Jean-Louis Le Breton
Jean-Louis Le Breton (ur. 1952) – francuski dziennikarz, muzyk i projektant gier komputerowych.
| Data urodzenia |
1952 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | |
| Miejsce zamieszkania | |
| Narodowość |
Życiorys
edytujBył uczestnikiem protestów przeciwko rządom Charles’a de Gaulle’a w maju 1968 roku, a następnie członkiem dwóch awangardowych grup muzycznych: Los Gonococcos i Dicotylédon. Porzucił grę muzyczną w 1982 roku; nabywszy wówczas komputer Apple II, stworzył prawdopodobnie pierwszą francuskojęzyczną grę na komputery osobiste, Le Vampire fou (1982), wydaną przez efemeryczną spółkę Ciel Bleu[1].
W 1984 roku wraz z Fabrice’em Gille’em, synem swej znajomej, założył studio Froggy Software, pionierską awangardową wytwórnię gier komputerowych. W ramach swej wytwórni Le Breton zaprogramował sześć gier: Épidémie (1984), Paranoïak (1984), Le Crime du parking (1985), Même les pommes de terre ont des yeux (1985, scen. Clotilde Marion), La Femme qui ne supportait pas les ordinaeurs (1986, scen. Chine Lanzmann), wreszcie La Crapule (1987). Wywarły one istotny wpływ na kształt francuskiej branży gier komputerowych. Zwłaszcza Paranoïak, pierwsza gra komputerowa osadzona w realiach współczesnej Francji, wprowadził też niespotykany w branży temat: leczenie bohatera z chorób psychicznych, kompleksów i natręctw. Paranoïak zdobył przyznawaną przez Apple nagrodę Pomme d’Or, a Le Crime du parking – kryminał poruszający motywy morderstwa, homoseksualizmu i handlu narkotykami – cieszył się powodzeniem komercyjnym[1]. Même les pommes de terre ont des yeux była z kolei satyrą na brutalną dyktaturę wojskową Augusta Pinocheta w Chile[2], a La Femme qui ne supportait pas les ordinateurs – stylizowaną na czat internetowy grą na temat prześladowania kobiet w sieci[3].
Le Breton przestał tworzyć gry w 1987 roku. Zamknąwszy wówczas Froggy Software[1], skupił się na działalności dziennikarskiej; był korespondentem dla magazynu „Sud Ouest”, a następnie prowadził czasopismo „Le Canard Gascon”. Był także twórcą licznych książek kryminalnych i biograficznych, np. poświęconych feministce Marii Vérone oraz pisarce Marie-Léonie Devoir[4].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Jankowski 2021 ↓, sekcja Froggy Software.
- ↑ Blanchet i Montagnon 2020 ↓, s. 343.
- ↑ Blanchet i Montagnon 2020 ↓, s. 337.
- ↑ Roland Houdaille, Rencontre à Arblade-le-Haut avec Jean-Louis Le Breton, archéologue des écrivaines oubliées (mais pas que !), „Le Journal du Gers”, 14 maja 2024 [dostęp 2024-11-02] (fr.).
Bibliografia
edytuj- Alexis Blanchet, Guillaume Montagnon, Une histoire du jeu vidéo en France: 1960–1991 : des labos aux chambres d’ados, Éditions Pix’n Love, 2020.
- Filip Jankowski, Beyond the French Touch: The Contestataire Moment in French Adventure Digital Games (1984–1990), „Game Studies”, 21 (1), maj 2021, ISSN 1604-7982 [dostęp 2022-05-13].