Jan Sokołowski (malarz)

polski malarz

Jan Seweryn Sokołowski (ur. 28 sierpnia 1904 we Lwowie, zm. 2 grudnia 1953 w Warszawie) – polski malarz, taternik.

Jan Seweryn Sokołowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 sierpnia 1904
Lwów

Data i miejsce śmierci

2 grudnia 1953
Warszawa

Zawód, zajęcie

malarz

Narodowość

polska

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie

Stanowisko

profesor Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie

Rodzice

Stanisław Sokołowski
Agnieszka Sokołowska
z d. Walczak

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Życiorys

edytuj
 
Mozaika autorstwa Jana Sokołowskiego na dawnym hotelu Giewont w Zakopanem

Syn zasłużonego dla leśnictwa polskiego Stanisława Sokołowskiego oraz Agnieszki z Walczaków (1866–1951), brat Mariana, Adama, Stanisława, Witolda i Zofii[1]. Do gimnazjum chodził w Zakopanem (matura 1924). Malarstwo studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Był uczniem Felicjana Kowarskiego. Studia malarskie kontynuował we Włoszech i Francji. W 1946 sam został profesorem w warszawskiej ASP.

Malował przede wszystkim pejzaże oraz portrety. Znaczna część jego twórczości łączy się z Zakopanem i Tatrami. Są to pejzaże, m.in. Dolina Jaworzynki (1941) i cykl Krajobraz zakopiański (1943–44). Jego znanymi obrazami są także portret Karola Szymanowskiego (1952) i kompozycja figuralna Kostka Napierski z góralami (1951). Ponadto był twórcą mozaiki nad wejściem do restauracji hotelu „Giewont” w Zakopanem, a także polichromii wnętrza domu wczasowego „Halny” (dawna „Żychoniówka”).

W Warszawie stworzył zegar mozaikowy na Mariensztacie oraz plafon w Teatrze Narodowym. Kierował także pracami nad polichromią Rynku Starego Miasta.

22 lipca 1953 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[2]. W 1953 otrzymał nagrodę państwową II stopnia[3].

Od 9 listopada 1936 był mężem Ireny z Piekarskich (1912–1999).

Zmarł w stolicy. Został pochowany na Cmentarzu Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku w Zakopanem (sektor L-I-2)[4].

 
Grób Jana Sokołowskiego na Cmentarzu na Pęksowym Brzyzku

Taternictwo

edytuj

W latach 20. XX w. zaczął uprawiać taternictwo. Dokonał jednego z pierwszych powtórzeń przejścia północnej ściany Koziego Wierchu oraz pierwszego zimowego przejścia Orlich Turniczek i Buczynowych Czub w 1925 (z bratem Stanisławem)[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
  2. M.P. z 1953 r. nr 93, poz. 1254 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
  3. Dziennik Polski, r. IX, nr 173 (2948), s. 7.
  4. Cmentarze Parafii Najświętszej Rodziny w Zakopanem - wyszukiwarka osób pochowanych [online], zakopane-parafia.grobonet.com [dostęp 2021-10-14].

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj
  • Jan Sokołowski, Internetowy Polski Słownik Biograficzny [dostęp 2022-03-26].