Jerzy Woyna Orlewicz
Jerzy Wojciech Woyna Orlewicz (ur. 14 maja 1943 w Zakopanem) – narciarz-alpejczyk, olimpijczyk z Innsbrucku 1964, trener, działacz społeczny i sportowy, architekt.
| Data i miejsce urodzenia |
14 maja 1943 |
|---|---|
| Klub | |
| Wzrost |
168 cm |
| Reprezentacja | |
| Odznaczenia | |
| |
Absolwent Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej.
W 1959 wygrał we Francji slalom specjalny pokonując między innymi Jeana-Claude Killy. w 1960 ponownie pokonał tego samego narciarza w slalomie, slalomie gigancie i dwuboju alpejskim.
W 1964 roku na olimpiadzie zimowej w Innsbrucku zajął 24. miejsce w zjeździe, 41. w slalomie gigancie i 30. miejsce w slalomie specjalnym. Zdobył 14 razy tytuł mistrza Polski. W Mistrzostwach Świata w 1966 roku w Portillo zajął 15. miejsce w kombinacji alpejskiej. Karierę sportową zakończył w 1969, podejmując pracę trenera w AZS Zakopane. Był również radnym miasta Zakopanego.
Życie prywatne
edytujMieszka w Zakopanem. Ojciec Marian Woyna Orlewicz; matka Ewa Słobodzińska; brat Piotr ur. 1941 – lekarz stomatolog; żona – Joanna Spławińska; dwie córki: Barbara ur. 1969 – alpejka, wicemistrzyni polski w supergigancie 1989 i Elżbieta ur. 1976.
Odznaczenia
edytuj- Srebrny Medal „Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe”
- Srebrny Krzyż Zasługi, 1995
Bibliografia
edytuj- Legendy polskiego sportu, cz. 1 Białe szaleństwo, Aniela Tajner, fundacja „Gloria Victoribus”, 1991, str. 40
- Bogdan Tuszyński, Leksykon olimpijczyków polskich 1924–2006, Henryk Kurzyński, Warszawa: Fundacja Dobrej Książki, [2007?], s. 633, ISBN 978-83-86320-10-3, OCLC 749704893.