Jerzy Jurowicz
Jerzy Leszek Jurowicz (ur. 21 maja 1920 w Krakowie, zm. 19 października 1989 tamże) – polski piłkarz, występujący na pozycji bramkarza, długoletni zawodnik Wisły Kraków, drukarz.
| Pełne imię i nazwisko |
Jerzy Leszek Jurowicz | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
21 maja 1920 | ||||||||
| Data i miejsce śmierci |
19 października 1989 | ||||||||
| Wzrost |
176 cm | ||||||||
| Pozycja | |||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||
| |||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||
| |||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
| Odznaczenia | |||||||||
  
| |||||||||
Życiorys
edytujCałą karierę spędził w Wiśle. Przed wojną zdobywał mistrzostwo Polski juniorów. Po jej zakończeniu dwukrotnie zdobył tytuł mistrza Polski seniorów (1949, 1950), w 1951 wygrał ligę[1]. Wielokrotnie był kapitanem drużyny.
W pierwszym zespole "Białej Gwiazdy" Jurowicz zadebiutował 5 września 1937, mając jedynie 17 lat i 107 dni. Podczas derbowego spotkania z Cracovią miała miejsce niecodzienna sytuacja - podstawowy golkiper Wisły, Edward Madejski, doznał kontuzji i opuścił plac gry po ledwie 17 minutach. Zespół nie posiadał rezerwowego bramkarza, toteż Wisła grała w dziesiątkę, a między słupkami stanął napastnik Bolesław Habowski. Działacze udali się na poszukiwanie juniora Jurowicza, który wszedł na boisko w 35 minucie meczu. Wisła przegrała 0:1, ale nikt młodego bramkarza nie winił za porażkę.Do wybuchu II wojny światowej Jurowicz miał na koncie 16 rozegranych spotkań.
Był reprezentantem Krakowa i Polski. W kadrze kraju debiutował 17 września 1947 w meczu z Finlandią, ostatni raz zagrał w 1950. Łącznie w biało-czerwonych barwach rozegrał 8 spotkań.
W 1979 został wybrany sportowcem 35-lecia GTS Wisła Kraków[2].
Zawodowo był związany z branżą drukarską. Kształcił się w Ilustrowanym Kurierze Codziennym, przez wiele lat pracował w Prasowych Zakładach Graficznych, gdzie pełnił stanowisko chemigrafa, odpowiadał za druk „Dziennika Polskiego”
Był żonaty, miał córki. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie[3].
Odznaczenia
edytujPrzypisy
edytujBibliografia
edytuj- Zmarł Jerzy Jurowicz. „Dziennik Polski”. Nr 245, s. 2, 20 października 1989.
- Jerzy Jurowicz. Nekrolog. „Dziennik Polski”. Nr 246, s. 9, 21-22 października 1989.
- Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Ludzie (1918-1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017.