Jerzy Siennicki

Jerzy Siennicki
Data urodzenia	1886
Data i miejsce śmierci	1956 ; Milanówek
Zawód, zajęcie	architekt
Narodowość	polska
Alma Mater	Politechnika Warszawska

Jerzy Siennicki (ur. 1886, zm. 1956 w Milanówku) – polski inżynier architekt.

Życiorys

Od 1910 studiował architekturę w Technische Hochschule Fridericiana w Karlsruhe, a kontynuował naukę i ukończył ją w 1913 na Politechnice Warszawskiej. W 1918 zamieszkał na stałe w Lublinie. Od 1919 do 1930 zajmował stanowisko konserwatora zabytków w Lublinie i okręgu lubelskim^[1]. Później prowadził własną pracownię architektoniczną. Zaprojektował wiele budynków mieszkalnych i użyteczności publicznej w Lublinie i na Lubelszczyźnie. Od 1944 mieszkał w Milanówku, gdzie zmarł i spoczął na miejscowym cmentarzu parafialnym.

Przypisy

↑ Jerzy Żywicki: Jerzy Siennicki – pierwszy konserwator zabytków w Lublinie (1919–1930). „Lubelszczyzna”, 1996, nr 1, s. 38-42.

Bibliografia

Jan Pruszyński, Dziedzictwo kultury Polski - jego straty i ochrona prawna, wyd. II, Kraków 2009, s. 269–271.

Linki zewnętrzne

Jacek Studziński, „Architektura Lublina 1918-1939”, Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków, oddział regionalny w Lublinie. bc.pollub.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
Katarzyna Puczyńska, „Jerzy Siennicki (1886–1956)”, Leksykon Lublina, Teatr NN

[1] Jerzy Żywicki: Jerzy Siennicki – pierwszy konserwator zabytków w Lublinie (1919–1930). „Lubelszczyzna”, 1996, nr 1, s. 38-42.

[1]