Ernest Meissonier
Jean-Louis-Ernest Meissonier (ur. 21 lutego 1815 w Lyonie, zm. 21 stycznia 1891 w Paryżu) – francuski malarz akademicki, przedstawiciel francuskiego realizmu, batalista, znany głównie z obrazów związanych z wojnami napoleońskimi. Był również ilustratorem, tworzył drzeworyty i litografie, rzeźbił.
Życiorys
edytujUrodził się w Lyonie w zamożnej rodzinie kupieckiej. W 1818 zamieszkał w Paryżu. Od dziecka wyróżniał się talentem do rysowania. Rodzice nakłonili go do podjęcia studiów chemicznych i chcieli, by został aptekarzem. Meissonier zdecydował się jednak na karierę artystyczną, studiował m.in. u Leona Cognieta. Początkowo zajął się ilustratorstwem, z tego okresu wyniósł zamiłowanie do małych form i miniaturyzacji przedstawień. Na jego twórczość mieli wpływ mistrzowie holenderscy, tacy jak Gerard ter Borch i Philips Wouwerman. Szczególnie upodobał sobie sceny rodzajowe, odznaczał się dbałością o szczegóły i wierność historyczną. Nad obrazami pracował długo (np. Rok 1807 powstawał 10 lat).
Meissonier osiągnął znaczny sukces artystyczny i finansowy, był protegowanym Napoleona III, jego obrazy uzyskiwały wysokie ceny i były kupowane również przez Anglików i Amerykanów. Brał udział w kampanii francuskiej we Włoszech w 1859, w stopniu pułkownika służył w sztabie cesarskim w czasie wojny francusko-pruskiej w 1870. Nie udało mu się zrobić kariery politycznej, bez powodzenia zabiegał o mandat senatora. Zmarł 21 stycznia 1891 w Paryżu.
Kontrowersje i oceny
edytujJuż za życia malarz był ostro krytykowany, zarzucano mu konserwatyzm i anachroniczny warsztat. Wykpiwano jego niewielkie obrazy, nazywając go malarzem tabakierek. Wytykano służalczość wobec władzy i obojętność na najnowsze trendy w sztuce. Po upadku Komuny Paryskiej Meissonier ostro ją krytykował, zarzucając organizatorom niszczenie pomników historii i burzenie porządku społecznego. Domagał się nawet surowego ukarania malarza Gustava Courbeta za zniszczenie kolumny Napoleona I na placu Vendôme[1]. Wzbudziło to falę niechęci szczególnie ze strony artystów młodego pokolenia.
Pomimo ostrej krytyki, Meissonier wywarł znaczny wpływ na malarstwo przełomu XIX i XX w. Jego najbliższym uczniem i kontynuatorem był Édouard Detaille. Do jego wielbicieli, ku zdziwieniu otoczenia, zaliczał się Salvador Dalí[2]. Wśród polskich artystów inspirował Maksymiliana Gierymskiego, Władysława Bakałowicza i wczesnego Wojciecha Kossaka.
Ważniejsze prace
edytuj- Kampania francuska – 1814, 1864 (Muzeum Orsay, Paryż)
- Napoleon III pod Solferino – 1863 (Luwr, Paryż)
- Rok 1814 – 1863-1873
- Oblężenie Paryża – 1870 (Muzeum Orsay, Paryż)
- 1807, Friedland – 1875 (Metropolitan Museum of Art, Nowy Jork)
- Sekwana w Poissy – 1884 (Philadelphia Museum of Art, Filadelfia)
Odznaczenia
edytuj- Krzyż Wielki Legii Honorowej (29 października 1889, Francja)
- Wielki Oficer Legii Honorowej (12 lipca 1880, Francja)
- Komandor Legii Honorowej (29 czerwca 1867, Francja)
- Oficer Legii Honorowej (1856, Francja)
- Kawaler Legii Honorowej (1846, Francja)
Przypisy
edytuj- ↑ Georges Riat: Les Maîtres de 'Art: Gustave Courbet, peintre, Paryż 1906, cyt. za: Courbet w oczach własnych i w oczach przyjaciół (red. P. Courthion), Warszawa 1963, s. 182-183.
- ↑ Gala-Salvador Dalí Foundation
Bibliografia
edytuj- Andrzej Dulewicz: Słownik sztuki francuskiej. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986, s. 273. ISBN 83-214-0048-5.
Linki zewnętrzne
edytuj- Art Renewal Center – bibliografia, galeria (en). artrenewal.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-10)].
- Jean-Louis-Ernest Meissonier w Artcyclopedia.com (en)
- ISNI: 0000000108983951
- VIAF: 49233513
- ULAN: 500001155
- LCCN: n81033649
- GND: 118782967
- LIBRIS: ljx01v042q014ks
- BnF: 11943744z
- SUDOC: 027383768
- SBN: RAVV010201
- NLA: 36225716
- NKC: jo2003184019
- BNE: XX1320575
- NTA: 074311883
- BIBSYS: 90778669
- CiNii: DA07794922
- Open Library: OL744280A
- PLWABN: 9810544420905606
- NUKAT: n98011710
- J9U: 987007298584505171
- CANTIC: a10193091
- LNB: 000201938
- CONOR: 265064547