Wikipedia

Jens Salumäe

estoński skoczek narciarski

Jens Salumäe (ur. 15 marca 1981 w Otepää) – estoński narciarz klasyczny startujący w kombinacji norweskiej i skokach narciarskich, olimpijczyk, reprezentant klubów narciarskich Nõmme SK i Puijon Hiihtoseura.

Jens Salumäe
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 marca 1981
Otepää

Klub

Nõmme SK
Puijon Hiihtoseura

Reprezentacja

 Estonia

Debiut w PŚ

9 marca 2001 w Oslo (kombinacja – DNF)
30 listopada 2002 w Ruce (skoki – 29. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

23 listopada 2001 w Kuopio (kombinacja – 27. miejsce)
30 listopada 2002 w Ruce (skoki – 29. miejsce)

Rekord życiowy

195 m na Letalnicy w Planicy (20 lutego 2004)

Dorobek medalowy
Puchar Świata B w kombinacji norweskiej
3. miejsce
2001/2002
Multimedia w Wikimedia Commons

Życiorys

edytuj

Do 2002 na międzynarodowej arenie startował przeważnie w zawodach kombinacji norweskiej. Przed sezonem 2002/2003 podjął decyzję o tym, że będzie występował wyłącznie w konkursach skoków narciarskich.

Trzeci zawodnik klasyfikacji generalnej Pucharu Świata B w kombinacji norweskiej w sezonie 2001/2002.

Trzykrotny uczestnik zimowych igrzysk olimpijskich w latach 1998–2006. Jego najlepszym wynikiem olimpijskim było 11. miejsce w drużynowym konkursie kombinacji norweskiej w Nagano, a największym indywidualnym osiągnięciem na igrzyskach olimpijskich – 23. miejsce w konkursie skoków na dużym obiekcie w Turynie.

Pięciokrotny uczestnik mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym w latach 1999–2007. Najwyższe miejsce na mistrzostwach świata zajął w kombinacji norweskiej w Lahti – był 11. w konkursie drużynowym i 17. indywidualnie w sprincie. W skokach jego najlepszym wynikiem było 37. miejsce na normalnej skoczni w Oberstdorfie. W latach 2004–2006 uczestniczył również w mistrzostwach świata w lotach narciarskich – najlepszy wynik uzyskał w Planicy, plasując się na 25. miejscu.

Pierwszy w historii reprezentant Estonii, który zdobył punkty do klasyfikacji generalnej Pucharu Świata w skokach narciarskich (30 listopada 2002 w Ruce). Pozycje punktowane w PŚ w skokach zajmował sześciokrotnie w latach 2002–2006. Najwyższe w karierze, 21. miejsce, osiągnął w listopadzie 2003 w Ruce. Z kolei najlepszy rezultat w Pucharze Świata A w kombinacji norweskiej to 15. pozycja z Liberca ze stycznia 2002.

Rekordzista Estonii w długości skoku narciarskiego w latach 2004–2012 z rezultatem 195 metrów, osiągniętym na skoczni w Planicy.

Multimedalista letnich i zimowych mistrzostw Estonii w skokach narciarskich w latach 1998–2008 – w zimowych mistrzostwach zdobył łącznie siedem medali (trzy złote, trzy srebrne i jeden brązowy), a w letnich dziesięć (sześć złotych i cztery srebrne). Złoty i dwukrotny brązowy medalista mistrzostw Estonii w kombinacji norweskiej w latach 1999–2002. Dwukrotny brązowy medalista mistrzostw Finlandii w skokach narciarskich w konkursach drużynowych w latach 2006–2007.

W 2008 zakończył sportową karierę i założył działalność rzemieślniczą w Kuopio – firmę specjalizującą się w budowie drewnianych domów.

Życie prywatne

edytuj

Jens Salumäe jest w związku małżeńskim z Aiki Aigro (po ślubie Aiki Salumäe) – córką Kaleva Aigro[1], estońskiego dwuboisty klasycznego, wielokrotnego medalisty mistrzostw kraju[2]. Ślub odbył się w lutym 2009 w Pühajärve[3][4]. Para ma syna[5], który urodził się 18 maja 2011 roku w szpitalu uniwersyteckim w Kuopio[6][7].

Naukę jazdy na nartach rozpoczął w wieku sześciu lat, w 1987 w ośrodku treningowym w Tallinnie, w którym szkolili się m.in. Tiit Talvari, Tiit Tamme, Taivo Tigase i Allar Levandi[8]. Jego pierwszym trenerem był Indrek Possul[9].

Ukończył gimnazjum sportowe w Otepää, a w 2003 szkołę zawodową w Tallinnie. Mieszkał w Saku, a później przeprowadził się do Finlandii[8], gdzie wspólnie z rodziną mieszka w Kuopio[5]. Przez rok studiował leśnictwo, jednak studiów tych nie ukończył[8].

Poza ojczystym językiem estońskim zna języki angielski i fiński[10][11]. Jest członkiem klubu Untamon Urheilu z Kuopio, z którym uczestniczy w zawodach joggingowych[12] i łyżwiarskich[13].

W Kuopio wspólnie z Jarmo Miettinenem prowadzi zakład rzemieślniczy „Käsityöhirsi”, specjalizujący się w budowie drewnianych domów[14].

Przebieg kariery

edytuj

Początki kariery (do 2001)

edytuj
 
Skocznie Olimpijskie w Hakubie – arena zmagań skoczków narciarskich i kombinatorów norweskich podczas igrzysk w Nagano w 1998 roku

W latach 1995–2000 wielokrotnie stał na podium mistrzostw Estonii juniorów w kombinacji norweskiej i skokach narciarskich. W październiku 1995 w Tallinnie był drugi w kombinacji i trzeci w skokach w kategorii do 16 lat. W marcu 1996 powtórzył te osiągnięcia, a w październiku zwyciężył w skokach i kombinacji. We wrześniu wygrał również obie rywalizacje w kategorii do 18 lat w Otepää. W styczniu 1997 w Otepää był drugi w kombinacji i skokach do lat 18 oraz trzeci w skokach w kategorii do lat 16. W marcu tego roku zwyciężył w kombinacji do lat 16. W marcu 1998 zwyciężył w skokach i kombinacji do lat 18 w Otepää. Rok później zwyciężył w skokach do lat 18, a we wrześniu 1999 w kombinacji do lat 20. W styczniu 2000 roku został mistrzem kraju w skokach narciarskich do lat 20[15].

W marcu 1996 roku wystąpił w konkursie Pucharu Kontynentalnego w skokach narciarskich w Rovaniemi. Po skoku na 56 metrów zajął 68. miejsce, ex aequo ze Stefanem Grannarsem, w gronie 76 zawodników[16]. W styczniu 1999 w Braunlage zajął 17. miejsce w międzynarodowym konkursie skoków z cyklu Internationaler Harzpokalsprunglauf[17].

Na początku międzynarodowej kariery startował głównie w zawodach w kombinacji norweskiej. W lutym 1998 wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Nagano i zajął 39. miejsce w konkursie indywidualnym oraz 11. w drużynowym[18], wspólnie z Ago Markvardtem, Tambetem Pikkorem i Magnarem Freimuthem[19]. Niedługo później w Otepää zdobył pierwszy w karierze złoty medal seniorskich mistrzostw Estonii w skokach narciarskich, zwyciężając z przewagą ponad 16 punktów nad drugim w klasyfikacji, Magnarem Freimuthem[20].

W grudniu 1998 zajął trzynaste miejsce w konkursie Pucharu Świata B w kombinacji norweskiej w Vuokatti oraz 25. miejsce w zawodach tego cyklu w Otepää[21].

W styczniu 1999 w Otepää zajął trzecie miejsce w zawodach indywidualnych (bieg na 15 km i skoki na obiekcie K-70) w mistrzostwach Estonii w kombinacji norweskiej, przegrywając z Villu Tederem i Rauno Pikkorem[22]. W lutym tego roku w Ramsau zadebiutował w mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym, uczestnicząc w dwóch konkursach indywidualnych – w zawodach rozgrywanych metodą Gundersena zajął 41. miejsce, a w sprincie był 48[23].

W marcu tego roku w Klingenthal zajął 11. miejsce w sprincie rozgrywanym w ramach Pucharu Świata B[24]. W klasyfikacji generalnej na koniec sezonu uplasował się na 54. miejscu z dorobkiem 29 punktów[21].

W marcu zajął też trzecie miejsce w sprincie w krajowych mistrzostwach, przegrywając z Tederem i Roometem Pikkorem[25], natomiast we wrześniu został letnim mistrzem kraju w skokach narciarskich. Zawody wygrał z przewagą ponad 23 punktów nad drugim zawodnikiem, Jaanem Jürisem[26].

W styczniu 2000 wziął udział w rywalizacji kombinatorów norweskich na mistrzostwach świata juniorów w Szczyrbskim Jeziorze. W konkursie indywidualnym rozgrywanym metodą Gundersena zajął 15. miejsce[27], a w sprincie uplasował się na 38. pozycji[28].

W sezonie 1999/2000 dwukrotnie zdobył punkty do klasyfikacji generalnej Pucharu Świata B – w lutym 2000 w Andelsbuch był trzynasty, a w Mislinji ósmy. Dało mu to łącznie 31 punktów i 51. miejsce w klasyfikacji[29].

Również w lutym tego roku został wicemistrzem kraju w skokach narciarskich, ustępując tylko Tambetowi Pikkorowi[30]. W sierpniu i wrześniu 2000 wziął udział w Letnim Grand Prix w kombinacji norweskiej – w Klingenthal zajął 42. miejsce w biegu masowym[31], w Steinbach był 22. w konkursie indywidualnym rozgrywanym metodą Gundersena[32], a w Stams zajął 28. pozycję w sprincie[33]. We wrześniu został ponadto podwójnym mistrzem kraju w skokach narciarskich – indywidualnie[34] i w drużynie Nõmme SK I, w której wystąpił wraz z Vahurem Tasane i Priitem Estermaa[35].

W grudniu 2000 wystąpił w inaugurujących sezon 2000/2001 konkursach Pucharu Świata B w Salt Lake City. W sprincie zajął 31. miejsce[36], w konkursie indywidualnym był 28.[37], a w biegu masowym uplasował się na 26. pozycji[38]. W Calgary zdobył jedyne w sezonie punkty do klasyfikacji generalnej tego cyklu. W sprincie zajął dziesiąte miejsce[39], a w biegu indywidualnym rozgrywanym metodą Gundersena pozycję dziewiątą[40].

Na przełomie 2000 i 2001 zmagał się z problemami zdrowotnymi. W związku z przetrenowaniem miał problemy z sercem oraz niewłaściwy poziom hemoglobiny we krwi[41].

W styczniu 2001 zajął 31. miejsce w sprincie w Pucharze Świata B w Predazzo[42] oraz piąte miejsce w drużynowym konkursie w Klingenthal, wspólnie z Tambetem Pikkorem i Villu Tederem[43].

Na początku lutego 2001 wziął udział we wszystkich trzech zawodach w kombinacji norweskiej na mistrzostwach świata juniorów w Karpaczu. W pierwszym konkursie indywidualnym, rozgrywanym metodą Gundersena, zajął 15. miejsce. Po skokach plasował się na trzeciej pozycji, jednak w biegu uzyskał 41. rezultat i spadł w klasyfikacji[44]. Następnie uczestniczył w zawodach drużynowych. Estońska reprezentacja, w której wystąpili Vahur Tasane, Vaiko Leetoja, Jens Salumäe i Tiit Orlovski, zajęła jedenaste miejsce wśród piętnastu startujących zespołów[45]. W sprincie Salumäe zajął piąte miejsce. Podobnie jak w pierwszych zawodach indywidualnych, po pierwszej części rywalizacji zajmował trzecią lokatę. W biegu uzyskał 23. czas i w efekcie wyprzedzili go czwarty po skoku Andrej Jezeršek i piąty Norihito Kobayashi[46].

