Jarmila Wolfe

Jarmila Wolfe, z domu Gajdošová, w latach 2009-2011 Groth (ur. 26 kwietnia 1987 w Bratysławie) – tenisistka reprezentująca Australię, a do 2009 roku grająca dla Słowacji, mistrzyni Australian Open z 2013 roku w grze mieszanej.

Jarmila Wolfe

Państwo	Australia
Data i miejsce urodzenia	26 kwietnia 1987 Bratysława Czechosłowacja
Wzrost	174 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny	maj 2005
Zakończenie kariery	2017
Trener	Chris Johnstone
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	2 WTA, 14 ITF
Najwyżej w rankingu	25 (16 maja 2011)
Australian Open	2R (2015)
Roland Garros	4R (2010)
Wimbledon	4R (2010)
US Open	3R (2006)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	1 WTA, 10 ITF
Najwyżej w rankingu	31 (27 sierpnia 2012)
Australian Open	QF (2014)
Roland Garros	QF (2012)
Wimbledon	3R (2006, 2015)
US Open	3R (2011, 2014)
Strona internetowa

Kariera tenisowa

W 2001 roku rozpoczęła występy w turniejach ITF. Startowała również do turnieju tenisowego piątej kategorii w Bratysławie. Po raz pierwszy udało się jej przejść kwalifikacje do zawodowego turnieju w Budapeszcie w 2003 roku. Dotarła tam aż do ćwierćfinału, pokonana przez Alicię Molik. Zadebiutowała w Pucharze Federacji dla drużyny słowackiej. Tylko raz na jedenaście startów w kwalifikacjach do imprez zawodowych zagrała w turnieju głównym w roku 2004. Miało to miejsce w Memphis, gdzie przegrała w pierwszej rundzie z Giselą Dulko.

Przełomowy w jej karierze okazał się sezon 2006. W czasie dwunastu miesięcy znalazła się wśród stu najlepszych tenisistek świata w rankingu tenisowym oraz wygrała turniej gry podwójnej. Osiągnęła ćwierćfinał turnieju w Portorožu (przegrany z Émilie Loit). Zadebiutowała we wszystkich turniejach wielkoszlemowych, osiągając kolejno pierwszą rundę Australian Open, drugą rundę French Open, ponownie pierwszą rundę Wimbledonu oraz trzecią rundę US Open (porażka z Dinarą Safiną). Razem z Evą Birnerovą wygrały turniej deblistek w Sztokholmie, pokonując w finale faworytki Yan Zi i Zheng Jie. Razem z Bryanne Stewart osiągnęła dwa półfinały turniejowe. W tym sezonie sięgnęła też po swoje pierwsze triumfy w turniejach ITF.

W pierwszej rundzie Australian Open 2007 przegrała z Milagros Sequerą. Osiągnęła półfinał gry podwójnej w Pattaya razem z Jeleną Kostanić Tošić, a wkrótce także finał w Memphis z Akiko Morigami. W maju osiągnęła singlowy ćwierćfinał w Pradze, przegrywając z Francuzką Marion Bartoli. Do końca sezonu przeszła pierwszą rundę jedynie w Kolkacie.

W grudniu 2007 Jarmila oznajmiła, że zdecydowała się na zmianę barw narodowych, o czym myślała już od wielu sezonów. Od stycznia 2008, począwszy od imprezy w Gold Coast, została reprezentantką Australii. Pierwszy sukces w nowych barwach odniosła, pokonując rodaczkę Monique Adamczak w walce o dziką kartę do wspomnianego turnieju w Gold Coast.

W styczniu 2013 roku Gajdošová wywalczyła razem z Matthew Ebdenem tytuł mistrzowski podczas wielkoszlemowego Australian Open w grze mieszanej. Para australijska grała w zawodach z dziką kartą, a w finale pokonali 6:3, 7:5 Lucie Hradecką i Františka Čermáka.

11 stycznia 2017 wydała za pomocą Instagrama oświadczenie, w którym napisała, że zdecydowała się zakończyć swoją karierę tenisową ze skutkiem natychmiastowym. Jako przyczynę podała niemożność wyleczenia się z kolejnej kontuzji i przewlekły uraz pleców. Ponadto nie otrzymała dzikiej karty do Australian Open 2017.

Życie prywatne

W lutym 2009 poślubiła australijskiego tenisistę Sama Grotha. Podczas wielkoszlemowego Australian Open 2009 wyjaśniła nieporozumienie wokół jej osoby dotyczące reprezentowanego przez nią państwa. Sama tenisistka deklaruje, że gra dla Australii, ale nie wszyscy organizatorzy turniejów to uwzględniają, umieszczając przy jej nazwisku Słowację. Pod koniec kwietnia 2011 rozwiodła się i powróciła do nazwiska Gajdošová.

1 listopada 2015 wzięła ślub z Adamem Wolfem i przyjęła nazwisko męża. 28 marca 2017 ogłosiła, że spodziewa się narodzin swojego pierwszego dziecka.

11 listopada 2017 urodziła córkę, Natalię.

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988 – 2008
	Kategoria I
	Kategoria II
	Kategoria III
	Kategoria IV
	Kategoria V
2009 – 2020
	WTA Premier Mandatory
	WTA Premier 5
	WTA Premier
	WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 2 (2-0)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	20 września 2010	Kanton	Twarda	Ałła Kudriawcewa	6:1, 6:4
Zwyciężczyni	2.	15 stycznia 2011	Hobart	Twarda	Bethanie Mattek-Sands	6:4, 6:3

Gra podwójna 6 (1-5)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	26 kwietnia 2006	Sztokholm	Ceglana	Eva Birnerová	Yan Zi Zheng Jie	0:6, 6:4, 6:2
Finalistka	1.	24 lutego 2007	Memphis	Twarda	Akiko Morigami	Nicole Pratt Bryanne Stewart	5:7, 6:4, 5-10
Finalistka	2.	17 lipca 2011	Bad Gastein	Ceglana	Julia Görges	Eva Birnerová Lucie Hradecká	6:4, 2:6, 10-12
Finalistka	3.	16 lipca 2012	Stanford	Twarda	Vania King	Marina Erakovic Heather Watson	5:7, 6:7(7)
Finalistka	4.	22 września 2012	Kanton	Twarda	Monica Niculescu	Tamarine Tanasugarn Zhang Shuai	6:2, 2:6, 8-10
Finalistka	5.	16 stycznia 2016	Hobart	Twarda	Kimberly Birrell	Han Xinyun Christina McHale	3:6, 0:6

Gra mieszana 1 (1-0)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	25 stycznia 2013	Australian Open	Twarda	Matthew Ebden	Lucie Hradecká František Čermák	6:3, 7:5

Bibliografia

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2014-01-13]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-01-13]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2014-01-13]  (ang.).