Jan Gozdawa-Gołębiowski

polski historyk

Jan Kazimierz Gozdawa-Gołębiowski (ur. 29 czerwca 1925 w Nowej Wilejce, zm. 16 stycznia 2013 w Warszawie) – polski historyk, doktor nauk humanistycznych, żołnierz Armii Krajowej, powstaniec warszawski.

Jan Gozdawa-Gołębiowski
Data i miejsce urodzenia

29 czerwca 1925
Nowa Wilejka

Data i miejsce śmierci

16 stycznia 2013
Warszawa

Zawód, zajęcie

doktor nauk humanistycznych, historyk, żołnierz AK

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (od 1941, trzykrotnie) Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami Medal Wojska Medal Wojny 1939–1945 (Wielka Brytania)

Życiorys

edytuj

Syn Władysława i Elżbiety. Był żołnierzem Okręgu Warszawskiego Związku Walki Zbrojnej – Armii Krajowej od września 1941. W lipcu 1944 przez krótki czas był więziony na Pawiaku. Bezpośrednio przed wybuchem powstania warszawskiego miał przydział do kompanii „Koszta”, w której to walczył również w czasie powstania. Po upadku powstania został uwięziony w stalagu 318, a następnie w obozie w Dolnej Bawarii, gdzie doczekał wyzwolenia przez armię amerykańską w kwietniu 1945.

Po wojnie uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych. W 1990 znalazł się wśród współzałożycieli Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej. W latach 1991–1992 był dyrektorem Zespołu Weryfikacji do Spraw Pozbawiania Uprawnień w Urzędzie do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, w zaś latach 1991–1994 pełnił funkcję doradcy kierownika Urzędu. W 1997 bez powodzenia ubiegał się o mandat posła na Sejm w okręgu warszawskim z listy Ruchu Odbudowy Polski[1].

Publikacje

edytuj
  • Pierwsza wojna światowa na morzu (1973)
  • Od wojny krymskiej do bałkańskiej. Działania flot wojennych na morzach i oceanach w latach 1853–1914 (1985)
  • Kedyw „Białowieży” (1990)
  • Obszar Warszawski Armii Krajowej. Studium wojskowe (1992)[2]

Odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj