Jan Rudomina Dusiacki (ok. 1543–1621)
Jan Rudomina (Jan Rudomina-Dusiacki[a], Jan Maciejewicz Rudomina Dusiacki, ur. ok. 1543, zm. 21 lipca 1621) – wojski brasławski, deput Trybunału Litewskiego.
 Trąby | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka |
NN |
| Żona |
Szczęsna Tołoczkówna |
| Dzieci |
Jan |
Życiorys
edytujPrzedstawiciel rodziny Rudominów. Wraz z ojcem został przyjęty w 1576 r. przez kanclerza litewskiego Mikołaja Radziwiłła Rudego do herbu Trąby.
Brał udział w wojnach inflanckich. Wraz z bratem Tomaszem uczestniczył pod dowództwem hetmana dwornego litewskiego Romana Sanguszki w walkach z Moskwą, m.in. w bitwach pod Suszą i pod Czaśnikami (1567). Prawdopodobnie walczył także w kampaniach Stefana Batorego pod Połockiem, Wielkimi Łukami i Pskowem[1].
Podobnie jak ojciec powiększał swój majątek, udzielając pożyczek pod zastaw oraz lokując kapitał w dobra ziemskie. Dzięki tym działaniom, własnej przedsiębiorczości oraz odziedziczonym majątku u schyłku życia posiadał ok. 10 folwarków i kilka dziesiątków wsi,m.in. Dukszty (nabyte wspólnie z bratem Tomaszem od Wojciecha i Zofii Stabrowskich), Krewny (od biskupa Jerzego Radziwiłła), Komaje, Połonka (województwo nowogródzkie), Hnieździłów, Wolborowicze, Niebyszyn, Miłotyn, Widziszki, Dudy, Hubiszki, Piotrowo, Strzygoniszki i włość zadubińska w powiecie oszmiańskim. Dodatkowym źródłem dochodów była arenda podatków państwowych, np. dzierżawa czopowego w powiecie upickim uchwalonego w 1611 r.[1]
W 1600 r. został wojskim brasławskim. Był deputatem Trybunału Litewskiego w 1602, 1605 i 1615 roku. Z powiatu brasławskiego posłował też w 1614 r. na zjazd główny stanów litewskich, zwany konwokacją wileńską.
Był katolikiem. W 1603 r. ufundował murowany kościół św. Jana Chrzciciela w Komajach. Pochowany wspólnie z synem Jerzym 21 lutego 1622 r. w bernardyńskim kościele św. Franciszka w Wilnie[1].
Potomstwo
edytujZ małżeństwa ze Szczęsną (Felicją) Tołoczkówną (zwaną niekiedy Apolonią[2]) miał dziewięcioro dzieci:
- Jana, kasztelana nowogródzkiego;
- Piotra, kasztelana dorpackiego i smoleńskiego;
- Krzysztofa, wojewodę mińskiego;
- Pawła, poległego w młodym wieku pod Dorpatem w czasie wojen ze Szwedami;
- Jerzego (1591–1621), poległego pod Chocimiem;
- Magdalenę, benedyktynkę w Nieświeżu;
- Katarzynę, żonę Wacława Biegańskiego, podstolego orszańskiego;
- Marynę, żonę Jana Narbutta, sędziego ziemskiego lidzkiego;
- Szczęsną (Felicjanę), żonę Krzysztofa Korsaka, podkomorzego połockiego.
Uwagi
edytuj- ↑ Po nabyciu dóbr Dusiaty 14 stycznia 1585 r. potomkowie Macieja używali dwuczłonowego nazwiska Rudomina Dusiacki. Zapis Rudomina-Dusiacki zgodnie ze współczesną ortografią (por. opinie RJP Nazwisko rodowe, Zapis nazwisk dwuczłonowych, a także Pisownia nazwisk złożonych typu Mortkowicz-Olczakowa, Dołęga-Mostowicz w Słowniku języka polskiego PWN).
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Henryk Lulewicz: Jan Rudomina Dusiacki h. Trąby ok. 1543 – 1621-07-21, wojski. iPSB. [dostęp 2015-07-08].
- ↑ Por. Bibliografia Estreichera: Pociecha w smutku do Jey Mości Paniey Paniey Apoloniey Tołoczkowney Janowey Rudominowey, Woyskiey brasławskiey utratą małżonka i syna strapioney ofiarowana przez Michała Borkowskiego.... estreicher.uj.edu.pl. [dostęp 2015-07-09].
Bibliografia
edytuj- Henryk Lulewicz: Rudomina Dusiacki Jan (ok. 1543-1621) wojski brasławski. W: Polski słownik biograficzny. T. 32. Wrocław: PAN, 1989-1991, s. 670.