Pod koniec lutego po raz drugi w karierze wziął udział w mistrzostwach świata. W Lahti wystartował we wszystkich trzech konkurencjach w kombinacji norweskiej – w konkursie indywidualnym rozgrywanym metodą Gundersena (skoki na skoczni normalnej i bieg na 15 km) zajął 40. miejsce, w sprincie (skoki na skoczni dużej i bieg na 7,5 km) uplasował się na 17. miejscu, a w konkursie drużynowym (skoki na skoczni normalnej i sztafeta 4×5 km) zajął ostatnie, 11. miejsce, startując w zespole z Vahurem Tasane, Villu Tederem i Tambetem Pikkorem[47]. Osiągnięte przez Salumäe siedemnaste miejsce w sprincie było jego najlepszym osiągnięciem indywidualnym na zawodach rangi mistrzowskiej[23]. W sprincie po pierwszej części rywalizacji (skokach) Salumäe plasował się na trzecim miejscu, za Jaakko Tallusem i Marco Baacke. Słabszy czas biegu (51. wynik) spowodował jednak jego spadek w klasyfikacji[48]. W pierwszym konkursie indywidualnym sytuacja była dość podobna – po skokach Estończyk zajmował ósme miejsce, a w biegu uzyskał 53. rezultat i spadł na dalszą pozycję[49].

W marcu w Oslo po raz pierwszy w karierze wystąpił w Pucharze Świata w kombinacji norweskiej. W pierwszych zmaganiach (na dystansie 15 km) nie ukończył rywalizacji i nie został sklasyfikowany, w drugich (na dystansie 7,5 km) zajął 47. miejsce, wyprzedzając Matthiasa Menza[50][51].

W końcowej klasyfikacji sezonu 2000/2001 w Pucharze Świata B w kombinacji norweskiej zajął 43. miejsce z dorobkiem 33 punktów[52]. W klasyfikacji sprinterskiej zajął natomiast 51. miejsce z 16 punktami na koncie[53].

Krótko po zakończeniu sezonu na arenie międzynarodowej zajął trzecie miejsce w mistrzostwach Estonii w skokach, przegrywając z Jaanem Jürisem i Tambetem Pikkorem[54].

Sezon 2001/2002

edytuj
 
Utah Olympic Park Jumps – arena zmagań skoczków narciarskich i kombinatorów norweskich podczas igrzysk w Salt Lake City w 2002 roku

W sierpniu i wrześniu 2001 został podwójnym letnim wicemistrzem kraju w skokach – indywidualnie[55] i drużynowo, wspólnie z Estermaa i Tasane[56].

We wrześniu wziął udział w Letnim Grand Prix w kombinacji norweskiej – w Ramsau zajął 30. miejsce[57], a w Bechtesgaden był 29[58].

Sezon zimowy 2001/2002 rozpoczął od występów w Pucharze Świata w kombinacji norweskiej. W listopadzie 2001 w Kuopio zajął 27. miejsce w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena (bieg na 15 km + duża skocznia) i 25. miejsce w sprincie. Zdobył tym samym pierwsze w karierze punkty do klasyfikacji generalnej PŚ. W grudniu 2001 wystartował w trzech zawodach tej rangi – w Lillehammer był 39. w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena, w Zakopanem był 40. w biegu masowym, a w Szczyrbskim Jeziorze zajął 34. miejsce w sprincie. Ponadto dwukrotnie zajął dwunaste miejsce w konkursach Pucharu Świata B w Planicy – w zawodach rozgrywanych metodą Gundersena[59] i w sprincie[60]. Pod koniec grudnia został mistrzem kraju w kombinacji norweskiej, wygrywając sprint w Otepää[61].

W styczniu 2002 sześciokrotnie uczestniczył w konkursach Pucharu Świata. Najlepszy rezultat osiągnął 19 stycznia w Libercu w zawodach rozgrywanych metodą Gundersena, w których zajął 15. miejsce. Ponadto był 17. w Ramsau w biegu masowym, 27. w Schonach, 32. w sprincie w Libercu i 40. w Reit im Winkl[62], a w sprincie w Val di Fiemme nie został sklasyfikowany – po skoku zajmował 42. miejsce, jednak w biegu nie wystartował[63].

W lutym 2002 po raz drugi w karierze wystąpił w zimowych igrzyskach olimpijskich. W kombinacji norweskiej uplasował się na 40. miejscu w biegu indywidualnym i na 37. w sprincie. Zadebiutował ponadto w olimpijskiej rywalizacji w skokach narciarskich, zajmując 49. miejsce w konkursie na dużej skoczni[18].

Podczas igrzysk podjął decyzję o rezygnacji ze startów w kombinacji norweskiej na rzecz skoków narciarskich[64]. W kombinacji występował jeszcze do końca sezonu 2001/2002, następnie rozpoczął starty tylko w skokach[65]

Po igrzyskach w Salt Lake City wziął udział jeszcze w trzech konkursach Pucharu Świata B w kombinacji norweskiej – w Calgary zajął 30. miejsce w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena i 7. miejsce w biegu masowym, a w Lake Placid był 15. w sprincie[62]. W konkursie w Lake Placid po skokach plasował się na trzeciej pozycji, słabszy bieg sprawił jednak jego spadek w końcowej tabeli zawodów[66]. W klasyfikacji generalnej sezonu 2001/2002 w Pucharze Świata B zajął trzecie miejsce z dorobkiem 226 punktów[67].

W marcu 2002 wystartował ponadto w trzech konkursach Pucharu Kontynentalnego w skokach narciarskich na normalnym obiekcie w Vikersund. Zajął 28., 21. i 26. miejsce[68], dzięki czemu zdobył pierwsze w karierze punkty do klasyfikacji generalnej tego cyklu. W klasyfikacji zajął 164. miejsce z dorobkiem 20 punktów, ex aequo z Janem Ottarem Andersenem[69]. Następnie, 21 marca zdobył drugi w karierze indywidualny tytuł zimowego mistrza Estonii w skokach narciarskich, triumfując w Otepää z przewagą ponad 10 punktów nad drugim Jaanem Jürisem[70].

Sezon 2002/2003

edytuj
 
Rukatunturi w Ruce – skocznia, na której Salumäe jako pierwszy Estończyk zdobył punkty Pucharu Świata w skokach narciarskich

Od lipca do sierpnia 2002 roku wystąpił w czterech zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego. Raz uplasował się na pozycji punktowanej, zajmując 27. miejsce w Velenju. W sierpniu i wrześniu startował również w Letnim Grand Prix w skokach narciarskich, jednak tylko raz awansował do konkursu głównego – 7 września w Lahti zajął 43. miejsce[71]. We wrześniu został letnim wicemistrzem Estonii w skokach narciarskich. Przegrał tylko z Jaanem Jürisem ze stratą 15,9 punktu[72].

Przed rozpoczęciem sezonu zimowego miał problem ze zbyt dużą wagą – przekraczała ona 70 kg. Problem ten udało mu się jednak rozwiązać i zmniejszyć masę ciała do 67 kg poprzez bieganie na nartach. W połowie października, wspólnie z Jaanem Jürisem, po raz pierwszy wziął udział w treningu w tunelu aerodynamicznym w Helsinkach. Pomysłodawcą odbycia takiego treningu był ówczesny szkoleniowiec estońskiej reprezentacji, Hillar Hein[73].

Sezon zimowy Salumäe rozpoczął od startu w listopadowych zawodach Pucharu Świata w Ruce. Do pierwszego konkursu nie awansował (odpadł w kwalifikacjach), w drugim zajął 29. miejsce, zdobywając pierwsze w karierze punkty do klasyfikacji generalnej[71]. Został tym samym pierwszym reprezentantem Estonii, który zdobył punkty Pucharu Świata w skokach narciarskich[74][75]. W grudniu wystąpił w trzech konkursach Pucharu Kontynentalnego – w Lahti zajął 26. i 33. miejsce, a w Sankt Moritz został sklasyfikowany na 26. pozycji[71].

Na przełomie grudnia 2002 i stycznia 2003 po raz pierwszy w karierze wziął udział w seriach kwalifikacyjnych do konkursów Turnieju Czterech Skoczni. Zaprezentował się w kwalifikacjach na wszystkich czterech skoczniach (w Oberstdorfie, Garmisch-Partenkirchen, Innsbrucku i Bischofshofen), jednak ani razu nie zakwalifikował się do zawodów głównych. Po zakończeniu turnieju, w styczniu i lutym wciąż startował w Pucharze Świata, jednak cztery z siedmiu startów zakończył na kwalifikacjach, było to dwukrotnie w Zakopanem i dwukrotnie w Tauplitz. W konkursach głównych wystąpił w Libercu (45. miejsce) oraz dwa razy w Willingen (43. i 47. miejsce)[71]. Podczas pierwszej serii treningowej przed kwalifikacjami do zawodów Pucharu Świata w Tauplitz, 30 stycznia 2013 roku[76] ustanowił swój rekord życiowy w długości skoku – uzyskał 161,5 metra, poprawiając dotychczasowy rekord o prawie 30 metrów[77].

Pod koniec lutego 2003 po raz pierwszy w karierze znalazł się w składzie estońskiej reprezentacji skoczków narciarskich na mistrzostwa świata w narciarstwie klasycznym. Wziął udział w kwalifikacjach do obu konkursów indywidualnych na skoczniach w Predazzo, jednak w obu przypadkach nie awansował do zawodów. Po mistrzostwach, w marcu jeszcze trzykrotnie startował w kwalifikacjach do zawodów Pucharu Świata (dwukrotnie w Lahti i raz w Planicy), jednak ani razu nie zdołał awansować do konkursu głównego[71]. W marcu w seriach treningowych przed kwalifikacjami do zawodów Pucharu Świata w Planicy dwukrotnie poprawił swój rekord życiowy – najpierw skoczył 168,5 m, a następnie 176,5 m[78].

Zimowy sezon 2002/2003 zakończył na 82. miejscu w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata z dorobkiem dwóch punktów, ex aequo z Ingemarem Mayrem[79], oraz na 181. miejscu w Pucharze Kontynentalnym, w którym zdobył dziesięć punktów, tak jak Florian Knaus, Ingemar Mayr, Tomokazu Miura i Stephen Mackay[80]. W obu cyklach był jednym z dwóch sklasyfikowanych Estończyków, obok Jaana Jürisa, w obu jednak uzyskał od niego słabsze wyniki punktowe[79][80].

W marcu 2003 został wicemistrzem Estonii w skokach, przegrywając z Jaanem Jürisem o 18,5 punktu[81].

Sezon 2003/2004

edytuj
 
Letalnica w Planicy – skocznia, na której Salumäe ustanowił rekord Estonii w długości skoku narciarskiego

W lipcu i sierpniu 2003 wziął udział w czterech konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego i czterech Letniego Grand Prix. W Pucharze Kontynentalnym dwukrotnie zdobył punkty do klasyfikacji generalnej podczas zawodów w Garmisch-Partenkirchen, zajmując 17. i 15. miejsce[82]. Dało mu to 30 punktów i 60. miejsce w klasyfikacji generalnej, ex aequo z Ole Christenem Engerem, w gronie 102 punktujących skoczków[83]. W Grand Prix w Courchevel (14 sierpnia) zdobył pierwsze w karierze punkty do klasyfikacji tego cyklu, plasując się na 25. miejscu. W gronie punktujących zawodników znalazł się również podczas dwóch kolejnych konkursów – w Predazzo (24. miejsce) i Innsbrucku (23. miejsce)[82]. Z dorobkiem 21 punktów Estończyk zajął 33. miejsce w klasyfikacji generalnej, ex aequo z Janem Mazochem. W cyklu sklasyfikowano 58 zawodników[84].

We wrześniu 2003 po raz trzeci w karierze został indywidualnym mistrzem Estonii w skokach narciarskich na igelicie[85].

W sezonie zimowym 2003/2004 na arenie międzynarodowej startował przede wszystkim w Pucharze Świata. W pierwszym i drugim periodzie tego sezonu, tj. od listopada do Turnieju Czterech Skoczni włącznie[86], wziął udział we wszystkich konkursach poza zawodami w Engelbergu. Z ośmiu startów trzy zakończył na seriach kwalifikacyjnych – w pierwszym konkursie w Ruce oraz w Oberstdorfie i Innsbrucku. W pozostałych startach zakwalifikował się do zawodów głównych. Najlepszy rezultat osiągnął w drugim konkursie w Ruce, zajmując 21. miejsce i zdobywając 10 punktów do klasyfikacji generalnej. Ponadto był 35. w Trondheim, 44. w Titisee-Neustadt i Garmisch-Partenkirchen oraz 46. w Bischofshofen[82][71]. Występy w Turnieju Czterech Skoczni były debiutem Salumäe w konkursach tego cyklu. W Garmisch-Partenkirchen, w konkursie rozgrywanym systemem KO, wystąpił w parze z Larsem Bystølem[87] i przegrał ten pojedynek znacząco, bo o 22,2 punktu. Zajął 19. miejsce w gronie szczęśliwych przegranych i nie awansował do drugiej serii[88]. W konkursie głównym Estończyk wystąpił również w Bischofshofen, jednak z uwagi na przełożenie kwalifikacji zawodów nie rozegrano systemem KO[89]. W całym cyklu zajął 56. miejsce[90].

W kolejnym periodzie, liczącym konkursy styczniowe po zakończeniu Turnieju Czterech Skoczni[91], wziął udział we wszystkich zawodach poza Pucharem Świata w Zakopanem. Poza jednym startem w Sapporo we wszystkich pomyślnie przeszedł kwalifikacje, jednak ani razu nie zdobył punktów do klasyfikacji generalnej – w Hakubie był 34., w Libercu 36. i 44., a w Sapporo 55[71]. Na kolejny period sezonu 2003/2004 składały się konkursy na mamuciej skoczni w Oberstdorfie oraz w Willingen[91]. Salumäe wziął udział w kwalifikacjach w Willingen, jednak nie awansował do zawodów[71].

Następnie startował w mistrzostwach świata w lotach w Planicy i zajął 25. miejsce w zawodach indywidualnych, uzyskując 172,5 m, 182 m, 179,5 m i 120,5 m[92]. W serii próbnej przed konkursem, 20 lutego 2004 skoczył 195 metrów[93], co jest jego rekordem życiowym[10][94]. O dwa metry poprawił tym samym rekord Estonii w długości skoku narciarskiego, który wcześniej należał do Jaana Jürisa[95]. Rekord kraju Salumäe przetrwał osiem lat – w lutym 2012 podczas odwołanej serii mistrzostw świata w lotach w Vikersund rezultat ten poprawił Kaarel Nurmsalu, uzyskując 204 metry[96][97].

Tydzień po mistrzostwach wystartował w dwóch konkursach Pucharu Kontynentalnego w Kuopio i zajął w nich 20. i 9. miejsce[82]. Były to najlepsze w jego karierze rezultaty w zimowych konkursach tego cyklu[98].

W marcu 2004 wystąpił w kończących sezon Pucharu Świata konkursach Turnieju Nordyckiego w Finlandii i Norwegii[82]. Rozpoczął od startu w konkursie drużynowym w Lahti, w którym reprezentacja Estonii zajęła ostatnie, dziewiąte miejsce. Salumäe uzyskał najlepszy wynik w swojej drużynie, w której wystąpili poza nim Jaan Jüris, Tambet Pikkor i Vahur Tasane[99]. Indywidualnie Salumäe w Lahti nie przebrnął kwalifikacji. W konkursach w Lillehammer i Oslo zajął odpowiednio 48. i 31. miejsce[71]. W turnieju został sklasyfikowany na 44. pozycji z notą 248,2 punktu[100].

Sezon ukończył na 66. miejscu w klasyfikacji Pucharu Świata z dorobkiem 10 punktów[101] oraz na 84. pozycji w Pucharze Kontynentalnym z wynikiem 40 punktów, wspólnie z Jure Šinkovcem[102].

20 marca 2004 zwyciężył w konkursie o indywidualne mistrzostwo Estonii w skokach narciarskich[103].

Sezon 2004/2005

edytuj
 
Jens Salumäe podczas zawodów Pucharu Świata w Oslo w 2005 roku

W lipcu 2004 wziął udział w czterech konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego. Tylko raz zdobył punkty do klasyfikacji generalnej – w Oberstdorfie był osiemnasty[104]. Zdobył tym samym 13 punktów i zajął 67. miejsce w klasyfikacji na koniec sezonu letniego, ex aequo z Christophem Hössem[105].

W sierpniu został wicemistrzem Estonii w letnich mistrzostwach Estonii w konkursie drużynowym. Zespół, w którym poza Salumäe wystąpili Kristjan Ehman i Vahur Tasane, uległ pierwszej drużynie Otepää SK[106].

W sierpniu i wrześniu wystąpił w trzech zawodach Letniego Grand Prix, jednak ani razu nie znalazł się w czołowej trzydziestce – w Courchevel był 40., a w Hakubie nie zakwalifikował się do pierwszego konkursu, w drugim zajął 47. pozycję[71].

W październiku zwyciężył w mistrzostwach krajowych w zmaganiach indywidualnych, zdobywając czwarty tytuł letniego mistrza Estonii w karierze[107].

W sezonie zimowym startował w Pucharze Świata. Zaprezentował się we wszystkich zawodach poza konkursami w Harrachovie, Willingen, Zakopanem i Sapporo. Dwanaście ze startów zakończył na seriach kwalifikacjach, w pozostałych siedmiu wziął udział w zawodach głównych. Ani razu jednak nie zdobył punktów do klasyfikacji generalnej. Najlepsze miejsca w sezonie zajął w pierwszym konkursie w Ruce oraz w Garmisch-Partenkirchen – w obu przypadkach był 33. Ponadto był 36. w Trondheim, 46. i 35. w Engelbergu oraz 62. i 44. w Titisee-Neustadt[108][71].

W 53. Turnieju Czterech Skoczni tylko w Garmisch-Partenkirchen wystąpił w zawodach głównych. W kwalifikacjach zajął 43. miejsce[109], za sprawą czego w konkursowej parze KO trafił na Georga Spätha[110]. W zawodach przegrał z Niemcem o 27 punktów i nie uzyskał bezpośredniego awansu do serii finałowej. Znalazł się na ósmej pozycji wśród szczęśliwych przegranych – do Risto Jussilainena, ostatniego zawodnika z kwalifikacją, Estończykowi zabrakło pół punktu[111]. W klasyfikacji turnieju Salumäe uplasował się na 60. miejscu w gronie 74 punktujących zawodników[112].

Pod koniec stycznia po raz ostatni w karierze stanął na podium zimowych mistrzostw Estonii. Zajął drugie miejsce, tracąc ponad 10 punktów do Jaana Jürisa[113].

W lutym 2005 wziął udział w mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym w Oberstdorfie. W rywalizacji skoczków narciarskich zajął 37. miejsce w konkursie na normalnej skoczni[114], a na dużym obiekcie zakończył swój udział w serii kwalifikacyjnej[115].

W marcu 2005 wystartował w konkursie drużynowym Pucharu Świata w Lahti. Drużyna estońska, w której Salumäe wystąpił wspólnie z Jaanem Jürisem, Egertem Maltsem i Illimarem Pärnem, zajęła ostatnie, dziewiąte miejsce. Do plasujących się na ósmym miejscu po pierwszej serii reprezentantów Polski, czyli do awansu do serii finałowej, zabrakło im 156,7 punktów[116].

Sezon 2005/2006

edytuj
 
Jens Salumäe podczas zawodów Pucharu Świata w Oslo w 2006 roku

Pod koniec lipca 2005 wystartował w dwóch konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego w Oberstdorfie. Zajął ósme i dziesiąte miejsce[117]. Zdobyte w ten sposób 58 punktów dało mu 49. miejsce w klasyfikacji generalnej, wspólnie z Jussim Hautamäkim[118]. Pod koniec sierpnia i na początku września wystąpił w dwóch konkursach Letniego Grand Prix – w Predazzo zajął 39., a w Bischofshofen 43. miejsce[119].

We wrześniu 2005 zdobył brązowy medal mistrzostw Finlandii w konkursie drużynowym na normalnej skoczni w Lahti. Wystąpił w drugim zespole Puijon Hiihtoseura wspólnie z Joonasem Ikonenem, Lauri Hakolą i Arttu Lappi[120]. W konkursie indywidualnym zajął szesnaste miejsce[121].

Zmagania w zimowym sezonie 2005/2006 rozpoczął od startów w Pucharze Świata w Ruce i w Pucharu Kontynentalnego w Rovaniemi. w Ruce zajął 32. miejsce w pierwszym konkursie i 25. w drugim, dzięki czemu zdobył sześć punktów do klasyfikacji generalnej PŚ. W Rovaniemi był 33. i 30., co dało mu jeden punkt do klasyfikacji PK[122]. Kolejnym jego startem był występ w Engelbergu. W kwalifikacjach do pierwszego konkursu zajął 13. miejsce i uzyskał awans do zawodów[123]. W zawodach był 42. w gronie 44 skoczków, którzy oddali swoją próbę, po czym konkurs został odwołany[124]. W kwalifikacjach do drugiego konkursu zajął 54. miejsce[125].

Na przełomie 2005 i 2006 wziął udział w Turnieju Czterech Skoczni. W kwalifikacjach w Oberstdorfie uplasował się na 38. miejscu, ex aequo z Mattim Hautamäkim[126], w efekcie czego w konkursowej parze spotkał się z Adamem Małyszem[127]. Przegrał z Polakiem różnicą blisko 36 punktów i zajął 21. miejsce w gronie przegranych[128]. W serii kwalifikacyjnej do noworocznego konkursu w Garmisch-Partenkirchen Estończyk uplasował się na 20. miejscu[129]. W parze KO rywalizował z Harrim Ollim[130] i uzyskał od niego gorszy wynik o blisko 10 punktów. Nie awansował do drugiej serii, zajmując 20. miejsce wśród przegranych[131]. W Innsbrucku Salumäe zajął 56. miejsce i nie awansował do konkursu głównego[132]. W kończącym turniej Bischofshofen awansował do zawodów z 36. miejsca w kwalifikacjach (ex aequo z Antonínem Hájkiem i Andreą Morassim)[133]. W pierwszej serii konkursowej rywalizował z Andreasem Koflerem[134] i uległ mu różnicą ponad 40 punktów. Zajął przedostatnie, 49. miejsce, pokonując tylko Piotra Czaadajewa[135]. W klasyfikacji końcowej turnieju Estończyk zajął 49. miejsce[136].

Tydzień po zakończeniu turnieju odbyły się mistrzostwa świata w lotach narciarskich na Kulm w Tauplitz. Salumäe zajął w nich 38. miejsce w rywalizacji indywidualnej, uzyskując 141,5 metra w pierwszej serii konkursowej[137].

Nie wystartował w kolejnych konkursach Pucharu Świata – w Sapporo i Zakopanem. W następnych zawodach, na początku lutego w Willingen, zajął 36. miejsce[122].

Salumäe znalazł się w ogłoszonej w styczniu 2006 olimpijskiej reprezentacji Estonii na igrzyska w Turynie. Był jednym z dwóch skoczków narciarskich, obok Jaana Jürisa, powołanym do kadry olimpijskiej[138]. W zawodach w skokach narciarskich wystąpił w obu konkurencjach indywidualnych. Na skoczni normalnej zajął 32. miejsce, a na dużej był 23. Rezultat osiągnięty na dużym obiekcie uczynił go pierwszym reprezentantem Estonii, który awansował do serii finałowej olimpijskiego konkursu skoków narciarskich[139][140].

Po zawodach olimpijskich w Turynie zapowiedział, że jego sportowym celem na ten sezon było osiągnięcie 200 metrów na skoczni w Planicy i poprawienie rekordu życiowego i kraju[141].

Kolejnymi zawodami w sezonie był Turniej Nordycki, czyli konkursy w Lahti, Kuopio, Lillehammer i Oslo. Salumäe wystąpił we wszystkich i dwukrotnie zdobył punkty do klasyfikacji Pucharu Świata – w Lahti był 23., a w Kuopio uplasował się na 29. miejscu. W norweskiej części turnieju zajął 32. i 33. miejsce[122]. W klasyfikacji turnieju zajął najwyższe w karierze, 27. miejsce[142]. W zawodach kończących sezon 2005/2006, na skoczni w Planicy, Salumäe skoczył 177 metrów i zajął 52. miejsce w kwalifikacjach bez awansu do konkursu głównego[143].

Sezon ukończył na 59. miejscu w klasyfikacji Pucharu Świata z dorobkiem 16 punktów[144] i na 132. miejscu w Pucharze Kontynentalnym z 1 punktem[145]. Był jedynym skoczkiem, który w tym sezonie zdobył punkty do klasyfikacji Pucharu Narodów dla Estonii[144].

Pod koniec marca 2006 w konkursie indywidualnym mistrzostw Finlandii na normalnej skoczni w Rovaniemi zajął czwarte miejsce[146], a na dużej skoczni w Ruce był siódmy[147].

