Jan Wrona
Jan Wrona, Wronna (ur. 9 maja 1772 w Paucznem, powiat Giżycko, zm. 12 kwietnia 1814 w Miłomłynie koło Ostródy) – pastor ewangelicki, tłumacz, działający w Prusach.
Data i miejsce urodzenia |
9 maja 1772 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
12 kwietnia 1814 |
Kapelan | |
Okres sprawowania |
1799-1806 |
Wyznanie |
ewangelik |
Życiorys
edytujPochodził z rodziny chłopskiej, prawdopodobnie polskiej. W 1792 rozpoczął studia teologiczne na uniwersytecie w Królewcu. W latach 1799–1806 pełnił funkcję kapelana w regimencie dragonów von Mansteina w Królewcu, następnie był proboszczem parafii ewangelickiej w Miłomłynie. Ogłosił tłumaczenia na język polski podręczników J. G. Weissa Książka szkolna dla pierwszego ćwiczenia się w czytaniu i myśleniu (1808) i Nowy elementarzyk, czyli Abecadło z książką do składania i czytania. Dla szkół miejskich i wiejskich (1808). Podręczniki te wydała oficyna Hartungów w Królewcu; do połowy XIX wieku były wielokrotnie wznawiane.
Bibliografia
edytuj- Tadeusz Oracki, Słownik biograficzny Warmii, Prus Książęcych i Ziemi Malborskiej od połowy XV do końca XVIII wieku, tom 2: L-Ż, Olsztyn 1988