Jaworzynka Miętusia
Jaworzynka Miętusia lub Jaworzyna Miętusia – niewielka reglowa polana w polskich Tatrach Zachodnich. Położona na wysokości ok. 1250–1290 m na zboczu ponad górnym końcem Stanikowego Żlebu, pomiędzy Czerwonym Gronikiem a Wyżnim Stanikowym Siodłem. Do 1960 r. stał na niej szałas[1]. Niegdyś polana słynęła z pięknych widoków na Tatry[2]. Jednak jej wierzchołkowe partie zarosły lasem, ponadto zmieniono przebieg szlaku turystycznego i obecnie widoki z polanki są bardzo ograniczone.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
ok. 1250–1290 m n.p.m. |
| Zagospodarowanie |
nieużytek |
Położenie na mapie Karpat  | |
Położenie na mapie Tatr  | |
 49°15′56″N 19°53′08″E/49,265556 19,885556
| |
Dawniej polana miała powierzchnię 11,3 ha i wchodziła w skład Hali Miętusiej. Od dawna nieużytkowana zarasta malinami i lasem, do 2004 r. zarosła w ok. 57%. Możliwe, że spotka ją los innych polanek tatrzańskich – zniknie zarośnięta lasem[3]. Nazwa świadczy, że niegdyś w okalającym ją lesie licznie rosły jawory, obecnie są to niemal wyłącznie świerki. Jest to wtórny las, zmieniony wskutek działalności człowieka w Tatrach – wypalania lasów pod tereny pasterskie i wycinania dla potrzeb hutnictwa niegdyś istniejącego w Tatrach[4].
Szlaki turystyczne
edytuj
z Nędzówki przez Staników Żleb, Jaworzynkę Miętusią i Wyżnie Stanikowe Siodło na Przysłop Miętusi. Droga prowadzi przez las, częściowo wzdłuż strumienia. Czas podejścia na polankę: 35 min, czas przejścia z Nędzówki na Przysłop Miętusi: 1:30 h, z powrotem 1:10 h[5].
Przypisy
edytuj- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3.
- ↑ Marcin Bukowski, Dynamika zarastania polan tatrzańskich, M. Guzik (red.), Zakopane: Wydawnictwa Tatrzańskiego Parku Narodowego, 2009, ISBN 978-83-61788-08-9.
- ↑ Władysław Szafer, Tatrzański Park Narodowy, Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.
- ↑ Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000, Warszawa: ExpressMap Polska, 2005, ISBN 83-88112-35-X.