Jerzy Albrecht

Jerzy Albrecht
Data i miejsce urodzenia	7 października 1914 ; Wrzeszczewice, Królestwo Polskie
Data i miejsce śmierci	8 września 1992 ; Warszawa, Polska
	Zastępca przewodniczącego Rady Państwa
Okres	od 20 lutego 1957; do 16 listopada 1960
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
	Członek Rady Państwa
Okres	od 5 kwietnia 1955; do 16 listopada 1960
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
	Minister finansów
Okres	od 16 listopada 1960; do 15 lipca 1968
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Poprzednik	Tadeusz Dietrich
Następca	Stanisław Majewski
	Przewodniczący prezydium Miejskiej Rady Narodowej m.st. Warszawy
Okres	od 23 maja 1950; do 14 maja 1956
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Poprzednik	Stanisław Tołwiński
Następca	Janusz Zarzycki
	I sekretarz Komitetu Warszawskiego PPR
Okres	od 14 czerwca 1945; do 28 listopada 1948
Przynależność polityczna	Polska Partia Robotnicza
Poprzednik	Aleksander Kowalski
Następca	Stanisław Zawadzki
	Odznaczenia
	;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jerzy Albrecht (ur. 7 października 1914 we Wrzeszczewicach, zm. 8 września 1992 w Warszawie) – polski ekonomista i polityk komunistyczny. Podpułkownik ludowego Wojska Polskiego^[2]. Minister finansów w latach 1960–1968, członek Rady Państwa (1955–1960, w tym od 1957 zastępca przewodniczącego). Poseł do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I, II, III i IV kadencji.

Życiorys

Syn Jana i Natalii. W 1933 złożył egzamin maturalny w Państwowym Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika w Łodzi^[3]. W latach 1933–1936 studiował w Akademii Nauk Politycznych w Warszawie. W 1934 został członkiem Komunistycznego Związku Młodzieży Polski, w 1938 wszedł w skład komitetu warszawskiego tej organizacji. W latach 1938–1939 działał w Klubie Demokratycznym^[2].

Po kampanii wrześniowej znalazł się na terenie okupacji sowieckiej we Lwowie. Od 1941 należał do Związku Walki Wyzwoleńczej^[2]. W 1942 wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej, od maja do sierpnia 1942 był I sekretarzem Komitetu Warszawskiego PPR^[4]. Następnie został aresztowany przez Gestapo. W latach 1942–1945 więziony w niemieckich obozach koncentracyjnych na Majdanku, we Flossenbürgu i Gross Rosen^[2].

Od czerwca 1945 do listopada 1948 ponownie I sekretarz Komitetu Warszawskiego PPR^[4]. W latach 1945–1948 był również członkiem Komitetu Centralnego PPR, a w latach 1947–1948 członkiem Sekretariatu PPR. Od 1948 był członkiem Biura Organizacyjnego KC PPR oraz kierownikiem kolejno Wydziału Propagandy i Prasy oraz Działu Propagandy, Kultury i Oświaty KC PPR. Od 1948 w Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, pozostał kierownikiem Działu Propagandy, Kultury i Oświaty, tym razem Komitetu Centralnego PZPR, a także członkiem Biura Organizacyjnego KC (do 1954). W latach 1948–1968 wchodził w skład KC PZPR, a w latach 1956–1961 sekretarz KC. W latach pięćdziesiątych związany z frakcją tzw. puławian^[5] zaliczany (obok Władysława Matwina) do grupy tzw. młodych sekretarzy. Delegat na I, II, III i IV Zjazd PZPR^[2].

W latach 1945–1969 poseł do KRN, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I, II, III i IV kadencji. W latach 1952–1956 przewodniczący sejmowej Komisji Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej, a także członek prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Narodowego. Od marca do sierpnia 1956 był sekretarzem KC PZPR odpowiedzialnym za oświatę^[6]. W latach 1950–1956 przewodniczący prezydium Miejskiej Rady Narodowej m.st. Warszawy. W latach 1955–1957 członek, a w latach 1957–1961 zastępca przewodniczącego Rady Państwa. W latach 1960–1968 był ministrem finansów, następnie wycofał się z działalności politycznej.

