Jerzy Zabłocki
Jerzy Piotr Zabłocki (ur. 9 czerwca 1927 w Łodzi, zm. 20 stycznia 1993 w Ankarze) – polski malarz, grafik, profesor Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku, rektor od roku 1987 do 1990.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk o sztukach pięknych | |
| Specjalność: grafika użytkowa, malarstwo sztalugowe i architektoniczne | |
| Alma Mater | |
| Profesura | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Rektor PWSSP w Gdańsku (1987-1990) | |
| Odznaczenia | |
   
| |
| Strona internetowa | |
Życiorys
edytujSyn Piotra Zabłockiego, majora Wojska Polskiego i Eugenii Bronisławy, z domu Osińskiej. Podczas II wojny światowej był zatrudniony jako robotnik przymusowy w Tuszynie i Andrzejowie pod Łodzią. Szkołę średnią, Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Łodzi, ukończył w 1948 roku. Następnie studiował malarstwo w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku. 21 listopada 1954 obronił pracę dyplomową w pracowni prof. Juliusza Studnickiego. Zatrudniony w 1953 roku na Wydziale Malarstwa awansował, prowadząc od 1962 roku samodzielnie Pracownię Rysunku Wieczornego, na stanowisko wykładowcy w 1966 roku[2].
Od 1970 roku jako docent pracuje na Wydziale Projektowania Plastycznego. W tym samym roku zostaje kierownikiem Katedry Projektowania Graficznego na Wydziale Architektury Wnętrz, a w 1971 roku na Wydziale Projektowania Plastycznego. W kolejnych latach zostaje kierownikiem artystycznym w Wydawnictwie Artystyczno-Graficznym w Gdańsku. W latach 1971–1974 pełni funkcję prodziekana Wydziału Projektowania Plastycznego, a w latach 1974–1981 prorektora do spraw nauczania i spraw studenckich. Profesorem nadzwyczajnym zostaje w 1979 roku, a zwyczajnym w 1990. W latach 1978–1984 był kierownikiem Katedry Malarstwa oraz w latach 1984–1987 dziekanem Wydziału Malarstwa i Grafiki. W latach 1887–1990 pełni funkcję rektora PWSSP. Jego uczniami są m.in. malarze: Robert Florczak, Aleksandra Radziszewska, Grzegorz Radecki, Andrzej Umiastowski[2].
W latach 1985–1986 pracował jako wykładowca i konsultant w Centro Nacional de Superación de la Enseñanza Artistica w Hawanie na Kubie, a w latach 1991–1993 na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Bilkent w Ankarze[2].
Należał do: Federacji Polskich Organizacji Studenckich, Związku Akademickiej Młodzieży Polskiej, Związku Młodzieży Polskiej, Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, Związku Polskich Artystów Plastyków, Związku Polskich Artystów Malarzy i Grafików, Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki i Towarzystwa Przyjaciół Sopotu. Był członkiem i przewodniczącym Komitetu Festiwalu Sztuki w Sopocie, Komisji Kultury i Sztuki Wojewódzkiej Rady Narodowej, Polskiego Komitetu Współpracy z Alliance Française[2].
Jerzy Zabłocki pochowany na cmentarzu komunalnym w Sopocie (kwatera N4-22-3)[3].
Twórczość
edytujZabłocki nie tylko tworzył obrazy olejne i gwasze, ale projektował również scenografie, gobeliny, plakaty, wystawy, przygotowywał opracowania graficzne katalogów, a nawet wizualizacje plastyczno-urbanistyczne miast[2].
Zabłocki debiutował w okresie socrealizmu i prężnej działalności artystów związanych ze szkołą sopocką. Znaczący wpływ na jego twórczość miał udział w 1955 roku w warszawskiej wystawie młodego malarstwa „Arsenał” oraz Piotr Potworowski. W tym czasie powstały m.in. Pejzaże z wyobraźni, które ewoluują w kierunku abstrakcji geometrycznej z elementami symbolicznymi. Na początku lat 80. XX wieku w cyklach Ptaki i Ptakodemony pojawiają się ekspresyjne przedstawienia ptaków[2].
Wynikiem podróży są: Pejzaże włoskie, Pejzaże z Kuby, Pejzaże z Meksyku, Świątynie, Ludzie Ankary[2].
Obrazy Jerzego Zabłockiego posiadają: Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzeum Narodowe w Gdańsku, Muzeum Okręgowe w Bydgoszczy, Biblioteka Polska w Paryżu, Urząd Miasta Sopotu, Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie oraz prywatni kolekcjonerzy w Polsce, Europie, Turcji i Japonii[2].
Odznaczenia
edytujWystawy
edytujMiał około 40 wystaw indywidualnych, m.in.:
- 1958 – CBWA, Sopot
- 1959 – Galeria „Krzywe Koło”, Warszawa,
- Frankfurt, RFN
- 1963 – BWA, Gdynia
- 1964 – BWA Poznań
- 1966 – Klub Plastyków Czechosłowackich, Praga, Czechosłowacja
- 1967 – Galerie Lambert, Paryż, Francja
- 1971, 1974 – Pałacyk TPSP Warszawa
- 1975 – Polish Institute of Culture, Sztokholm, Szwecja
- 1976 – Galeria Zachęta, Warszawa
- 1977 – Galeria Sztuki Współczesnej ART, Gdańsk
- 1979 – Galeria Dragonskolan Art Club, Umeå, Szwecja
- 1980 – Galerie Gruppe Grün, Brema, RFN
- 1981 – Bremer Gallery, Bremerhaven, RFN
- 1982 – Striped House Museum of Art, Tokyo, Japonia
- 1984 – BWA Zamek Książąt Pomorskich, Szczecin
- 1985 – Municipal Gallery, Alesund, Norwegia
- 1987 – Galeria'85, Gdańsk
- 1988 – Helsinki
- 1989 – Polonisches Informatoins und Kulturzentrum, Lipsk, RFN
- Galeria Zachęta, Warszawa
- BWA, Kraków
- 1990 – Fritzen Gallery, Herford
- 1993 – Ankara Art Gallery, Ankara, Turcja
- 2008 – Muzeum Narodowe w Gdańsku – Pałac Opatów, Gdańsk (pośmiertna)
Uczestniczył w ponad 100 wystawach zbiorowych w kraju i za granicą.
Przypisy
edytuj- ↑ Prof. Jerzy Zabłocki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2022-12-16].
- ↑ a b c d e f g h Jerzy Zabłocki [online], Zbrojownia Sztuki [dostęp 2023-04-11] (pol.).
- ↑ śp. Jerzy Zabłocki.
- ↑ a b c Kto jest kim w Polsce, Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 1114, ISBN 83-223-2073-6.
Linki zewnętrzne
edytuj- Biogram – PGS Sopot. pgs.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-08)].
- Strona oficjalna
- https://zbrojowniasztuki.pl/alma-mater/poczet-rektorow/jerzy-zablocki-1987-1990,555