Jarosławiec (powiat hrubieszowski)
Jarosławiec – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie hrubieszowskim, w gminie Uchanie[5][6].
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) | |
| Strefa numeracyjna |
84 |
| Kod pocztowy |
22-510[4] |
| Tablice rejestracyjne |
LHR |
| SIMC |
0904026[5] |
Położenie na mapie gminy Uchanie  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu hrubieszowskiego  | |
 50°54′22″N 23°42′13″E/50,906111 23,703611[1]
| |
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0904032 | Jarosławiec-Kolonia | część wsi |
Wieś starostwa hrubieszowskiego położona była w XVIII wieku w ziemi chełmskiej[7]. Do 1925 roku istniała gmina Jarosławiec. W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Jarosławiec, po jej zniesieniu w gromadzie Teratyn. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa zamojskiego.
Wieś jest sołectwem w gminie Uchanie[8]. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 403 mieszkańców i była czwartą co do wielkości miejscowością gminy[9].
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Uchaniach[10].
Historia
edytujPo raz pierwszy wieś wzmiankowana w rejestrze z 1472 r. Wówczas położona była ona w staropolskim powiecie chełmskim. Przed rokiem 1564 należała do starostwa hrubieszowskiego. W owym czasie istniała tu cerkiew, oraz folwark starościński i karczma. W roku 1565 wieś w starostwie hrubieszowskim, miała 24 kmieci na półłankach, 8 kmieci wolnych, którym już wolność się kończyła. Był karczmarz, woźny, pop. Dochód ze wsi ogółem wynosił 41 zł i 8 groszy[11]. W 1800 r. wieś została kupiona przez Stanisława Staszica, w szesnaście lat później przekazana Towarzystwu Rolniczemu Hrubieszowskiemu. W pierwszej połowie XIX stulecia swe lata dziecięce spędził tu Karol Baliński, poeta i działacz niepodległościowy, używający nawet pseudonimu Karol z Jarosławca[12]. Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego z roku 1902 Jarosławiec stanowił wieś w powiecie hrubieszowskim, gminie Jarosławiec, parafii Uchanie. Z opisu wiadomo, że była tu cerkiew dla ludności rusińskiej, będąca filialną greckokatolickiej parafii Uchanie. Cerkiew erygowana 1640 r. przez Władysława IV. W gminie sąd gminny okręgu I. Wieś ta należała do Towarzystwa rolniczego hrubieszowskiego i wchodziła w skład dóbr Staszica. W 1827 r. wieś liczyła 47 domów i 356 mieszkańców[13], zaś według spisu z 1921 r. już 128 domów oraz 820 mieszkańców, w tym 30 Żydów i 364 Ukraińców[14].
Szlaki turystyczne
edytuj
Przypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 44579
- ↑ Wieś Jarosławiec w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-02-06], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-02-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 370 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Wiesław Bondyra, Własność ziemska w województwie bełskim w czasach saskich, Lublin 2015, s. 36.
- ↑ Jednostki pomocnicze gminy Uchanie. Urząd Gminy Uchanie. [dostęp 2015-11-22].
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
- ↑ Jarosławiec, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 7.
- ↑ Bondyra 1993 ↓, s. według indeksu.
- ↑ Tabela 1827 ↓.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. IV, Województwo lubelskie, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924 [dostęp 2015-11-22].
Bibliografia
edytuj- Tabela. Tabela miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z wyrażeniem ich położenia i ludności, alfabetycznie ułożone w biurze Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji, t. I-II, W. 1827.. „Centralna Biblioteka Statystyczna”. A-Ł (Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego), s. 288, 1827. Warszawa.
- Wiesław Bondyra, Słownik historyczny miejscowości województwa zamojskiego, Lublin - Zamość 1993, oai:biblioteka.teatrnn.pl:8806 [dostęp 2019-03-07].