Jan Pella
Jan III Pella herbu Pomian (zm. 5 kwietnia[1] 1428 roku)[2] – ksiądz katolicki, kanonik krakowski, gnieźnieński, sandomierski, uniejowski, prepozyt kruszwicki, biskup kujawski w latach 1421–1428, sekretarz królewski i współpracownik Władysława II Jagiełły[1].
| Biskup kujawski | ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Miejsce urodzenia | ||
| Data śmierci | ||
| Biskup kujawski | ||
| Okres sprawowania |
1421-1428 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Sakra biskupia |
data nieznana | |
Życiorys
edytujSyn Alberyka (Wojciecha) z Niewiesza. Mianowany kanonikiem gnieźnieńskim w 1391. W 1397 objął kanonię uniejowską, a od 1398 był tam scholastykiem. Rok później mianowany prepozytem kruszwickim. Był też kanonikiem krakowskim i włocławskim[3]. W 1421 mianowany biskupem kujawskim[4].
W 1423 wystarał się u króla Władysława Jagiełły o nadanie praw miejskich Łodzi, a rok później określił prawa i obowiązki jej mieszkańców[5].
Był sygnatariuszem pokoju mełneńskiego w 1422[6].
Zmarł w 1428. Pochowany został w katedrze włocławskiej, gdzie dawniej istniał jego nagrobek (niezachowany do czasów współczesnych)[2].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965-1999. Słownik biograficzny, Warszawa 2000, s. 339.
- ↑ a b Piotr Pawłowski: Nagrobki gotyckie na Kujawach. Studia Włocławskie 13(2011), s. 168–188. [dostęp 2012-02-17].
- ↑ Tomasz Jasiński (red.): Kodeks Dyplomatyczny Wielkopolski T.8 Zawiera dokumenty nr 774-1074 z lat 1416-1425. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa. [dostęp 2012-02-17].
- ↑ Diocese of Włocławek w bazie gcatholic.org [dostęp 2012-02-17] (ang.).
- ↑ Historie Łódzkie. Przywileje, nadania, dokumenty.. [dostęp 2012-02-17].
- ↑ Maciej Dogiel, Codex Diplomaticus Regni Poloniae Et Magni Ducatus Litvaniae : In Quo Pacta, Foedera, Tractatus Pacis, Mutuae Amicitiae, Subsidiorum, Induciarum, Commerciorum Nec Non Conventiones [...] Aliaque Omnis Generis Publico Nomine Actorum, Et Gestorum Monumenta. T. 4, In Quo Totius Prussiae Res Continentur, Wilno 1764, s. 114.