOŚ. [dostęp 2015-01-08].
  11. Wawa Wake – Wake Park i wakeboard Warszawa. Wawa Wake. [dostęp 2015-07-05].