W kwietniu 2006 ustanowił rekord małej skoczni Kuilun Hyppyrimäki (K-42) w Siilinjärvi, uzyskując 47 metrów[148].

Sezon 2006/2007

edytuj

Przed rozpoczęciem sezonu 2006/2007 postawił sobie za cel przynajmniej jedno miejsce na podium zawodów Pucharu Świata oraz miejsce w czołowej dziesiątce konkursu mistrzostw świata w Sapporo[149].

W sierpniu i wrześniu 2006 wystąpił w trzech konkursach Letniego Grand Prix. W Kranju zajął najwyższe w karierze w zawodach tej rangi, 15. miejsce. Ponadto był 39. w Zakopanem i 32. w Klingenthal. Był zgłoszony również do konkursu w Predazzo, jednak ostatecznie nie wystartował[150]. W klasyfikacji Letniego Grand Prix, z dorobkiem 16 punktów, zajął 60. miejsce, wspólnie z Primožem Rogličem[151].

We wrześniu zwyciężył w letnich mistrzostwach Estonii w skokach narciarskich[152]. Po raz pierwszy i jedyny zdobył ten tytuł, skacząc w barwach fińskiego klubu Puijon Hiihtoseura[153]. W tym samym miesiącu po raz drugi w karierze został brązowym medalistą mistrzostw Finlandii w konkursie drużynowym. W mistrzostwach tych, w których wyłoniono medalistów na rok 2007, wystąpił w drugim zespole Puijon Hiihtoseura wspólnie z Lauri Hakolą, Joonasem Ikonenem i Juhą-Matti Ruuskanenem[120][154].

Sezon zimowy rozpoczął od startów w Finlandii – w Pucharze Świata w Ruce i Pucharze Kontynentalnym w Rovaniemi. W inaugurującym sezon PŚ, loteryjnym jednoseryjnym konkursie w Ruce, zajął 30. miejsce i zdobył punkt do klasyfikacji generalnej[155]. W kwalifikacjach do drugich zawodów w Ruce zajął 36. miejsce, co dało mu awans do konkursu głównego [156]. Ten jednak został odwołany z powodu silnego wiatru, więc Salumäe nie miał okazji wystartować[157]. W Rovaniemi zaprezentował się we wszystkich czterech konkursach PK, jednak ani razu nie zapunktował – był kolejno 73., 70., 37. i 39[158].

Na przełomie grudnia 2006 i stycznia 2007 wystąpił w kwalifikacjach do wszystkich konkursów 55. Turnieju Czterech Skoczni, jednak ani razu nie awansował do zawodów głównych. W serii kwalifikacyjnej w Oberstdorfie zajął 58. miejsce[159], w Garmisch-Partenkirchen uplasował się na 59. pozycji[160], w Innsbrucku był 68.[161], a w Bischofshofen sklasyfikowany został na ostatnim, 60. miejscu[162]. Bez powodzenia wystąpił też w lutym, w kwalifikacjach do konkursu w Willingen – był w nich jednym z dziewięciu skoczków bez kwalifikacji do zawodów głównych[163].

W lutym 2007 po raz ostatni w karierze wziął udział w mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym. W konkursie skoków na dużej skoczni zajął 48. miejsce[164], a na obiekcie normalnym zakończył swój udział na serii kwalifikacyjnej, w której uplasował się na 55. pozycji[165].

Do końca sezonu wystąpił jeszcze tylko w dwóch konkursach Pucharu Świata – w Lahti odpadł w kwalifikacjach, a w Kuopio zajął 48. lokatę[71]. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata 2006/2007 zajął 90. miejsce z jednym punktem na koncie[166].

Sezon 2007/2008

edytuj

W sierpniu 2007 podczas gry w tenisa Salumäe doznał kontuzji śródstopia (zawodnik był zraniony, jednak jego kości nie zostały naruszone), co uniemożliwiło mu trenowanie według wcześniej określonego planu szkoleniowego. Pod koniec sierpnia wziął udział w letnim zgrupowaniu w Rovaniemi[167][168].

We wrześniu po raz pierwszy w karierze wystąpił w zawodach z cyklu FIS Cup – w Falun uplasował się na siódmym i piątym miejscu[169].

Zimę 2007/2008 rozpoczął od występów w Pucharze Świata w Ruce. Do konkursu indywidualnego nie awansował, zajmując 59. miejsce w kwalifikacjach. W serii tej wyprzedził tylko dwóch sklasyfikowanych skoczków – Dmitrija Ipatowa i Aleksieja Korolowa[170]. W konkursie drużynowym, w którym poza Salumäe wystąpili Illimar Pärn, Siim-Tanel Sammelselg i Mats Piho, zespół estoński zajął ostatnie, trzynaste miejsce. Jedyna część rywalizacji, kiedy Estończycy nie byli na ostatnim miejscu, nastąpiła po pierwszej kolejce pierwszej serii, kiedy byli na dwunastym miejscu, o ponad 20 punktów przed reprezentantami Kazachstanu[171].

Do końca sezonu rzadko pojawiał się w międzynarodowych zawodach. Najwięcej startów – siedem – miał na koncie w Pucharze Kontynentalnym – w grudniu 2007 roku w Rovaniemi zajął 43., 50. i 37. miejsce, a w marcu 2008 roku był 52. i 50. w Trondheim oraz 30. i 29. w Vikersund[172]. Zdobyte w ten sposób trzy punkty dały mu 149. miejsce w klasyfikacji generalnej[173]. Pod koniec stycznia wystąpił jeszcze w dwóch konkursach FIS Cup w Kuopio i dwukrotnie ukończył je na ósmej pozycji[169]. W tym cyklu w jego dorobku (z zawodów letnich i zimowych) znalazło się 145 punktów, dzięki którym zajął 30. miejsce w klasyfikacji końcowej, ex aequo z Davidem Fallmannem[174]. W Pucharze Świata jeszcze cztery razy wystąpił w kwalifikacjach – dwukrotnie w Predazzo i dwukrotnie w Kuopio, jednak ani razu nie zdołał awansować do zawodów głównych[71].

We wrześniu 2008 zajął ósme miejsce w mistrzostwach Estonii w Otepää[175].

W październiku ogłosił zakończenie kariery sportowej z powodu niezadowalających wyników[176]. Z zamiarem zakończenia sportowej kariery nosił się już przed sezonem 2007/2008. Ostateczną decyzję podjął po tym, jak w osiąganych przez niego rezultatach nie nastąpiła żadna poprawa[177].

Osiągnięcia w kombinacji norweskiej

edytuj

Igrzyska olimpijskie

edytuj
Miejsce Dzień Miejscowość Konkurencja Skoki Biegi
Skok 1 Skok 2 Nota Strata Czas biegu Strata Zwycięzca
39. 13–14 lutego 1998   Nagano konkurs ind. (K-90 + 15 km) 84,0 83,0 203,5 +3:45,0 44:51,2 +7:15,1 Bjarte Engen Vik[178][18]
11. 19–20 lutego 1998   Nagano konkurs druż. (K-90 + 4×5 km)[a][19] 87,0 83,5 749,5 (209,5) +4:21,0 34:44,6 (15:03,5) +9:21,4 Norwegia[179][180][18][181]
Halldor Skard
Kenneth Braaten
Bjarte Engen Vik
Fred Børre Lundberg
40. 9–10 lutego 2002   Park City konkurs ind. (K-90 + 15 km) 91,0 88,5 220,5 +3:55,0 44:32,4 +9:15,7 Samppa Lajunen[182][183]
37. 21–22 lutego 2002   Park City sprint (K-120 + 7,5 km) 119,0 N/A 111,8 +0:45,0 18:44,2 +2:49,1 Samppa Lajunen[184][185]

Mistrzostwa świata

edytuj
Miejsce Dzień Miejscowość Konkurencja Skoki Biegi
Skok 1 Skok 2 Nota Strata Czas biegu Strata Zwycięzca
41. 20 lutego 1999   Ramsau konkurs ind. (K-90 + 15 km) b.d. b.d. b.d. b.d. b.d. +13:23,9 Bjarte Engen Vik[186]
48. 27 lutego 1999   Ramsau sprint (K-90 + 7,5 km) b.d. N/A b.d. b.d. b.d. +5:42,5 Bjarte Engen Vik[187]
40. 16 lutego 2001   Lahti konkurs ind. (K-90 + 15 km) b.d. b.d. 210,5 +3:03,0 43:51,0 +7:27,3 Bjarte Engen Vik[49]
11. 20 lutego 2001   Lahti konkurs druż. (K-90 + 4×5 km)[b] b.d. b.d. 633,0 (201,5) +6:35,0 52:17,6 (12:56,0) +8:38,5 Norwegia[47]
Kenneth Braaten
Sverre Rotevatn
Bjarte Engen Vik
Kristian Hammer
17. 24 lutego 2001   Lahti sprint (K-116 + 7,5 km) b.d. N/A 119,3 +0:23,0 21:40,2 +2:14,6 Marko Baacke[48]

Mistrzostwa świata juniorów

edytuj
Miejsce Dzień Miejscowość Konkurencja Skoki Biegi
Skok 1 Skok 2 Nota Strata Czas biegu Strata Zwycięzca
15. 26 stycznia 2000   Szczyrbskie Jezioro konkurs ind. (K-90 + 10 km) b.d. b.d. 212,5 +2:14,0 29:59,8 +3:20,7 Aleksiej Cwietkow[27]
38. 29 stycznia 2000   Szczyrbskie Jezioro sprint (K-90 + 5 km) b.d. N/A 93,5 +1:16,0 12:48,5 +1:49,6 Petter Kukkonen[28]
15. 1 lutego 2001   Karpacz konkurs ind. (K-85 + 10 km) b.d. b.d. 226,5 b.d. 32:24,2 +3:20,5 Norihito Kobayashi[44]
11. 2 lutego 2001   Karpacz konkurs druż. (K-85 + 4×5 km)[c] b.d. b.d. 437,0 b.d. b.d. b.d. Niemcy[45]
Matthias Mehringer
Marc Frey
Björn Kircheisen
Christoph Menz
5. 3 lutego 2001   Karpacz sprint (K-85 + 5 km) b.d. N/A 116,0 b.d. 14:26,6 +0:50,9 David Kreiner[46]

Puchar Świata

edytuj

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

edytuj
Sezon 2000/2001
                              punkty
- - - - - - - - - - - - - dnf 47 33[d]
Sezon 2001/2002
                                      punkty
27 25 39 40 34 - - - 40 27 dns 17 32 15 - - - - - 53
Legenda
1 2 3 4-10 11-45 poniżej 45

 -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Świata B

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Liczba punktów Miejsce
1998/1999[21] 29 54.
1999/2000[29] 31 51.
2000/2001[52] 33 43.
2001/2002[67] 224 3.

Miejsca na podium w mistrzostwach krajowych

edytuj

W tabeli zawarto miejsca zajęte przez Jensa Salumäe na podium seniorskich mistrzostw Estonii w kombinacji norweskiej.

