Jan Jamiński
Jan Jamiński, ps. „Franek”, „Zygmunt” (ur. 7 lipca 1905 w Czułczycach, zm. 27 stycznia 1952) – polski działacz komunistyczny.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Edukacja |
Centralna Szkoła PPR |
| Partia | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujSyn Michała. Od 1929 do 1938 należał do Komunistycznej Partii Zachodniej Ukrainy. Wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej i był słuchaczem Centralnej Szkoły PPR w Łodzi od stycznia 1948 do lipca 1948. Był II sekretarzem Komitetu Miejskiego PPR w Świdnicy od lipca do października 1946, następnie i sekretarzem KM PPR w Kamiennej Górze od października 1946 do stycznia 1948 oraz instruktorem Wydziału Organizacyjnego Komitetu Centralnego PPR w Warszawie od 15 sierpnia 1948. Później został działaczem utworzonej w grudniu 1948 Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej i pełnił funkcję kierownika Biura Listów i Inspekcji w KC PZPR od maja 1949 do śmierci 27 stycznia 1952.
Został pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A26-tuje-26)[1][2].
Postanowieniem prezydenta Bolesława Bieruta z 28 stycznia 1952 został pośmiertnie odznaczony Orderem Sztandaru Pracy I klasy za wybitne zasługi w pracy politycznej i społecznej[3].
Przypisy
edytuj- ↑ Lista pochowanych. Jan Jamiński. um.warszawa.pl. [dostęp 2018-03-08].
- ↑ Spis pochowanych na Powązkach Wojskowych (d. Cmentarzu Komunalnym Powązki) w Warszawie. cmentarium.sowa.website.pl/. [dostęp 2018-03-08].
- ↑ M.P. z 1952 r. nr 22, poz. 275.
Bibliografia
edytuj- Jan Jamiński. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2018-03-08].