Jan Prostko-Prostyński
Jan Teofil Prostko-Prostyński (ur. 1958) – polski historyk, badacz dziejów Bizancjum, profesor nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Profesor nauk humanistycznych | |
| Specjalność: historia rzymska i bizantyjska, historia starożytna | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1991 – archiwistyka |
| Habilitacja |
1 grudnia 2008 – historia starożytna |
| Profesura |
30 grudnia 2015 |
| nauczyciel akademicki | |
| Uniwersytet | |
Życiorys
edytujAbsolwent I Liceum Ogólnokształcącego im. Grzegorza Piramowicza w Augustowie oraz historii na Wydziale Historycznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (1981)[1]. W 1991 roku otrzymał stopień doktorski na podstawie rozprawy pt. Gocka polityka Bizancjum za Anastazjusza I (491-518), promotorem pracy był prof. Włodzimierz Pająkowski. Habilitował się w 2008 roku na podstawie oceny dorobku naukowego i rozprawy pt. Iudicium quinquevirale. Sąd senatorski w Rzymie i Konstantynopolu od Gracjana do Justyniana. Pracownik Zakładu Źródłoznawstwa i Nauk Pomocniczych Historii Instytutu Historii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Zajmuje się historią późnego Cesarstwa Rzymskiego, historią Bizancjum, dziejami wczesnośredniowiecznej Italii i historią ludów barbarzyńskich w antyku i wczesnym średniowieczu.
Jest członkiem Akademickiego Klubu Obywatelskiego im. Lecha Kaczyńskiego w Poznaniu[2].
26 stycznia 2016 prezydent Andrzej Duda wręczył mu nominację profesorską[3].
Wybrane publikacje
edytujKsiążki
edytuj- Utraeque res publicae. The Emperor Anastasius I’s Gothic Policy, Poznań: IH UAM 1994 (wyd. 2 - 1996).
- (redakcja) Słownik cesarzy rzymskich, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 2001.
- Historia starożytności. Podręcznik dla szkoły średniej, Warszawa: "Graf-Punkt" 2000.
- Iudicium Quinquevirale, Poznań: Wydawnictwo Reprint H. Kaczmarek 2008.
- Roma-solium imperii: elekcja, koronacja i uznanie cesarza w Rzymie, Poznań: Wydawnictwo Contact 2014.
Artykuły
edytuj- Gli scamari. Considerazioni sulla loro identità, "Bullettino dell’Istituto Storico Italiano per il Medio Evo e Archivio Muratoriano", 99 (1993), s. 279-300.
- Zum Datum der Einrichtung der afrikanischen Praetorianerpraefektur durch Kaiser Iustinian I, "Byzantinische Zeitschrift" 91 (1998), s. 423-434.
- Basiliskos: Ein in Rom anerkannter Usurpator, "Zeitschrift fuer Papyrologie und Epigraphik" 133 (2000), s. 259-265
- Zur Chronologie der Buecher VI un VII der Variae von Cassiodor, "Historia. Zeitschrift fuer Alte Geschichte", LIII/4 (2004), s. 503-508.
- Novae in Times of Theodoric the Amal [w:] Tomasz Derda, Piotr Dyczek, Jerzy Kolendo (eds), Novae. Legionary Fortress and Late Antique Town. A Companion to the Study of Novae, Warsaw 2008, s. 141-157
- In dubiis abstine. Notunculae Ablabianae, "U schyłku starożytności. Studia Źródłoznawcze" 11 (2012), s. 127-136
Przypisy
edytuj- ↑ Tomasz Bendig: 75 lat Zespołu Szkół Ogólnokształcących w Augustowie. Augustów: 2002, s. 199. ISBN 83-907953-0-2.
- ↑ CZŁONKOWIE [online], ako.poznan.pl [dostęp 2017-01-07] [zarchiwizowane z adresu 2017-01-08].
- ↑ Prezydent wręczył nominacje profesorskie [dostęp z dnia: 2016-08-04]
Bibliografia
edytuj- Jan Teofil Prostko-Prostyński. historia.amu.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-08)]. UAM [dostęp z dnia: 2016-08-04]
- Prof. dr hab. Jan Prostko-Prostyński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-10-25].