Janusz Stanny

polski grafik, ilustrator

Janusz Stanny (ur. 29 lutego 1932 w Warszawie, zm. 13 lutego 2014 tamże[1]) – polski grafik, plakacista, ilustrator, rysownik, karykaturzysta. W latach 1986–2005 profesor Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.

Janusz Stanny
Data i miejsce urodzenia

29 lutego 1932
Warszawa

Data i miejsce śmierci

13 lutego 2014
Warszawa

Narodowość

polska

Język

polski

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie

Dziedzina sztuki

karykatura, grafika, plakat

Grób prof. Janusza Stannego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Życiorys

edytuj

W latach 1951–1957 studiował na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie; dyplom uzyskał w pracowni plakatu u Henryka Tomaszewskiego w 1957 roku[2].

Był autorem m.in. ilustracji do Pana Tadeusza, Biblii, Bajek La Fontaine’a, Don Kichota i Baśni H. Ch. Andersena. Był także autorem opracowań plastycznych filmów animowanych. Publikował swoje prace w „Gazecie Wyborczej”.

Został pochowany w Alei Zasłużonych na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera FIV-tuje-9)[3].

Nagrody i wyróżnienia (m.in.)

edytuj
  • 1966 – II nagroda w konkursie w Buenos Aires za ilustracje do Don Kichota M.Cervantesa,
  • 1968 – „Premio Grafico” na MTK w Bolonii za ilustracje do Zaczarowanego Krawca H. Januszewskiej,
  • 1971 – Złoty Medal IBA w Lipsku za projekty ilustracji do Przygód Sindbada Żeglarza B. Leśmiana,
  • 1972 – Srebrny Medal na targach w Moskwie za Baśń o królu Dardanelu,
  • 1975 – Medal BIB w Bratysławie za Lwy H. Januszewskiej,
  • 1976 – „Premio Europeo” w Padwie za Lwy H. Januszewskiej,
  • 1977 – Medal BIB w Bratysławie za Baśnie H. Ch. Andersena,
  • 1996 – Grand Prix w konkursie karykatury o tematyce warszawskiej,
  • 1998 – Wpis na Międzynarodową Listę Honorową IBBY za ilustracje do książki Pchła Szachrajka[2].

Nagrody w konkursie Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek „Najpiękniejsze Książki Roku” za ilustracje do książek

edytuj
  • 1965 – Przygody Sindbada Żeglarza B. Leśmiana,
  • 1968 – Awantura o kapcie J. Wilkowskiego,
  • 1971 – Deszczowa muzyka J.Kulmowej,
  • 1975 – Ania i Ewa i Marian i Rusak i inni... M. Michałowskiej,
  • 1980 – Gdybym miał konia A. Onichimowskiej,
  • 1990 – Lis Przechera J. W. Goethego,
  • 1996 – Rozmawiała gęś z prosięciem J. Brzechwy[2].

Nagrody za wybitne osiągnięcia artystyczne oraz za całokształt twórczości

edytuj
  • 1987 – Nagroda Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek,
  • 1999 – Nagroda Ministra Kultury,
  • 2002 -  Wyróżnienie tytułem Najlepszego Nauczyciela Akademickiego w I edycji Nagrody Edukacyjnej Prezydenta miasta Warszawy
  • 2003 – Medal Polskiej Sekcji IBBY
  • 2006 -  Medal Gloria Artis[4].

Filmografia

edytuj

Opracowania plastyczne

edytuj
  • 1966 – Vendetta
  • 1967 – Humoreska
  • 1967 – Papieros
  • 1967 – Pieniądz
  • 1968 – Przeciwnik
  • 1968 – Przygody Wesołego Obieżyświata
  • 1969 – Mini
  • 1970 – Pan Nie Wie, Kim Ja Jestem
  • 1971-1973 – Miś Kudłatek
  • 1972 – Och! Och!
  • 1973 – Opowieść o Porcelanowym Czajniczku
  • 1978 – O Biednym Achmedzie, Jego Nadobnej Córce Zubeidzie i Zakochanym Dżinie
  • 1987 – Jak Jano Słońce Sprowadził
  • 1988 – Wielka Pardubicka
  • 1994 – Greencat Kontra Ratman
  • 2005 – Folk Story
  • 2010 – Twentieth Century Illustrated

Projekty plastyczne

edytuj

Scenografia

edytuj
  • 1961 – Krokodyla Daj Mi Luby
  • 1968 – Dlaczego Słoń Chciał Polecieć Na Księżyc

Założenia plastyczne

edytuj
  • 1970 – Kochajmy Straszydła
  • 1983 – Straszydła

Przypisy

edytuj
  1. Zmarł Janusz Stanny. Grafik, ilustrator książek i plakacista miał 81 lat. gazeta.pl, 2014-02-14. [dostęp 2014-02-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-22)].
  2. a b c K. Iwanicka, Artyści polskiej książki: 50 lat konkursu Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek, 2009.
  3. Jerzy S. Majewski, Tomasz Urzykowski. Narodowy Panteon na Powązkach. Sławne osoby pochowane w latach 2007–2017. „Gazeta Stołeczna”, s. 11, 27 października 2017. 
  4. Janusz Stanny | Życie i twórczość | Artysta [online], Culture.pl [dostęp 2019-01-10] (ang.).

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj