Jerzy Jan Wandalin Mniszech
Jerzy Jan Wandalin Mniszech herbu własnego (zm. w połowie 1693[1]) – wojewoda wołyński w 1683 roku, starosta sanocki w latach 1661-1691, starosta szczerzecki w 1654 roku, starosta bełski w 1661 roku[2], starosta dembowiecki od 1657 roku[3], dworzanin królewski, sędzia kapturowy ziemi sanockiej w 1668 roku[4].
 Mniszech | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data śmierci |
1693 |
| Ojciec | |
| Matka |
Barbara Stadnicka |
| Żona | |
| Dzieci |
Józef Mniszech |
Był synem Franciszka Bernarda i Barbary Stadnickiej.
W 1651 zapisał się na Uniwersytet w Padwie. W 1657 wybrano go tam konsyliarzem nacji polskiej. W latach 1665–1666 organizował obronę wewnętrzną ziemi sanockiej z powodu napadów węgierskich i zbójnictwa.
Był marszałkiem sejmików województwa ruskiego w: 1650, 1651, 1659, 1672 roku[5]. Poseł sejmiku wiszeńskiego na sejm 1664/1665 roku, drugi sejm 1666 roku, sejm nadzwyczajny (abdykacyjny) 1668 roku[6]. Poseł na sejmy 1669 i 1670 roku, poseł sejmiku wiszeńskiego na sejm koronacyjny 1676 roku[7].
Był elektorem Michała Korybuta Wiśniowieckiego z ziemi sanockiej w 1669 roku[8]. W 1672 i 1675 wybierany pułkownikiem pospolitego ruszenia ziemi sanockiej. Elektor Jana III Sobieskiego z województwa ruskiego w 1674 roku[9]. W 1678 roku został deputatem na Trybunał Główny Koronny. Na wyprawę turecką w 1683 wystawił chorągiew pancerną.
Przypisy
edytuj- ↑ Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565–1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 66.
- ↑ Urzędnicy województwa ruskiego XIV–XVIII wieku. (Ziemie halicka, lwowska, przemyska, sanocka). Spisy". Oprac. Kazimierz Przyboś. 1987, s. 367.
- ↑ Krzysztof Chłapowski, Starostowie w Malopolsce 1565-1668, w: Społeczeństwo staropolskie, t. IV red. A. Wyczański, Warszawa 1986, s. 121.
- ↑ Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Aleksandra hr. Stadnickiego. Wyd. staraniem Galicyjskiego Wydziału Krajowego. T. 21. Lauda sejmikowe. T. 2. Lauda wiszeńskie 1648-1673 r., Lwów 1911, s. 482.
- ↑ Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Aleksandra hr. Stadnickiego. T. 20. Lauda sejmikowe. T. 1. Lauda wiszeńskie 1572-1648 r. Lwów: Wyd. staraniem Galicyjskiego Wydziału Krajowego, 1909, s. XXVII.
- ↑ Stefania Ochmann-Staniszewska, Zdzisław Staniszewski, Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana Kazimierza Wazy. Prawo – doktryna – praktyka, tom II, Wrocław 2000, s. 358.
- ↑ Robert Kołodziej, Ostatni wolności naszej klejnot. Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana III Sobieskiego, Poznań 2014, s. 620.
- ↑ Svffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych y Wielkiego Xięstwa Litewskiego, Zgodnie na Naiaśnieyßego Michała Korybvtha, Obranego Krola Polskiego [....] Dnia dziewiętnastego Czerwca, Roku 1669, [b.n.s].
- ↑ Volumina Legum, t. V, Petersburg 1860, s. 154.
Bibliografia
edytuj- Krystyn Matwijowski: Jerzy Jan Wandalin Mniszech. w: Polski Słownik Biograficzny. T. XXI, 1975, s. 468-469.