Jan Riabinin
Jan Riabinin (ur. 22 sierpnia 1878 w Lublinie, zm. 20 lipca 1942 tamże) – polski historyk i archiwista, badacz i popularyzator dziejów Lublina. W latach 1928–1938 kustosz Archiwum Państwowego w Lublinie. Członek Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Lublinie[1].
| |
| Data i miejsce urodzenia |
22 sierpnia 1878 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
20 lipca 1942 |
| Zawód, zajęcie |
historyk, archiwista |
| Alma Mater | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys
edytujNaukę rozpoczął w rosyjskim gimnazjum w Lublinie, następnie z powodu stanu zdrowia (postępująca głuchota) przeniósł się do IV Gimnazjum w Moskwie. W roku 1901 rozpoczął studia historyczne na Uniwersytecie Moskiewskim[2]. W latach 1904–1918 pracował w Archiwum Głównym Ministerstwa Spraw Zagranicznych w Moskwie, gdzie zajmował się m.in. porządkowaniem Archiwum Królestwa Polskiego, tj. akt władz Rzeczypospolitej wywiezionych z Warszawy w 1794 roku. W okresie wojny polsko-bolszewickiej pracował w Biurze Statystycznym w Mariupolu na Ukrainie[3]. W roku 1921 na stałe wrócił do Polski. Pracował w Archiwum Państwowym w Kielcach (1921) oraz w Archiwum Państwowym w Lublinie (1921–1938).
Zmarł w Lublinie. Pochowany na Cmentarzu przy ul. Lipowej (część prawosławna).
Życie prywatne
edytujBył czwartym dzieckiem Sergiusza Riabinina i Pauliny Stanisławy Laury z domu Goetz. 16 kwietnia 1914 roku w lubelskiej cerkwi wstąpił w związek małżeński z Taisą Krapiwun (Krapiwin) (1878–1961). Mieszkał w Lublinie w należącej do rodziny kamienicy przy ul. Złotej 3 (obecnie siedziba Muzeum Literackiego im. Józefa Czechowicza). Jego synem był Sergiusz Riabinin (1918–1997), fenolog i poeta.
Ordery i odznaczenia
edytuj- Złoty Krzyż Zasługi (9 listopada 1932)[4]
- Brązowy Medal za Długoletnią Służbę (1938)[5]
Ważniejsze publikacje
edytuj- Dawne księgi miejskie lubelskie, (Odbitka z „Regionu Lubelskiego”, nr 1, 1928).
- Jeszcze o czarach i gusłach w dawnym Lublinie, (Odbitka z „Głosu Lubelskiego”, nr 306) Lublin 1936.
- Lauda miejskie lubelskie XVII wieku, Lublin 1935.
- Lublin w księgach wójtowsko – ławniczych XVII–XVIII w., Lublin 1928.
- Lublin w 1655 roku, Lublin 1936.
- Materiały do historii miasta Lublina 1317–1792, Lublin 1938.
- Materiały do lubelskiego słownika aktowego, Lublin 1934.
- Nazwiska, przezwiska i przemianki dawnych mieszczan lubelskich, Lublin 1936.
- Prawo małżeńskie wedle praktyki miejskiej lubelskiej w XVII wieku, „Pamiętnik Historyczno–Prawny”, T.2, z. 4, Lwów 1933.
- Proces sukcesorów rajcy lubelskiego Stanisława Lichańskiego 1622 r.: (przyczynek do prawa kaduka), Lublin 1937.
- Rada miejska lubelska XVII wieku, Lublin 1933.
- Rada miejska lubelska w XVIII wieku, Lublin 1931.
- Z dziejów sądownictwa w dawnym Lublinie, Warszawa 1933.
- Z dziejów żydów lubelskich, Lublin 1936.
- Z lubelskiej terminologii rzemieślniczej, Lublin 1937.
Przypisy
edytuj- ↑ Słownik biograficzny miasta Lublina, Lublin 1993, s. 232–233.
- ↑ T. Mincel, Riabinin Jan, [w:] Polski Słownik Biograficzny, T.31, z. 129, s. 265.
- ↑ Jan Riabinin (1878–1942). Archiwum Państwowe w Lublinie lublin.ap.gov.pl > Ludzie Archiwum [on-line], 2013. [dostęp 2013-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-21)].
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 297 „za zasługi na polu archiwalnem i naukowem”.
- ↑ D. Magier, Jan Riabinin 1878–1942, „Archiwista Polski”, 1996, nr 4, s. 91.
Linki zewnętrzne
edytuj- Wybitni absolwenci I LO im. Stanisława Staszica w Lublinie. wybitni.staszic.eu.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-17)].
- Bóg wybrańcom daje archiwisty szaty – szkic o Janie Riabininie autorstwa Dariusza Magiera. przemas.art.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-21)].
- Rodzina Riabininów w Lublinie
- Publikacje Jana Riabinina w bibliotece Polona