Jerzy Kwiatkowski (filolog)

polski literaturoznawca

Jerzy Kwiatkowski (ur. 3 czerwca 1927 w Warszawie, zm. 30 grudnia 1986 w Krakowie) – polski filolog, poeta, uczestnik powstania warszawskiego.

Jerzy Kwiatkowski
Data i miejsce urodzenia

3 czerwca 1927
Warszawa

Data i miejsce śmierci

30 grudnia 1986
Kraków

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia literatury polskiej
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Polska Akademia Nauk
Status

członek krajowy czynny

Uczelnia

Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk
Uniwersytet Jagielloński

Życiorys

edytuj

Po wojnie studiował polonistykę i doktoryzował się na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W latach 50. był zatrudniony w Pracowni Bibliograficznej Instytutu Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk, w latach 1955-1958 kierował działem literatury współczesnej w Wydawnictwie Literackim. Od 1958 do śmierci pracował ponownie w IBL, tym razem jako badacz literatury XX wieku. W latach 1976–1978 oraz 1983-1984 wykładał na uniwersytecie w Clermont-Ferrand.

Badania Kwiatkowskiego skupiły się przede wszystkim na poezji XX wieku – od Leopolda Staffa do Stanisława Barańczaka. Otrzymał kilka nagród, między innymi Nagrodę Kościelskich w Genewie (1969) oraz Nagrodę im. Kazimierza Wyki (1980). Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie (kwatera SC12-A-3)[1].

 
Grób prof. Jerzego i Marii Kwiatkowskich na cmentarzu Salwatorskim

Publikacje

edytuj
  • 1960 – Szkice do portretów
  • 1964 – Klucze do wyobraźni
  • 1966 – U podstaw liryki Leopolda Staffa
  • 1967 – Poezje bez granic
  • 1969 – Remont pegazów
  • 1972 – Świat poetycki Juliana Przybosia
  • 1975 – Poezja Jarosława Iwaszkiewicza na tle dwudziestolecia międzywojennego
  • Monografia Dwudziestolecie międzywojenne

Przypisy

edytuj