Miejsce Dzień Miejscowość Konkurencja Skoki Biegi
Skok 1 Skok 2 Nota Czas biegu Strata Zwycięzca
3. 30 stycznia 1999   Otepää konkurs ind. (K-70 + 15 km) 68,5 66,5 219,0 45:02 +3:08 Villu Teder[22]
3. 26 marca 1999   Otepää sprint (K-70 + 7,5 km) 68,0 – 109,6 22:38 +1:12 Villu Teder[25]
1. 30 grudnia 2001[e]   Otepää sprint (K-70 + 7,5 km) 70,0 – 110,5 21:33 – –[61]

Osiągnięcia w skokach narciarskich

edytuj

Igrzyska olimpijskie

edytuj
Miejsce Dzień Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Kwalifikacje Konkurs główny
Skok Nota Miejsce Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
49. 12–13 lutego 2002   Park City Utah Olympic Park Jumps K-120 N/A ind. 112,5 99,5 26.[f][188] 103,0 NQ 78,9 202,5 Simon Ammann[189]
32. 11–12 lutego 2006   Pragelato Trampolino a Monte K-95 HS 106 ind. 97,0 117,5 27.[g][190][191] 94,5 NQ 112,0 154,5 Lars Bystøl[192]
23. 17–18 lutego 2006   Pragelato Trampolino a Monte K-125 HS 140 ind. 108,5 80,3 43.[h][193][194] 118,0 120,5 203,8 73,1 Thomas Morgenstern[195]

Mistrzostwa świata

edytuj
Miejsce Dzień Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Kwalifikacje Konkurs główny
Skok Nota Miejsce Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
nq 13 lutego 2003   Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 N/A ind. 95,0 63,0 56.[i][196] NQ N/A Adam Małysz[197]
nq 27–28 lutego 2003   Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 N/A ind. 81,5 83,5 55.[j][198] NQ N/A Adam Małysz[199]
37. 19–20 lutego 2005   Oberstdorf Allgäu Arena K-90 HS 100 ind. 88,0 109,0 46.[k][200] 88,5 NQ 109,0 147,0 Rok Benkovič[114]
nq 25–26 lutego 2005   Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS 137 ind. 113,0 97,9 49.[l][115] NQ N/A Janne Ahonen[201]
48. 23–24 lutego 2007   Sapporo Ōkurayama K-120 HS 134 ind. 111,5 94,2 44.[m][202] 92,5 NQ 57,0 209,1 Simon Ammann[164]
nq 2–3 marca 2007   Sapporo Miyanomori K-90 HS 100 ind. 82,5 94,5 55.[n][165] NQ N/A Adam Małysz[203]

Mistrzostwa świata w lotach

edytuj
Miejsce Dzień Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Kwalifikacje Konkurs główny
Skok Nota Miejsce Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
25. 20–21 lutego 2004   Planica Letalnica K-185 N/A ind. –[o][204] 172,5 182,0 179,5 120,5 575,4 256,7 Roar Ljøkelsøy[92]
38. 12–14 stycznia 2006   Tauplitz Kulm K-185 HS 200 ind. 170,5 153,6 30.[p][205] 141,5 NQ 111,3 676,7 Roar Ljøkelsøy[137]

Puchar Świata

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Liczba punktów Miejsce
2002/2003[79] 2 82.
2003/2004[101] 10 66.
2004/2005[206] 0 –
2005/2006[144] 16 59.
2006/2007[166] 1 90.
2007/2008[207] 0 –

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

edytuj
Źródło[208]
Sezon 2002/2003
                                                      punkty
q 29 - - - - - - q q q q 45 q q - - - q q 43 47 - q q q - 2
Sezon 2003/2004
                                              punkty
q 21 35 44 - q 44 q 46 36 44 - - 34 55 q - q - q 45 48 31 10
Sezon 2004/2005
                                                        punkty
33 q q 36 - - 46 35 q 33 q q - q 62 44 - - - - q q q q q q - 0
Sezon 2005/2006
                                            punkty
25 32 - - - - q 46 45 q 49 - - - - 36 23 29 32 33 q - 16
Sezon 2006/2007
                                                punkty
30 - - - - q q q q - - - - - - - q q 48 dns - - - - 1
Sezon 2007/2008
                                                      punkty
q - - - - - - - - - - q q - - - - - - - - q q - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

edytuj
51. Turniej Czterech Skoczni[209][71]
Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Nota Miejsce
– q – q – q – q – –
52. Turniej Czterech Skoczni[90][71]
Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Nota Miejsce
– q 93,2 44. – q 84,3 46. 177,5 56.
53. Turniej Czterech Skoczni[112][71]
Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Nota Miejsce
– q 98,4 33. – q – q 98,4 60.
54. Turniej Czterech Skoczni[136][71]
Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Nota Miejsce
80,0 46. 95,4 45. – q 82,6 49. 258,0 49.
55. Turniej Czterech Skoczni[210][71]
Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Nota Miejsce
– q – q – q – q – –

Turniej Nordycki

edytuj
Sezon Liczba punktów Miejsce
2003[211] 0 –
2004[100] 248,2 44.
2005[212] 0 –
2006[142] 677,6 27.
2007[213] 43,3 66.
2008[214] 0 –

Puchar Kontynentalny

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Liczba punktów Miejsce
1995/1996[215] 0 –
2001/2002[69] 20 164.
2002/2003[80] 10 181.
2003/2004[102] 40 84.
2005/2006[145] 1 132.
2006/2007[216] 0 –
2007/2008[173] 3 149.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

edytuj
Źródło[208]
Sezon 1995/1996
                                                                                punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 68 - 0
Sezon 2001/2002
                                                                                          punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 28 21 24 20
Sezon 2002/2003
                                                                      punkty
26 33 - - 26 - 32 - - - - - - - - - - 51 - - - - - - - - - - - - - - - - - 10
Sezon 2003/2004
                                                  punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 20 9 - - 40
Sezon 2005/2006
                                                    punkty
33 30 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 1
Sezon 2006/2007
                                                punkty
73 70 37 39 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2007/2008
                                                        punkty
- - 43 50 37 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 52 50 30 29 3
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

FIS Cup

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Liczba punktów Miejsce
2007/2008[174] 145 30.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

edytuj
Źródło[208]
Sezon 2007/2008
                                                  punkty
- - - - 7 5 - - - - - - - - - - 8 8 - - - - - - - 145
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Letnie Grand Prix

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Liczba punktów Miejsce
2002[217] 0 –
2003[84] 21 33.
2004[218] 0 –
2005[219] 0 –
2006[151] 16 60.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Grand Prix

edytuj
Źródło[208]
2002
            punkty
q q q q 43 q 0
2003
        punkty
42 25 24 23 21
2004
              punkty
q 40 - - - q 47 0
2005
                punkty
q - - - 39 43 - - 0
2006
                    punkty
q dns - - 39 15 - - 32 q 16
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Liczba punktów Miejsce
2002[220] 4 101.
2003[83] 30 60.
2004[105] 13 67.
2005[118] 58 49.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

edytuj
Źródło[208]
2002
                    punkty
27 dq - 40 33 39 - - - - 4
2003
                    punkty
48 31 - - - - 17 15 - - 30
2004
                punkty
39 40 18 dq - - - - 13
2005
                          punkty
- - - - - 8 10 - - - - - - 58
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Miejsca na podium w mistrzostwach krajowych

edytuj

W tabeli zawarto miejsca zajęte przez Jensa Salumäe na podium seniorskich mistrzostw Estonii i Finlandii w skokach narciarskich.

Miejsce Dzień Miejscowość Skocznia Punkt K Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
1. 1 lutego 1998   Otepää Tehvandi K-70 ind. 71,0 72,0 240,6 – –[20]
1. 12 września 1999   Otepää Tehvandi K-70 ind. (letnie) 71,5 68,5 234,0 – –[26]
2. 20 lutego 2000   Otepää Tehvandi K-70 ind. 69,0 66,5 217,1 4,7 Tambet Pikkor[30]
1. 9 września 2000   Otepää Tehvandi K-70 ind. (letnie) 71,0 66,0 223,9 – –[34]
1. 9 września 2000   Otepää Tehvandi K-70 druż. (letnie)[q] b.d. b.d. 622,3 – –[35]
3. 23 marca 2001   Otepää Tehvandi K-70 ind. 64,5 70,0 213,4 4,8 Jaan Jüris[54]
2. 10 sierpnia 2001   Otepää Tehvandi K-70 druż. (letnie)[r] b.d. b.d. 652,3 13,4 Nõmme SK II
Roomet Pikkor
Tambet Pikkor
Rauno Pikkor[56]
2. 8 września 2001   Otepää Tehvandi K-70 ind. (letnie) 68,5 68,5 222,4 15,8 Jaan Jüris[55]
1. 21 marca 2002   Otepää Tehvandi K-70 ind. 70,5 70,0 231,1 – –[70]
2. 21 września 2002   Otepää Tehvandi K-70 ind. (letnie) 68,0 70,5 223,7 15,9 Jaan Jüris[72]
2. 9 marca 2003   Otepää Tehvandi K-70 ind. 71,0 67,5 224,7 18,5 Jaan Jüris[81]
1. 20 września 2003   Otepää Tehvandi K-70 ind. (letnie) 70,0 69,5 232,9 – –[85]
1. 20 marca 2004   Otepää Tehvandi K-70 ind. 70,0 68,5 229,2 – –[103]
2. 13 sierpnia 2004   Otepää Tehvandi K-70 druż. (letnie)[s] b.d. b.d. 634,4 36,5 Otepää SK I
Kristjan Eljand
Egert Malts
Jaan Jüris[106]
1. 9 października 2004   Otepää Tehvandi K-70 ind. (letnie) 69,5 70,0 232,4 – –[107]
2. 29 stycznia 2005   Otepää Tehvandi K-70 ind. 70,0 69,5 228,4 10,7 Jaan Jüris[113]
3. 16 września 2005[t]   Lahti Salpausselkä K-90 druż.[u] b.d. b.d. 770,5 106,0 Lahden Hiihtoseura I
Tami Kiuru
Janne Ahonen
Kimmo Yliriesto
Veli-Matti Lindström[121]
1. 9 września 2006   Otepää Tehvandi K-70 ind. (letnie) 70,0 72,0 231,9 – –[153]
3. 16 września 2006[v]   Kuopio Puijo K-90 druż.[w] 70,0 – 327,5 (68,5) 113,0 Lahden Hiihtoseura I
Tami Kiuru
Kimmo Yliriesto
Veli-Matti Lindström
Janne Ahonen[154]

Uwagi

edytuj
  1. ↑ Skład estońskiego zespołu w konkursie drużynowym w Nagano: Ago Markvardt, Jens Salumäe, Tambet Pikkor, Magnar Freimuth.
  2. ↑ Skład estońskiego zespołu w konkursie drużynowym w Lahti: Jens Salumäe, Vahur Tasane, Villu Teder, Tambet Pikkor.
  3. ↑ Skład estońskiego zespołu w konkursie drużynowym w Karpaczu: Vahur Tasane, Vaiko Leetoja, Jens Salumäe, Tiit Orlovski.
  4. ↑ Punkty zdobyte w zawodach Pucharu Świata B.
  5. ↑ Mistrzostwa rozegrano w 2001 roku, jednak wyłoniono w nich medalistów na rok 2002.
  6. ↑ Zajął 16. miejsce wśród zawodników bez kwalifikacji zapewnionej dzięki miejscu w pierwszej piętnastce Pucharu Świata.
  7. ↑ Zajął 15. miejsce wśród zawodników bez kwalifikacji zapewnionej dzięki miejscu w pierwszej piętnastce Pucharu Świata.
  8. ↑ Ex aequo z Robertem Mateją. Zajął 28. miejsce wśród zawodników bez kwalifikacji zapewnionej dzięki miejscu w pierwszej piętnastce Pucharu Świata.
  9. ↑ Zajął 44. miejsce wśród zawodników bez kwalifikacji zapewnionej dzięki miejscu w pierwszej piętnastce Pucharu Świata.
  10. ↑ Zajął 47. miejsce wśród zawodników bez kwalifikacji zapewnionej dzięki miejscu w pierwszej piętnastce Pucharu Świata.
  11. ↑ Ex aequo z Mateuszem Rutkowskim i Sebastianem Colloredo. Zajął 31. miejsce wśród zawodników bez kwalifikacji zapewnionej dzięki miejscu w pierwszej piętnastce Pucharu Świata.
  12. ↑ Zajął 37. miejsce wśród zawodników bez kwalifikacji zapewnionej dzięki miejscu w pierwszej piętnastce Pucharu Świata.
  13. ↑ Zajął 34. miejsce wśród zawodników bez kwalifikacji zapewnionej dzięki miejscu w pierwszej piętnastce Pucharu Świata.
  14. ↑ Zajął 43. miejsce wśród zawodników bez kwalifikacji zapewnionej dzięki miejscu w pierwszej piętnastce Pucharu Świata.
  15. ↑ Seria kwalifikacyjna została odwołana z powodu niekorzystnych warunków atmosferycznych. Do konkursu dopuszczono wszystkich zgłoszonych zawodników.
  16. ↑ Zajął 30. miejsce ex aequo z Adamem Małyszem, Rokiem Benkovičem i Janem Maturą.
  17. ↑ Skład zespołu Nõmme SK I: Vahur Tasane, Priit Estermaa, Jens Salumäe.
  18. ↑ Skład zespołu Nõmme SK I: Priit Estermaa, Vahur Tasane, Jens Salumäe.
  19. ↑ Skład zespołu Nõmme SK: Kristjan Ehman, Vahur Tasane, Jens Salumäe.
  20. ↑ Mistrzostwa rozegrano w 2005 roku, jednak wyłoniono w nich medalistów na rok 2006.
  21. ↑ Skład zespołu Puijon Hiihtoseura II: Joonas Ikonen, Lauri Hakola Arttu Lappi, Jens Salumäe.
  22. ↑ Mistrzostwa rozegrano w 2006 roku, jednak wyłoniono w nich medalistów na rok 2007.
  23. ↑ Skład zespołu Puijon Hiihtoseura II: Lauri Hakola, Juha-Matti Ruuskanen, Joonas Ikonen, Jens Salumäe.