Wieloletni członek Rady Naczelnej Związku Bojowników o Wolność i Demokrację. W kadencji 1969–1974 wiceprezes Rady Naczelnej^[7]. 28 listopada 1988 wszedł w skład Honorowego Komitetu Obchodów 40-lecia Kongresu Zjednoczeniowego PPR-PPS – powstania PZPR^[8].

Ordery i odznaczenia

Order Sztandaru Pracy I klasy (dwukrotnie, m.in. 1964^[9])
Order Krzyża Grunwaldu II klasy (15 lipca 1945)^[10]
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (8 października 1984)^[11]
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (19 sierpnia 1946)^[12]
Złoty Krzyż Zasługi (11 maja 1946)^[13]
Medal za Warszawę 1939–1945 (17 stycznia 1946)^[14]
Krzyż Oświęcimski (1985)^[15]
Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (1967)^[16]
Medal im. Ludwika Waryńskiego (1986)^[17]
Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1966)^[18]
Złota Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (1960)^[19]
Odznaka honorowa „Za zasługi w rozwoju województwa koszalińskiego” (1966)^[20]
Pamiątkowy Medal z okazji 40. rocznicy powstania Krajowej Rady Narodowej (1983)^[21]
Medal pamiątkowy „40-lecia PZPR” (1988)^[22]

Przypisy

↑ Jako prezydent miasta.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2020-08-16].
↑ Nasz wiek. Gimnazjum i Liceum imienia Mikołaja Kopernika w Łodzi 1906–2006. Zarys historyczny. Wspomnienia, Henryk Władysław Skorek (red.), Łódź: I Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Łodzi i Stowarzyszenie Wychowanków Gimnazjum i Liceum im. Mikołaja Kopernika w Łodzi, 2006, s. 489, ISBN 83-908655-0-5.
↑ ^a ^b Encyklopedia Warszawy, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa, 1975, s. 495.
↑ Październik i „Mała stabilizacja". W: Jerzy Eisler: Zarys dziejów politycznych Polski 1944–1989. Warszawa: POW „BGW", 1992, s. 61–62. ISBN 83-7066-208-0.
↑ Zbigniew Osiński, Nauczanie historii w szkołach podstawowych w Polsce w latach 1944–1989: uwarunkowania organizacyjne oraz ideologiczno-polityczne, Lublin 2010, s. 89.
↑ Nowe władze ZBoWiD, „Głos Słupski”, nr 251, 22 września 1969, s. 1–2.
↑ „Trybuna Robotnicza”, nr 277, 29 listopada 1988, s. 5.
↑ Wręczenie odznaczeń w Belwederze. „Nowiny”, s. 2, Nr 170 z 20 lipca 1964.
↑ AleksanderA. Mazur AleksanderA., Order Krzyża Grunwaldu: monografia historyczna, 2005, s. 164 .
↑ Wysokie odznaczenie państwowe dla Jerzego Albrechta, „Trybuna Robotnicza”, nr 241, 9 października 1984, s. 1.
↑ M.P. z 1947 r. nr 27, poz. 224 („za zasługi w pracy społecznej”).
↑ M.P. z 1947 r. nr 71, poz. 480 („w uznaniu zasług w działalności konspiracyjnej w okresie okupacji”).
↑ M.P. z 1946 r. nr 26, poz. 43 („w pierwszą rocznicę wyzwolenia Warszawy zasłużonym w walce o wyzwolenie i odbudowę Stolicy (...)”).
↑ Stefan Oberleitner, Polskie ordery, odznaczenia i niektóre wyróżnienia zaszczytne 1705–1990: vademecum dla kolekcjonerów. Polska Rzeczpospolita Ludowa, 1944–1990, Wydawnictwo Kanion, 1992, s. 123.
↑ Za zasługi dla obronności Kraju, „Trybuna Robotnicza”, nr 110, 10 maja 1967, s. 2.
↑ „Życie Partii”, styczeń–marzec 1987, s. 55.
↑ Nadzwyczajna sesja Sejmu, „Trybuna Robotnicza”, nr 172, 22 lipca 1966, s. 1.
↑ Za Zasługi dla Warszawy, „Trybuna Robotnicza”, nr 14, 18 stycznia 1960, s. 1.
↑ Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie, nr 7, 22 czerwca 1966, s. 4.
↑ Uhonorowani pamiątkowymi medalami, „Trybuna Robotnicza”, nr 307, 30 grudnia 1983, s. 3.
↑ W 40. rocznicę kongresu zjednoczeniowego, „Głos Pomorza”, nr 292, 16 grudnia 1988, s. 2.

