Jan Stanisław Kątski

Jan Stanisław Kątski herbu Brochwicz (ur. ok. 1685, zm. w październiku 1727) – generał major wojsk koronnych od 1720 roku, generał artylerii koronnej w latach 1726–1727, miecznik koronny w latach 1722–1727, starosta podolski w latach 1710–1727, starosta urzędowski, literat.

Jan Stanisław Kątski

Portret autorstwa Louisa de Silvestre
Brochwicz
Rodzina	Kątscy herbu Brochwicz
Data urodzenia	ok. 1685
Data śmierci	1727
Ojciec	Marcin Kazimierz Kątski
Matka	Urszula Denhoff
Żona	Wiktoria Szczuka
Dzieci	Marianna

Życiorys

Syn Marcina Kazimierza Kątskiego i Urszuli Denhoff. Studiował za granicą i służył w armii francuskiej Ludwika XIV. Na początku 1702 zaczął służbę w Kamieńcu Podolskim jako kapitan artylerii koronnej, gdzie w maju awansował na majora. Brał udział w wojnie północnej. W 1710 został pułkownikiem piechoty i stanął na czele regimentu. W latach 1712–1715 znów przebywał za granicą. Po powrocie do kraju wziął udział w konfederacji tarnogrodzkiej. W 1716 został pułkownikiem artylerii koronnej. W 1720 wybrany został posłem na sejm z województwa podolskiego, a także 25 września mianowany generałem majorem. W 1722 został miecznikiem wielkim koronnym. Był wicemarszałkiem Trybunału Głównego Koronnego w 1724 roku. Dnia 16 marca 1726, idąc w ślady ojca, został po Rybińskim generałem artylerii koronnej.

Córka Marianna z małżeństwa z Wiktorią Szczuką wyszła za mąż za Eustachego Potockiego.

Bibliografia

• Edmund Rabowicz i Paweł Stok: Kątski Jan Stanisław h. Brochwicz (ok. 1685–1727). [W:] Polski Słownik Biograficzny. T. XII, cz. 2. Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1966–1967, s. 314–315.
• Mała Encyklopedia Wojskowa. 1967. Wydanie I.

Linki zewnętrzne

• Właściciele Biłgoraja