Przypisy

edytuj
  1. ↑ “Uhke mõelda, et vaat, mis mu Jens julgeb!”. sport.ohtuleht.ee, 11 marca 2004. [dostęp 2017-04-11]. (est.).
  2. ↑ ESBL: Aigro, Kalev. esbl.ee, 21 maja 2014. [dostęp 2017-04-11]. (est.).
  3. ↑ Jens Salumäe sõuab abieluranda. sport.delfi.ee, 6 lutego 2009. [dostęp 2017-04-11]. (est.).
  4. ↑ Jens Salumäe pidas Pühajärvel muinasjutupulma. sport.ohtuleht.ee, 25 czerwca 2009. [dostęp 2017-04-11]. (est.).
  5. ↑ a b Jaan Martinson: Suusaabielu: Udras ja Vahtra panid leivad ühte kappi. Poeg sünnib juulis. sport.ohtuleht.ee, 24 maja 2011. [dostęp 2017-04-11]. (est.).
  6. ↑ Eesti suusahüppe rekordimees saab esmakordselt isaks. sport.delfi.ee, 4 stycznia 2011. [dostęp 2017-04-08]. (est.).
  7. ↑ Eesti suusahüpete rekordimees sai isaks. sport.delfi.ee, 25 maja 2011. [dostęp 2017-04-08]. (est.).
  8. ↑ a b c ESBL: Salumäe, Jens. esbl.ee, 31 grudnia 2010. [dostęp 2017-04-08]. (est.).
  9. ↑ Oliver Lomp: Jens Salumäe lahkub tippspordist. postimees.ee, 8 października 2008. [dostęp 2017-04-15]. (est.).
  10. ↑ a b Jens SALUMAE. skijumping.pl. [dostęp 2017-04-08].
  11. ↑ Jens Salumäe (Estonia). skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-08].
  12. ↑ 26. Petosen hölkkä. petosennallet.fi, 14 września 2014. [dostęp 2017-04-08]. (fiń.).
  13. ↑ Finland Ice Marathon. ultimate.dk, 26 lutego 2016. [dostęp 2017-04-08]. (ang. • fiń.).
  14. ↑ Tietoa Yrityksestä. kasityohirsi.fi. [dostęp 2017-04-08]. (fiń.).
  15. ↑ Jens Salumäe - tüüp: EMV. sport24.ee. [dostęp 2017-04-08]. (est.).
  16. ↑ Rovaniemi FIN 1996.03.30 COC Continental Cup Ski Jumping. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-04-04].
  17. ↑ Braunlage GER 1999.01.06 MiKS Internationaler Harzpokalsprunglauf. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-04-04].
  18. ↑ a b c d Jens Salumäe Bio, Stats, and Results. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-17)]. (ang.).
  19. ↑ a b Estonia Nordic Combined at the 1998 Nagano Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-12)]. (ang.).
  20. ↑ a b Suusahüpped; 55. Eesti Meistrivõistlused - Otepää (Tehvandi) 01.02.1998 - Täiskasvanud, Normaalmägi (K70). sport24.ee. [dostęp 2017-04-08]. (est.).
  21. ↑ a b c FIS - Weltcup B Nordische Kombination 1998/99 - Einzelwertung. weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (niem.).
  22. ↑ a b Kahevõistlus; 57. Eesti Meistrivõistlused - Otepää 30.01.1999 - Täiskasvanud, Individuaalvõistlus (K70 + 15 km). sport24.ee. [dostęp 2017-04-08]. (est.).
  23. ↑ a b Athlete: SALUMAE Jens (NK) – World Ski Championships. fis-ski.com. [dostęp 2017-04-04]. (ang.).
  24. ↑ FIS - Weltcup - B Nordische Kombination - Sprint - Klingenthal, 05.03.1999 - Offiziele Ergebnisliste. weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (niem.).
  25. ↑ a b Suusahüpped; 57. Eesti Meistrivõistlused - Otepää 26.03.1999 - Täiskasvanud, Individuaalne sprint (K70 + 7,5 km). sport24.ee. [dostęp 2017-04-08]. (est.).
  26. ↑ a b Suusahüpped; Eesti Suvised Meistrivõistlused Suvised suusahüpped - Otepää 12.09.1999 - Täiskasvanud, Normaalmägi (K70). sport24.ee. [dostęp 2017-04-08]. (est.).
  27. ↑ a b Junior Ski World Championships - 2000 Štrbske Pleso (SVK) – Nordic Combined - K90, 10 km (F) – Oficial Results. weltcup-b.org, 26 stycznia 2000. [dostęp 2017-04-16]. (ang. • słow.).
  28. ↑ a b Junior Ski World Championships - 2000 Štrbske Pleso (SVK) – Nordic Combined - Sprint K90, 5 km (2 x 2,5 km) – Oficial Results. weltcup-b.org, 29 stycznia 2000. [dostęp 2017-04-16]. (ang. • słow.).
  29. ↑ a b Gesamtwertung Weltcup "B" 1999/2000. weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (niem.).
  30. ↑ a b Suusahüpped; 57. Eesti Meistrivõistlused - Otepää (Tehvandi) 20.02.2000 - Täiskasvanud, Normaalmägi (K70). sport24.ee. [dostęp 2017-04-08]. (est.).
  31. ↑ 3. FIS Sommer Grand Prix - Nordische Kombination - Massenstart - Klingenthal, 26.08.2000. weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (niem.).
  32. ↑ 3. FIS Sommer Grand Prix - Nordischen Kombination - Einzel - Steinbach - Hallenberg, 30. August 2000. weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (niem.).
  33. ↑ 3. FIS Sommer Grand Prix - Nordischen Kombination - Sprint - Stams 02. September 2000. weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (niem.).
  34. ↑ a b Suusahüpped; Eesti Suvised Meistrivõistlused Suvised suusahüpped - Otepää 09.09.2000 - Täiskasvanud, Normaalmägi (K70). sport24.ee. [dostęp 2017-04-08]. (est.).
  35. ↑ a b Suusahüpped; Eesti Suvised Meistrivõistlused Suvised suusahüpped - Otepää 09.09.2000 - Täiskasvanud, Meeskonnavõistlus (K70). sport24.ee. [dostęp 2017-04-08]. (est.).
  36. ↑ 1. FIS - Weltcup - B - Nordische Kombination - Salt Lake City, 8. Dezember 2000 - Sprint ( K90 / 7,5 km). weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (niem.).
  37. ↑ 2. FIS - Weltcup - B - Nordische Kombination - Salt Lake City, 9./ 10. Dezember 2000 - Einzel (K90 / 15,0 km). weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (niem.).
  38. ↑ 3. FIS - Weltcup - B - Nordische Kombination - Salt Lake City, 12. Dezember 2000 - Massenstart (10 km / K 120). weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (niem.).
  39. ↑ 4. FIS - Weltcup - B - Nordische Kombination - Calgary, 16. Dezember 2000 - Sprint (K90 / 7,5 km). weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (niem.).
  40. ↑ 5. FIS - Weltcup - B - Nordische Kombination - Calgary, 17. Dezember 2000 - Einzel (K120 / 15,0 km). weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (niem.).
  41. ↑ Jaan Martinson: Kuopio kahevõistlus tõstis Jens Salumäe Mount Everesti tippu. sport.ohtuleht.ee, 27 listopada 2001. [dostęp 2017-04-08]. (est.).
  42. ↑ 8. FIS - Weltcup - B - Nordische Kombination - Predazzo/ Val di Fiemme, 16./17. Januar 2001 - Einzel ( K90 / 15 km). weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (niem.).
  43. ↑ Klingenthal (GER) 21.01.2001 World Cup B - Men's NH 3x5 km. fis-ski.com. [dostęp 2017-04-04]. (ang.).
  44. ↑ a b FIS Junior World Championship - Nordic Combined - Final results - Individual 10 km - Jakuszyce, THU 1 FEB 2001. weltcup-b.org, 1 lutego 2001. [dostęp 2017-04-16]. (ang.).
  45. ↑ a b Junioren Weltmeisterschaften - Karpacz, 02.02.2001 - Nordische Kombination - Team Massenstart. weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (niem.).
  46. ↑ a b Junioren Weltmeisterschaften - Karpacz, 03.02.2001 - Nordische Kombination - SPRINT. weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (niem.).
  47. ↑ a b FIS Nordic World Ski Championships 2001 - Lahti 2001 - Nordic Combined Team Gundersen 4X5 km - Official Result. weltcup-b.org, 20 lutego 2001. [dostęp 2017-04-16]. (ang.).
  48. ↑ a b FIS Nordic World Ski Championships 2001 - Lahti 2001 - Nordic Combined Sprint 7,5 km - Official Result. weltcup-b.org, 24 lutego 2001. [dostęp 2017-04-16]. (ang.).
  49. ↑ a b FIS Nordic World Ski Championships 2001 - Lahti 2001 - Nordic Combined Individual 15 km - Official Result. weltcup-b.org, 16 lutego 2001. [dostęp 2017-04-16]. (ang.).
  50. ↑ Oslo (NOR) 10.03.2001 World Cup - Men's LH 7,5 km. fis-ski.com. [dostęp 2017-04-04]. (ang.).
  51. ↑ Athlete: SALUMAE Jens (NK) – World Cup 2001. fis-ski.com. [dostęp 2017-04-04]. (ang.).
  52. ↑ a b FIS - Weltcup - B 2000-2001 - Gesamtwertung. weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (niem.).
  53. ↑ Sprint - Gesamtwertung FIS - Weltcup - B. weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (niem.).
  54. ↑ a b Suusahüpped; 58. Eesti Meistrivõistlused - Otepää (Tehvandi) 23.03.2001 - Täiskasvanud, Normaalmägi (K70). sport24.ee. [dostęp 2017-04-08]. (est.).
  55. ↑ a b Suusahüpped; Eesti Suvised Meistrivõistlused Suvised suusahüpped - Otepää 08.09.2001 - Täiskasvanud, Normaalmägi (K70). sport24.ee. [dostęp 2017-04-08]. (est.).
  56. ↑ a b Suusahüpped; Eesti Suvised Meistrivõistlused Suvised suusahüpped - Otepää 10.08.2001 - Täiskasvanud, Meeskonnavõistlus (K70). sport24.ee. [dostęp 2017-04-08]. (est.).
  57. ↑ 4. FIS Sommer Grand Prix - Nordische Kombination - Ramsau, 01.09.2001 - Ergebnisliste - Gundersen. weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (niem.).
  58. ↑ 4. FIS Sommer Grand Prix - Nordische Kombination - Berchtesgaden, 02.09.2001 - Ergebnisliste - Gundersen. weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (niem.).
  59. ↑ FIS World Cup B Nordic Combined - Gundersen - Planica, 15.12.2001. weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (słoweń.).
  60. ↑ FIS World Cup B Nordic Combined - Sprint - Planica, 16.12.2001. weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (słoweń.).
  61. ↑ a b Kahevõistlus; 60. Eesti Meistrivõistlused - Otepää 30.12.2001 - Täiskasvanud, Individuaalne sprint (K70 + 7,5 km). sport24.ee. [dostęp 2017-04-09]. (est.).
  62. ↑ a b Athlete: SALUMAE Jens (NK) – Season 2002. fis-ski.com. [dostęp 2017-04-16]. (ang.).
  63. ↑ "Warsteiner" FIS World Cup Nordic Combined - 11th World Cup Competition - Sprint K120 - Predazzo - Results Ski Jumping. weltcup-b.org, 11 stycznia 2002. [dostęp 2017-04-16]. (ang.).
  64. ↑ Enn Hallik: Kommentaar: Jens Salumäe on valiku ees. postimees.ee, 12 lutego 2002. [dostęp 2017-04-16]. (est.).
  65. ↑ News - 2002/2003-2005/2006: Zu den Spezialspringer wechseln 2002/2003. weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (niem.).
  66. ↑ World Cup B Nordic Combined - Lake Placid, 07.03.2002. weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (ang.).
  67. ↑ a b FIS - Weltcup B Nordische Kombination - Gesamtwertung 2001-2002. weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (niem.).
