Jerzy Rachwał

polski instruktor harcerski

Jerzy Rachwał (ur. 9 września 1920 we Włocławku, zm. 12 grudnia 2016[1]) – polski podharcmistrz.

Jerzy Rachwał
Data i miejsce urodzenia

9 września 1920
Włocławek

Data śmierci

12 grudnia 2016

Stopień harcerski

Harcerz orli

Stopień instruktorski

podharcmistrz

Organizacja harcerska

ZHP

Komendant szczepu
Okres sprawowania

od 1957
do 1961

Poprzednik

brak

Następca

hm. Bożena Kusztelska (z domu Stasiak)

Odznaczenia
Krzyż Partyzancki Krzyż Armii Krajowej Warszawski Krzyż Powstańczy
Grób Jerzego Rachwała na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie

Życiorys

edytuj

Urodził się w rodzinie nauczycielskiej o silnych tradycjach niepodległościowych. Dziadek ze strony matki brał udział w powstaniu styczniowym, a wuj walczył w Legionach. Ojciec, Józef Rachwał był działaczem pierwszych drużyn skautowych (V Drużyna Skautów Krakowskich w latach 1912–1914 – świadectwo weryfikacyjne l. 16 z dn. 19.11.1937).

Jerzy Rachwał wstąpił do harcerstwa w 1933 roku. Początkowo był w VIII Kieleckiej Drużynie Harcerskiej im. Henryka Sienkiewicza. Przyrzeczenie harcerskie złożył 22 kwietnia 1934 roku. 3 grudnia 1935 roku powierzono mu zorganizowanie XVI Kieleckiej Drużyny Harcerskiej im. Stefana Czarnieckiego, w której pełnił funkcję drużynowego do 1938 roku. Uczestniczył w licznych obozach i zimowiskach.

W okresie II RP zdobył poniższe stopnie: młodzika (14 lutego 1934), wywiadowcy (23 kwietnia 1934), ćwika (27 stycznia 1936), harcerza orlego (22 lipca 1939).

W 1935 roku brał udział w Jubileuszowym Zlocie Harcerstwa w Spale. W 1936 roku został instruktorem na Kursie Zastępowych Hufców Krakowskich. W 1938 roku zdał egzamin maturalny i zgodnie z obowiązującymi wówczas przepisami odbył 6 tygodniową służbę w Junackich Hufcach Pracy w XVI Baonie w Mszanie Górnej. We wrześniu 1938 roku został wcielony do wojska – ukończył Dywizyjny Kurs Podchorążych Rezerwy 2 Dywizji Piechoty w Kielcach.

Po wojnie obronnej Polski w 1939 r. wstąpił na KUL, gdzie 9 listopada 1939 roku został aresztowany przez Gestapo i osadzony na Zamku Lubelskim. Zwolniony po pół roku (w kwietniu 1940 roku). Podczas okupacji działał na rzecz Ojczyzny. W 1942 roku wstąpił do Armii Krajowej. Walczył w powstaniu warszawskim w stopniu kaprala podchorążego pod pseudonimem „Grzymała”, w VIII Zgrupowaniu Grupy Bojowej „Krybar” – Warszawa-Powiśle. W czasie powstania urodził się jego syn Leszek. Po upadku powstania, podczas wyprowadzania z Warszawy udało mu się zbiec z konwoju.

Udał się na Ziemie Odzyskane, najpierw z tzw. Grupą Operacyjną do Malborka, a w kwietniu 1946 roku przeniósł się do Szczecina.

Po reaktywowaniu ZHP (tzw. Zjazd Łódzki) zgłosił się do Hufca Szczecin-Pogodno, gdzie przejął prowadzenie istniejącej od 1946 roku 54. Szczecińskiej Drużyny Harcerskiej im. Stefana Czarnieckiego (wcielonej w 1950 roku do OH ZMP, a później OH PL). Przy tworzeniu Hufca Szczecin-Pogodno aktywnie współpracował z Telesforem Badetką. Wiosną 1957 roku jako efekt „pączkowania” drużyny zrodził się Szczep Sosnowej Szyszki, który został oficjalnie powołany jako III Szczep Sosnowej Szyszki rozkazem komendanta hufca z dn. 28 września 1957 roku, wśród pięciu innych szczepów Hufca Szczecin-Pogodno. Druh Rachwał prowadzi Szczep do końca 1962 roku. W trakcie bycia szczepowym został w 1961 roku zawieszony w pełnieniu funkcji, za wywieszenie przez dzieci krzyży z Chrystusem w namiotach na obozie oraz uczestnictwo we mszy św. w mundurach harcerskich.

W 1962 roku przeniósł się do Warszawy, gdzie pracował do emerytury. Mieszkał w dzielnicy Falenica.

W 1997 roku jako pierwszy dał sygnał do Zlotu Szczepu z okazji 40-lecia. Wcześniej w 1996 roku taki Zlot postulował ówczesny komendant szczepu druh Raniowski. W maju, w zlocie jubileuszowym wzięło udział 47 osób z „ekipy” druha Rachwała. Nasi „pionierzy” mogli się spotkać z obecnymi harcerzami Szczepu. W wyniku jubileuszu powstał Krąg Seniorów Szczepu „Korzenie”.

Pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 44A-1-1)[2].

Odznaczenia

edytuj

Jerzy Rachwał za swoją działalność został odznaczony:

Przypisy

edytuj
  1. Jerzy Rachwał. szczecinpogodno.zhp.pl. [dostęp 2016-12-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-20)]. (pol.).
  2. Jerzy Rachwał [hasło w wyszukiwarce internetowej] [online], brodnowski.grobonet.com [dostęp 2024-01-25].

Linki zewnętrzne

edytuj