Jan van Vlijmen

Jan van Vlijmen
	; Jan van Vlijmen, 1987
Data i miejsce urodzenia	11 października 1935 ; Rotterdam
Pochodzenie	holenderskie
Data i miejsce śmierci	24 grudnia 2004 ; Réveillon
Gatunki	muzyka poważna, muzyka współczesna
Zawód	kompozytor
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jan van Vlijmen (ur. 11 października 1935 w Rotterdamie^[1]^[2], zm. 24 grudnia 2004 w Réveillon^[1]) – holenderski kompozytor.

Życiorys

Studiował grę na fortepianie i organach w konserwatorium w Utrechcie^[1]^[2], w latach 1953–1959 uczył się kompozycji u Keesa van Baarena^[1]. Od 1961 do 1965 roku był dyrektorem szkoły muzycznej w Amersfoort^[1]^[2]. W latach 1965–1968 wykładał teorię muzyki w konserwatorium utrechckim^[1]. Od 1970 do 1985 roku pełnił funkcję dyrektora konserwatorium w Hadze^[1]. W latach 1984–1987 był dyrektorem De Nederlandse Opera^[1]. Od 1990 do 1997 był kierownikiem artystycznym Holland Festival^[1]. W 1997 roku osiadł we Francji^[1].

Twórczość

Początkowo tworzył w technice dodekafonicznej, z czasem jednak traktując serię w sposób swobodny, odchodząc od prawa równorzędności wszystkich stopni skali dwunastodźwiękowej^[1]. We wczesnym okresie swojej twórczości nawiązywał do dorobku Stockhausena i Bouleza, wprowadzając totalny serializm i aleatoryzm^[1]. W latach 70. XX wieku dokonał zwrotu ku tradycji, odchodząc od dogmatycznego traktowania zasad awangardy w kierunku łączenia elementów pochodzących z muzyki poprzednich epok i nawiązując do dawnych środków i technik kompozytorskich, przywracając istotne miejsce harmonice i melodyce^[1].

Wybrane kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych^[1]^[2])

Utwory orkiestrowe

Gruppi na 20 instrumentów i perkusję (1961–1962, zrewid. 1980)
Spostamenti (1963)
Serenata I na 12 instrumentów i perkusję (1963–1964, zrewid. 1967)
Serenata II na flet i 4 grupy instrumentalne (1964)
Sonata na fortepian i 3 grupy instrumentalne (1966)
Per diciasette na 17 instrumentów dętych (1968)
Interpolations na orkiestrę i dźwięki elektroniczne (1968, zrewid. 1981)
Omaggio a Gesualdo na skrzypce i 6 grup instrumentalnych (1971)
Quaterni I (1979)
Quaterni II (Sonata a tre) na skrzypce, róg, fortepian i orkiestrę (1982)
Koncert fortepianowy (1991)
Concerto grosso na grupę 4 solistów i orkiestrę 15 instrumentów (2001)
Trois incantations (2001)
Celebration (2002)

Utwory kameralne

I Kwartet smyczkowy (1956)
2 kwintety dęte (I 1959, II 1972)
Serie per 6 strumenti (1960)
Costruzione na 2 fortepiany (1960)
Dialogue na klarnet i fortepian (1966)
Trimurti, trittico per quartetto d’archi (1980, zrewid. 1981)
Faithful na altówkę (1984)
Nonet na flet, klarnet, klarnet basowy, fortepian, kwartet smyczkowy i kontrabas (1985)
Solo II na klarnet (1986)
Solo III na wiolonczelę (1991)
Solo IV na flet altowy (1995)
Kwintet smyczkowy (1996)
Sei pezzi na skrzypce i fortepian (1998)
Gestures I–II na skrzypce i fortepian (1999)
Sekstet smyczkowy (2000, zrewid. 2003)
Solo V na puzon (2005)
Octopus na 8 wiolonczel (2004)
Trio estatico na skrzypce, wiolonczelę i fortepian (2004)

Utwory wokalno-instrumentalne

Morgensternlieder na mezzosopran i fortepian (1958)
Mythos na 9 instrumentów i mezzosopran (1963)
Quaterni III–IV na sopran, chór i orkiestrę (1984, zrewid. 1985)
Such a Day of Sweetness na sopran i orkiestrę (1988)
Inferno na 3 grupy wokalne i 4 grupy instrumentalne (1991–1993)
Monumentum na orkiestrę i mezzosopran (1998)
Choeurs na chór kameralny i kilka instrumentów (1999, zrewid. 2003)

Utwory sceniczne

moralitet Reconstructie (wyst. Amsterdam 1969), wspólnie z Louisem Andriessenem, Mishą Mengelbergiem, Reinbertem de Leeuwem, Hugo Clausem, Harrym Mulischem i Peterem Schatem
opera Axel, wspólne z Reinbertem de Leeuwem (1975–1977, wyst. Scheveningen 1977)
opera Un malheureux vêtu de noir (wyst. Amsterdam 1990)
dramat liryczny Thyeste (wyst. Bruskela 2005)

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 11. Część biograficzna t–v. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2009, s. 304–305. ISBN 978-83-224-0905-3.
↑ ^a ^b ^c ^d Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3798–3799. ISBN 0-02-865571-0.

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 11. Część biograficzna t–v. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2009, s. 304–305. ISBN 978-83-224-0905-3.

[baker-2] Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3798–3799. ISBN 0-02-865571-0.

[1]

[2]