  68. ↑ Athlete: SALUMAE Jens (JP) – Season 2002. fis-ski.com. [dostęp 2017-04-08]. (ang.).
  69. ↑ a b Puchar Kontynentalny 2001/2002. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  70. ↑ a b Suusahüpped; 59. Eesti Meistrivõistlused - Otepää (Tehvandi) 21.03.2002 - Täiskasvanud, Normaalmägi (K70). sport24.ee. [dostęp 2017-04-09]. (est.).
  71. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r Wyniki zawodnika: SALUMAE Jens - Konkursy międzynarodowe. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-04-09].
  72. ↑ a b Suusahüpped; Eesti Suvised Meistrivõistlused Suvised suusahüpped - Otepää (Tehvandi) 21.09.2002 - Täiskasvanud, Normaalmägi (K70). sport24.ee. [dostęp 2017-04-09]. (est.).
  73. ↑ Mägikotkad tippu? «Siin pole pikka juttu!». sport.ohtuleht.ee, 28 listopada 2003. [dostęp 2017-04-11]. (est.).
  74. ↑ Jüris juba 15. kohal!. sport.ohtuleht.ee, 10 lutego 2003. [dostęp 2017-04-11]. (est.).
  75. ↑ Alicja Bochenek: Najlepszy estoński skoczek zakończył karierę. skijumping.pl, 22 października 2008. [dostęp 2017-04-11].
  76. ↑ Paweł Stawowczyk: Serie treningowe w Bad Mitterndorf. skokinarciarskie.pl, 30 stycznia 2003. [dostęp 2017-04-10].
  77. ↑ Austerlanna püstitas lennumäel naiste maailmarekordi, Jaan Jüris Eesti meeste tippmargi. sport.ohtuleht.ee, 31 stycznia 2003. [dostęp 2017-04-10]. (est.).
  78. ↑ Suusalennu maailmarekord: Hautamäki lendas 227,5 m!. sport.ohtuleht.ee, 21 marca 2003. [dostęp 2017-04-11]. (est.).
  79. ↑ a b c Puchar Świata 2002/2003. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  80. ↑ a b c 02/03 FIS Continental Cup Ski-Jumping - Continental Cup Standing. skijump-db.net. [dostęp 2017-04-09]. (ang.).
  81. ↑ a b Suusahüpped; 60. Eesti Meistrivõistlused - Otepää (Tehvandi) 09.03.2003 - Täiskasvanud, Normaalmägi (K70). sport24.ee. [dostęp 2017-04-09]. (est.).
  82. ↑ a b c d e Athlete: SALUMAE Jens (JP) – Season 2004. fis-ski.com. [dostęp 2017-04-13]. (ang.).
  83. ↑ a b Letni Puchar Kontynentalny 2003. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  84. ↑ a b Letnia Grand Prix 2003. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  85. ↑ a b Suusahüpped; Eesti Suvised Meistrivõistlused Suvised suusahüpped - Otepää (Tehvandi) 20.09.2003 - Täiskasvanud, Normaalmägi (K70). sport24.ee. [dostęp 2017-04-09]. (est.).
  86. ↑ Tadeusz Mieczyński: Lista WRL po II periodzie PŚ 2003/2004 (aktualizacja). skijumping.pl, 6 stycznia 2004. [dostęp 2017-04-13].
  87. ↑ Andrzej Mysiak: Lista startowa konkursu w Ga-Pa. skokinarciarskie.pl, 31 grudnia 2013. [dostęp 2017-04-13].
  88. ↑ Tadeusz Mieczyński: Ga-Pa: Pettersen najlepszy, Adam Małysz 19-ty. skijumping.pl, 1 stycznia 2004. [dostęp 2017-04-13].
  89. ↑ Andrzej Mysiak, Paweł Stawowczyk: Pettersen najlepszy w kwalifikacjach. skokinarciarskie.pl, 6 stycznia 2004. [dostęp 2017-04-13].
  90. ↑ a b Turniej Czterech Skoczni 2003/2004. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  91. ↑ a b Tadeusz Mieczyński: Ranking WRL po V-tym periodzie. skijumping.pl, 20 lutego 2004. [dostęp 2017-04-13].
  92. ↑ a b Paweł Stawowczyk: Ljoekelsoey Mistrzem Świata w lotach!. skokinarciarskie.pl, 21 lutego 2004. [dostęp 2017-04-03].
  93. ↑ Paweł Stawowczyk: Widhoelzl najdalej w serii próbnej!. skokinarciarskie.pl, 20 lutego 2004. [dostęp 2017-04-04].
  94. ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-02].
  95. ↑ Jens Salumäe viis Eesti suusahüppe rekordi 195 meetrini. sport.ohtuleht.ee, 21 lutego 2004. [dostęp 2017-04-11]. (est.).
  96. ↑ Andrzej Mysiak: MŚ Vikersund: 11 rekordów życiowych podczas odwołanej serii. skokinarciarskie.pl, 24 lutego 2012. [dostęp 2017-04-04].
  97. ↑ Kaarel Nurmsalu hüppas lennumäe MMil Eesti rekordi!. sport.delfi.ee, 24 lutego 2012. [dostęp 2017-04-04]. (est.).
  98. ↑ Athlete: SALUMAE Jens (JP) – Continental Cup. fis-ski.com. [dostęp 2017-04-13]. (ang.).
  99. ↑ "ruhrgas" FIS World Cup Ski-Jumping - 26th FIS World Cup Competition - Lahti - LH Team - Official Results. fis-ski.com, 6 marca 2004. [dostęp 2017-04-13]. (ang.).
  100. ↑ a b Turniej Skandynawski 2004. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  101. ↑ a b Puchar Świata 2003/2004. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  102. ↑ a b Puchar Kontynentalny 2003/2004. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  103. ↑ a b Suusahüpped; 61. Eesti Meistrivõistlused - Otepää (Tehvandi) 20.03.2004 - Täiskasvanud, Normaalmägi (K70). sport24.ee. [dostęp 2017-04-09]. (est.).
  104. ↑ Athlete: SALUMAE Jens (JP) – Continental Cup 2005. fis-ski.com. [dostęp 2017-04-15]. (ang.).
  105. ↑ a b Letni Puchar Kontynentalny 2004. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  106. ↑ a b Suusahüpped; Eesti Suvised Meistrivõistlused Suvised suusahüpped - Otepää 13.08.2004 - Täiskasvanud, Meeskonnavõistlus (K70). sport24.ee. [dostęp 2017-04-09]. (est.).
  107. ↑ a b Suusahüpped; Eesti Suvised Meistrivõistlused Suvised suusahüpped - Otepää (Tehvandi) 09.10.2004 - Täiskasvanud, Normaalmägi (K70). sport24.ee. [dostęp 2017-04-09]. (est.).
  108. ↑ Athlete: SALUMAE Jens (JP) – World Cup 2005. fis-ski.com. [dostęp 2017-04-15]. (ang.).
  109. ↑ Bartłomiej Boczek: Kwalifikacje w Ga-Pa: Małysz najlepszy - wygrywa Ahonen. skijumping.pl, 31 grudnia 2004. [dostęp 2017-04-15].
  110. ↑ Tadeusz Mieczyński: Adam Małysz vs Robert Kranjec w pierwszej serii konkursu w Ga-Pa. skijumping.pl, 31 grudnia 2004. [dostęp 2017-04-15].
  111. ↑ Sabina Żurawska: Fenomen Ahonena - Fin znów wygrywa!. skokinarciarskie.pl, 1 stycznia 2005. [dostęp 2017-04-15].
  112. ↑ a b Turniej Czterech Skoczni 2004/2005. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  113. ↑ a b Suusahüpped; 62. Eesti Meistrivõistlused - Otepää (Tehvandi) 29.01.2005 - Täiskasvanud, Normaalmägi (K70). sport24.ee. [dostęp 2017-04-15]. (est.).
  114. ↑ a b Mistrzostwa Świata 2005: 19.02.2005 - Oberstdorf (Niemcy) K-90. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-02].
  115. ↑ a b FIS Nordic World Ski Championships 2005 - Oberstdorf * Allgäu / GER - Ski-Jumping - Large Hill Individual - Results Qualification. fis-ski.com, 24 lutego 2005. [dostęp 2017-04-02]. (ang.).
  116. ↑ Paweł Stawowczyk: PŚ: Norwegia bezkonkurencyjna w Lahti. skokinarciarskie.pl, 5 marca 2005. [dostęp 2017-04-15].
  117. ↑ Athlete: SALUMAE Jens (JP) – Continental Cup 2006. fis-ski.com. [dostęp 2017-04-15]. (ang.).
  118. ↑ a b Letni Puchar Kontynentalny 2005. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  119. ↑ Athlete: SALUMAE Jens (JP) – Grand Prix 2006. fis-ski.com. [dostęp 2017-04-15]. (ang.).
  120. ↑ a b Vesa-Matti Peltola, Juhana Pihlaja: Joukkuemäkihypyn SM-mitalistit kautta aikojen. sci.fi. [dostęp 2017-04-08]. (fiń.).
  121. ↑ a b Anna Szczepankiewicz: Lahden Hiihtoseura oraz Janne Ahonen najlepsi w Lahti. skijumping.pl, 17 września 2005. [dostęp 2017-04-09].
  122. ↑ a b c Athlete: SALUMAE Jens (JP) – Season 2006. fis-ski.com. [dostęp 2017-04-15]. (ang.).
  123. ↑ Sabina Żurawska: PŚ w Engelbergu: Benkovic najlepszy w kwalifikacjach. skokinarciarskie.pl, 17 grudnia 2005. [dostęp 2017-04-15].
  124. ↑ Sabina Żurawska: PŚ w Engelbergu anulowany. skokinarciarskie.pl, 17 grudnia 2005. [dostęp 2017-04-15].
  125. ↑ Sabina Żurawska: Kwalifikacje w Engelbergu: 4 Polaków w konkursie!. skokinarciarskie.pl, 18 grudnia 2005. [dostęp 2017-04-15].
  126. ↑ Paweł Wagner: Oberstdorf: Widhoelzl wygrywa kwalifikacje. skokinarciarskie.pl, 28 grudnia 2005. [dostęp 2017-04-15].
  127. ↑ Paweł Wagner: Oberstdorf: Pary jutrzejszego konkursu. skokinarciarskie.pl, 28 grudnia 2005. [dostęp 2017-04-15].
  128. ↑ Paweł Stawowczyk: TCS: Ahonen wygrywa w Oberstdorfie!. skokinarciarskie.pl, 29 grudnia 2005. [dostęp 2017-04-15].
  129. ↑ Paweł Stawowczyk: Kwalifikacje TCS: Trzech Polaków w konkursie. skokinarciarskie.pl, 31 grudnia 2005. [dostęp 2017-04-15].
  130. ↑ Paweł Stawowczyk: Pary jutrzejszego konkursu. skokinarciarskie.pl, 31 grudnia 2005. [dostęp 2017-04-15].
  131. ↑ Sabina Żurawska: TCS: Janda wygrywa w Ga-Pa. skokinarciarskie.pl, 1 stycznia 2006. [dostęp 2017-04-15].
  132. ↑ Paweł Stawowczyk: Kwalifikacje: Znakomity Stoch, 4 Polaków w konkursie!. skokinarciarskie.pl, 3 stycznia 2006. [dostęp 2017-04-15].
  133. ↑ Paweł Stawowczyk: Wyniki kwalifikacji w Bischofshofen. skokinarciarskie.pl, 5 stycznia 2006. [dostęp 2017-04-15].
  134. ↑ Paweł Stawowczyk: TCS: Pary konkursu w Bischofshofen. skokinarciarskie.pl, 5 stycznia 2006. [dostęp 2017-04-15].
  135. ↑ Paweł Stawowczyk: Historyczny finał TCS: Janda i Ahonen wygrywają Turniej. skokinarciarskie.pl, 6 stycznia 2006. [dostęp 2017-04-15].
  136. ↑ a b Turniej Czterech Skoczni 2005/2006. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  137. ↑ a b Mistrzostwa Świata w lotach 2006: 13.01.2006 - Bad Mitterndorf (Austria) K-185. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-03].
  138. ↑ Olümpiakoondises ilmselt 57 liiget. sport.ohtuleht.ee, 11 stycznia 2006. [dostęp 2017-04-11]. (est.).
  139. ↑ Estonia Ski Jumping Men's Normal Hill, Individual Results. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-16)]. (ang.).
  140. ↑ Estonia Ski Jumping Men's Large Hill, Individual Results. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-16)]. (ang.).
  141. ↑ Salumäe sihib Planicas 200 meetrit. sport.ohtuleht.ee, 20 lutego 2006. [dostęp 2017-04-11]. (est.).
  142. ↑ a b Turniej Skandynawski 2006. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  143. ↑ Paweł Stawowczyk: Kwalifikacje PŚ: Dwóch Polaków w konkursie. skokinarciarskie.pl, 17 marca 2006. [dostęp 2017-04-15].
