Janusz Wasylkowski (ur. 2 sierpnia 1933 we Lwowie, zm. 14 kwietnia 2020[1]) – poeta, pisarz, publicysta, redaktor programów telewizyjnych, założyciel i redaktor naczelny "Rocznika Lwowskiego". Współtwórca Instytutu Lwowskiego w Warszawie.

Janusz Wasylkowski, 2003

Absolwent polonistyki na Uniwersytecie Wrocławskim. Był założycielem Studenckiego Teatrzyku Satyry Ponuracy i współzałożycielem tygodnika „Poglądy” we Wrocławiu. Od 1991 prowadził Instytut Lwowski i był redaktorem naczelnym Rocznika Lwowskiego. Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera B39-11-1)[2].

W 2017 otrzymał nagrodę Kustosz Pamięci Narodowej[3].

Twórczość

edytuj

Poezja

edytuj
  • Są słowa. Wiersze o mieście, które samo się nie obroni
  • Łatwo się pisze wiersz o miłości
  • Drzewostan. Wiersze sprzed lat

Dramaty

edytuj
  • Benudasz, Królewski błazen
  • Przegrańcy
  • Upalny dzień
  • Węzeł rodzinny

Satyry

edytuj
  • Myśli cokolwiek zezowate
  • Samotny jak pies w butonierce
  • 200 limeryków, w tym jeden sprośny, no może nie jeden

Książki o Lwowie

edytuj

Monografie

edytuj
  • Na rzecz wolnej Polski – monografia polskiej organizacji niepodległościowej w Danii

Opowiadania i humoreski

edytuj

Przypisy

edytuj