Jawornik Krowi
Jawornik Krowi – wzniesienie o wysokości 986 m n.p.m., w południowo-zachodniej Polsce w Górach Bialskich w Sudetach Wschodnich.
Widok od strony południowej z Suchej Drogi. | |
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Wysokość |
986 m n.p.m. |
Położenie na mapie Sudetów | |
50°15′53,780″N 16°55′56,506″E/50,264939 16,932363 |
Położenie
edytujWzniesienie położone, w środkowej części Gór Bialskich w Sudetach Wschodnich, około 3, km, na północny wschód od Bolesławów i 1,4 km na północ od wzniesienia Sucha Kopa.
Fizjografia
edytujWzniesienie o zróżnicowanych zboczach i wyraźnie wykształconym szczycie, ma postać wydłużonego nieregularnego wału w kształcie rogala, którego północno-zachodnie ramie wyraźnie wydzielają doliny potoków, lewych dopływów Białej Lądeckiej, od strony południowo-zachodniej dolina potoku Mała Młynówka a od strony północno-wschodniej dolina Młynówki. Wyrasta z północno-wschodniego grzbietowego zbocza wzniesienia Suszycy na kierunku NW-SE. Charakteryzujące się nieregularną rzeźbą, urozmaiconym ukształtowaniem, wyraźnie podkreślonymi dość stromo opadającymi do dolin rzecznych zboczami: zachodnim, wschodnim i północnym. Północno-zachodnie zbocze, pasem grzbietowym opada w kierunku Młynowca. Od pobliskiego wzniesienia Suszycy położonego po południowo-zachodniej stronie, oddzielone jest bezimienną przełęczą, przez którą przechodzi Sucha Droga. Całe wzniesienie położone jest na obszarze Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego. Położenie wzniesienia, kształt i wyraźnie podkreślona część szczytowa czynią wzniesienie rozpoznawalnym w terenie.
Budowa
edytujWzniesienie w całości zbudowane ze skał metamorficznych łupków łyszczykowych i gnejsów gierałtowskich. Szczyt i zbocza wzniesienia pokrywa niewielkiej grubości warstwa młodszych osadów glin, żwirów, piasków i lessów z okresu zlodowaceń plejstoceńskich i osadów powstałych w chłodnym, peryglacjalnym klimacie.
Roślinność
edytujWzniesienie częściowo porośnięte monokulturowym lasem świerkowym regla dolnego, z domieszką drzew liściastych. Drzewostan porastający szczytowe partie wzniesienia pod koniec XX wieku częściowo dotknęły zniszczenia wywołane katastrofą ekologiczną w Sudetach, obecnie w miejscach częściowo zniszczonego drzewostanu porasta świerkowy młodnik. W partii szczytowej rozciąga się obszerna śródleśna polana.
Inne
edytujTurystyka
edytujPrzez szczyt wzniesienia nie prowadzi szlak turystyczny.
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- Słownik Geografii Turystycznej Sudetów, tom 16 Masyw Śnieżnika, Góry Bialskie, red. Marek Staffa, Wydawnictwo PTTK "KRAJ", Warszawa 1993, ISBN 83-7005-095-6
- Masyw Śnieżnika, Góry Bialskie, Góry Złote, Krowiarki. Skala 1:40000. Jelenia Góra: Wydawnictwo Turystyczne Plan, 2005. ISBN 83-911777-1-8