  144. ↑ a b c Puchar Świata 2005/2006. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  145. ↑ a b Puchar Kontynentalny 2005/2006. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  146. ↑ Tadeusz Mieczyński: Janne Ahonen Mistrzem Finlandii na średniej skoczni. skijumping.pl, 25 marca 2006. [dostęp 2017-04-08].
  147. ↑ Tadeusz Mieczyński: Matti Hautamaeki Mistrzem Finlandii na dużej skoczni. skijumping.pl, 26 marca 2006. [dostęp 2017-04-08].
  148. ↑ Siilinjärvi. skisprungschanzen.com. [dostęp 2017-04-08].
  149. ↑ Salumäe asub Kuusamos MK-punkte jahtima. sport.delfi.ee, 22 listopada 2006. [dostęp 2016-04-08]. (est.).
  150. ↑ Athlete: SALUMAE Jens (JP) – Grand Prix 2006. fis-ski.com. [dostęp 2017-04-16]. (ang.).
  151. ↑ a b Letnia Grand Prix 2006. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  152. ↑ Salumäe ja Pikkor Eesti meistriteks. sport.delfi.ee, 11 września 2006. [dostęp 2016-04-08]. (est.).
  153. ↑ a b Suusahüpped; Eesti Suvised Meistrivõistlused Suvised suusahüpped - Otepää (Tehvandi) 09.09.2006 - Täiskasvanud, Normaalmägi (K70). sport24.ee. [dostęp 2017-04-09]. (est.).
  154. ↑ a b Puijon Hiihtoseura ry - SM-Joukkuemäki - 16.9.2006 - HS-100 - Tulokset. hiihtoliitto.fi. [dostęp 2017-04-09]. (fiń.).
  155. ↑ Paweł Stawowczyk: PŚ Kuusamo: Lappi pierwszym liderem. skokinarciarskie.pl, 24 listopada 2006. [dostęp 2017-04-16].
  156. ↑ Andrzej Mysiak: Trzech Polaków w drugim konkursie. skokinarciarskie.pl, 25 listopada 2006. [dostęp 2017-04-16].
  157. ↑ Paweł Stawowczyk: Kuusamo: Zawody odwołane!. skokinarciarskie.pl, 25 listopada 2006. [dostęp 2017-04-16].
  158. ↑ Athlete: SALUMAE Jens (JP) – Continental Cup 2007. fis-ski.com. [dostęp 2017-04-16]. (ang.).
  159. ↑ Paweł Stawowczyk: Jacobsen wygrywa kwalifikacje, 3 Polaków w konkursie. skokinarciarskie.pl, 29 grudnia 2006. [dostęp 2017-04-16].
  160. ↑ Paweł Stawowczyk: Ga-Pa: Jacobsen wygrywa kwalifikacje, awans 3 Polaków. skokinarciarskie.pl, 31 grudnia 2006. [dostęp 2017-04-16].
  161. ↑ Paweł Stawowczyk: TCS: Uhrmann przed Małyszem w kwalifikacjach. skokinarciarskie.pl, 3 stycznia 2007. [dostęp 2017-04-16].
  162. ↑ Sabina Żurawska: Jacobsen najlepszy w kwalifikacjach, Małysz drugi!. skokinarciarskie.pl, 6 stycznia 2007. [dostęp 2017-04-16].
  163. ↑ Paweł Stawowczyk: Jacobsen wygrywa kwalifikacje, awans Małysza i Skupnia. skokinarciarskie.pl, 9 lutego 2007. [dostęp 2017-04-16].
  164. ↑ a b Mistrzostwa Świata 2007: 24.02.2007 - Sapporo (Japonia) K-120. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-02].
  165. ↑ a b FIS Nordic World Ski Championships 2007 - Sapporo / JPN - Ski Jumping - Normal Hill Individual - Results Qualification. fis-ski.com, 2 marca 2007. [dostęp 2017-04-02]. (ang.).
  166. ↑ a b Puchar Świata 2006/2007. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  167. ↑ Salumäe vigastas tennisepallile astudes jalga. sport.delfi.ee, 14 sierpnia 2007. [dostęp 2016-04-11]. (est.).
  168. ↑ Jaan Martinson: Jens Salumäe vigastas tennisepallile astudes jalga. sport.ohtuleht.ee, 14 sierpnia 2007. [dostęp 2017-04-11]. (est.).
  169. ↑ a b Athlete: SALUMAE Jens (JP) – FIS Cup 2008. fis-ski.com. [dostęp 2017-04-16]. (ang.).
  170. ↑ Paweł Stawowczyk: Słoweńcy najlepsi w kwalifikacjach (FILMY). skokinarciarskie.pl, 29 listopada 2007. [dostęp 2017-04-16].
  171. ↑ Paweł Stawowczyk: Kuusamo: Triumf Norwegii, Polacy poza finałem (FILMY). skokinarciarskie.pl, 30 listopada 2007. [dostęp 2017-04-16].
  172. ↑ Ski - Jens SALUMAE. the-sports.org. [dostęp 2017-04-16]. (ang.).
  173. ↑ a b Puchar Kontynentalny 2007/2008. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  174. ↑ a b FIS Cup 2007/2008. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  175. ↑ Treener Martin Höllwarth võitis Eesti suusahüppe meistrivõistlustel hoolealuseid. sport.ohtuleht.ee, 13 września 2008. [dostęp 2017-04-11]. (est.).
  176. ↑ Jens Salumae zakończył sportową karierę. sport.pl, 23 października 2008. [dostęp 2017-04-08].
  177. ↑ Jens Salumäe lahkub tippspordist. sport.delfi.ee, 8 października 2008. [dostęp 2017-04-08]. (est.).
  178. ↑ Nordic Combined at the 1998 Nagano Winter Games: Men's Individual. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-03)]. (ang.).
  179. ↑ Nordic Combined at the 1998 Nagano Winter Games: Men's Team Ski Jumping, Normal Hill. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-30)]. (ang.).
  180. ↑ Nordic Combined at the 1998 Nagano Winter Games: Men's Team. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-01)]. (ang.).
  181. ↑ Norway Nordic Combined at the 1998 Nagano Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-03]. (ang.).
  182. ↑ Salt Lake City 2002 - Nordic Combined - Results - Individual K90 - Final Round. fis-ski.com, 9 lutego 2002. [dostęp 2017-04-03]. (ang.).
  183. ↑ Salt Lake City 2002 - Nordic Combined - Results - Individual 15 km. fis-ski.com, 10 lutego 2002. [dostęp 2017-04-03]. (ang.).
  184. ↑ Salt Lake City 2002 - Nordic Combined - Results - Sprint K120 - Competition Round. fis-ski.com, 21 lutego 2002. [dostęp 2017-04-03]. (ang.).
  185. ↑ Salt Lake City 2002 - Nordic Combined - Results - Sprint 7.5 km. fis-ski.com, 22 lutego 2002. [dostęp 2017-04-03]. (ang.).
  186. ↑ Ramsau (AUT) 20.02.1999 World Ski Championships - Men's Gundersen K90/15.0 Km. fis-ski.com. [dostęp 2017-04-04]. (ang.).
  187. ↑ Ramsau (AUT) 27.02.1999 World Ski Championships - Men's Sprint K90/7.5 Km. fis-ski.com. [dostęp 2017-04-04]. (ang.).
  188. ↑ Salt Lake City 2002 - Ski Jumping - Results - Individual K120 - Qualification. fis-ski.com, 12 lutego 2002. [dostęp 2017-04-02]. (ang.).
  189. ↑ Salt Lake City 2002 - Ski Jumping - Results - Individual K120 - Final Round. fis-ski.com, 13 lutego 2002. [dostęp 2017-04-02]. (ang.).
  190. ↑ Paweł Stawowczyk: IO: Kuettel i Kofler wygrywają kwalifikacje!. skokinarciarskie.pl, 11 lutego 2006. [dostęp 2017-04-02].
  191. ↑ Torino 2006 - Ski Jumping - NH Individual Competition - Qualification Round - Results. fis-ski.com, 11 lutego 2006. [dostęp 2017-04-02]. (ang.).
  192. ↑ Torino 2006 - Ski Jumping - NH Individual Competition - Final Round - Final Results. fis-ski.com, 12 lutego 2006. [dostęp 2017-04-02]. (ang.).
  193. ↑ Paweł Stawowczyk: Morgenstern najlepszy w kwalifikacjach!. skokinarciarskie.pl, 17 lutego 2006. [dostęp 2017-04-02].
  194. ↑ Torino 2006 - Ski Jumping - LH Individual Competition - Qualification Round - Results. fis-ski.com, 17 lutego 2006. [dostęp 2017-04-02]. (ang.).
  195. ↑ Torino 2006 - Ski Jumping - LH Individual Competition - Final Round - Final Results. fis-ski.com, 18 lutego 2006. [dostęp 2017-04-02]. (ang.).
  196. ↑ FIS Nordic World Ski-Championships 2003 - Val di Fiemme (ITA) – Ski-Jumping - Individual K120 - Results Qualification. fis-ski.com, 21 lutego 2003. [dostęp 2017-04-02]. (ang.).
  197. ↑ Mistrzostwa Świata 2003: 22.02.2003 - Predazzo (Włochy) K-120. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-02].
  198. ↑ FIS Nordic World Ski-Championships 2003 - Val di Fiemme (ITA) – Ski-Jumping - Individual K95 - Results Qualification. fis-ski.com, 27 lutego 2003. [dostęp 2017-04-02]. (ang.).
  199. ↑ Mistrzostwa Świata 2003: 28.02.2003 - Predazzo (Włochy) K-95. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-02].
  200. ↑ FIS Nordic World Ski Championships 2005 - Oberstdorf * Allgäu / GER - Ski-Jumping - Normal Hill Individual - Results Qualification. fis-ski.com, 18 lutego 2005. [dostęp 2017-04-02]. (ang.).
  201. ↑ Mistrzostwa Świata 2005: 25.02.2005 - Oberstdorf (Niemcy) K-120. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-02].
  202. ↑ FIS Nordic World Ski Championships 2007 - Sapporo / JPN - Ski Jumping - Large Hill Individual - Results Qualification. fis-ski.com, 23 lutego 2007. [dostęp 2017-04-02]. (ang.).
  203. ↑ Mistrzostwa Świata 2007: 03.03.2007 - Sapporo (Japonia) K-90. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-02].
  204. ↑ Andrzej Mysiak: Treningi i kwalifikacje odwołane!. skokinarciarskie.pl, 19 lutego 2004. [dostęp 2017-04-03].
  205. ↑ Paweł Stawowczyk: Kulm: 4 Polaków w konkursie. skokinarciarskie.pl, 12 stycznia 2006. [dostęp 2017-04-03].
  206. ↑ Puchar Świata 2004/2005. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  207. ↑ Puchar Świata 2007/2008. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  208. ↑ a b c d e Adam Kwieciński: SALUMAE Jens. [dostęp 2023-12-07].
  209. ↑ Turniej Czterech Skoczni 2002/2003. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  210. ↑ Turniej Czterech Skoczni 2006/2007. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  211. ↑ Turniej Skandynawski 2003. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  212. ↑ Turniej Skandynawski 2005. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  213. ↑ Turniej Skandynawski 2007. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  214. ↑ Turniej Skandynawski 2008. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  215. ↑ 1995/1996 FIS CONTINENTAL CUP SKI-JUMPING - Continental Cup Standing. skijump-db.net. [dostęp 2017-04-09]. (ang.).
  216. ↑ Puchar Kontynentalny 2006/2007. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  217. ↑ Letnia Grand Prix 2002. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  218. ↑ Letnia Grand Prix 2004. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  219. ↑ Letnia Grand Prix 2005. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  220. ↑ Letni Puchar Kontynentalny 2002. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Jens_Salumäe&oldid=72822201”