Bibliografia

Nowa Encyklopedia Powszechna, tom 1, s. 92, ISBN 83-01-11097-X.
Kalendarz Warszawski 1962, s. 49.

[1] Jako prezydent miasta.

[:0-2] Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2020-08-16].

[3] Nasz wiek. Gimnazjum i Liceum imienia Mikołaja Kopernika w Łodzi 1906–2006. Zarys historyczny. Wspomnienia, Henryk Władysław Skorek (red.), Łódź: I Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Łodzi i Stowarzyszenie Wychowanków Gimnazjum i Liceum im. Mikołaja Kopernika w Łodzi, 2006, s. 489, ISBN 83-908655-0-5.

[encyklopedia-4] Encyklopedia Warszawy, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa, 1975, s. 495.

[1992-s61-62-5] Październik i „Mała stabilizacja". W: Jerzy Eisler: Zarys dziejów politycznych Polski 1944–1989. Warszawa: POW „BGW", 1992, s. 61–62. ISBN 83-7066-208-0.

[Zbigniew_Osiński_Nauczanie-6] Zbigniew Osiński, Nauczanie historii w szkołach podstawowych w Polsce w latach 1944–1989: uwarunkowania organizacyjne oraz ideologiczno-polityczne, Lublin 2010, s. 89.

[7] Nowe władze ZBoWiD, „Głos Słupski”, nr 251, 22 września 1969, s. 1–2.

[8] „Trybuna Robotnicza”, nr 277, 29 listopada 1988, s. 5.

[Wręczenie_odznaczeń_w_Belwederze-s2-9] Wręczenie odznaczeń w Belwederze. „Nowiny”, s. 2, Nr 170 z 20 lipca 1964.

[10] AleksanderA. Mazur AleksanderA., Order Krzyża Grunwaldu: monografia historyczna, 2005, s. 164 .

[11] Wysokie odznaczenie państwowe dla Jerzego Albrechta, „Trybuna Robotnicza”, nr 241, 9 października 1984, s. 1.

[12] M.P. z 1947 r. nr 27, poz. 224 („za zasługi w pracy społecznej”).

[13] M.P. z 1947 r. nr 71, poz. 480 („w uznaniu zasług w działalności konspiracyjnej w okresie okupacji”).

[14] M.P. z 1946 r. nr 26, poz. 43 („w pierwszą rocznicę wyzwolenia Warszawy zasłużonym w walce o wyzwolenie i odbudowę Stolicy (...)”).

[15] Stefan Oberleitner, Polskie ordery, odznaczenia i niektóre wyróżnienia zaszczytne 1705–1990: vademecum dla kolekcjonerów. Polska Rzeczpospolita Ludowa, 1944–1990, Wydawnictwo Kanion, 1992, s. 123.

[16] Za zasługi dla obronności Kraju, „Trybuna Robotnicza”, nr 110, 10 maja 1967, s. 2.

[17] „Życie Partii”, styczeń–marzec 1987, s. 55.

[18] Nadzwyczajna sesja Sejmu, „Trybuna Robotnicza”, nr 172, 22 lipca 1966, s. 1.

[19] Za Zasługi dla Warszawy, „Trybuna Robotnicza”, nr 14, 18 stycznia 1960, s. 1.

[20] Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie, nr 7, 22 czerwca 1966, s. 4.

[21] Uhonorowani pamiątkowymi medalami, „Trybuna Robotnicza”, nr 307, 30 grudnia 1983, s. 3.

[22] W 40. rocznicę kongresu zjednoczeniowego, „Głos Pomorza”, nr 292, 16 grudnia 1988, s. 2.

[2]

[1]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]