Jan Bobola (1545–1605)
Jan Bobola herbu Leliwa (ur. 1545, zm. 5 grudnia 1605[1]) – dziedzic dóbr koło Krosna, stryj św. Andrzeja Boboli.
Epitafium Jana Boboli w kościele w Dobrowodzie | |
Leliwa | |
Rodzina | |
---|---|
Data śmierci | |
Ojciec | |
Matka | |
Żona |
Urszula Dmosiecka |
Dzieci |
Urodził się w 1545 w rodzinie szlacheckiej jako syn Krzysztofa Boboli i Elżbiety Wielopolskiej. Był bratem Andrzeja i Mikołaja - (według ks. Poplatka) ojca św. Andrzeja, oraz siostry Anny Drohojowskiej.
Mąż Urszuli Dmosieckiej miał wielodzietną rodzinę; trzy córki i pięciu synów:
- Krzysztof Bobola (1604–1641) – poeta
- Wojciech Bobola - dowódca oddziałów, który zginął w bitwie pod Smoleńskiem w 1606,
- Sebastian Bobola (1586–1649) - ukończył seminarium w zakonu jezuitów w Rzymie, ks. profesor, jezuita, autor książeczek religijnych.
- Jakub Bobola (1573-1636) - podczaszy sandomierski, ufundował kaplicę św. Ignacego przy kolegium w Sandomierzu.
- Kacper Bobola -(zm. 1645) kanonika krakowskiego i sekretarza koronnego, fundatora kaplicy św. Ignacego przy kolegium w Krakowie.
- Anna Kowalkowska z Bobolów
Posiadał on w 1578 r. część wsi Winiary Większe, (pow. Sandomierz). W 1594 r., jako podkomorzy sandomierski, otrzymał wójtostwo w Pawłowie - wsi, należącej do benedyktynów świętokrzyskich (pow. Sandomierz), w nagrodę zasług im wyświadczonych.
W imieniu brata swego Andrzeja (podkomorzego koronnego), pełnił on funkcje namiestnika w parafii Dobrowoda. W tym charakterze stawał w konsystorzu sandomierskim w 1595 r., w sprawie dziesięciny, należnej plebanowi sandomierskiemu.
Epitafium Jana z czerwonego piaskowca ufundowane przez syna Jakuba zachowało się do dziś w kościele św. Marii Magdaleny w Dobrowodzie.
Przypisy
edytuj- ↑ data śmierci na tablicy epitafijnej: 5.xbris (decembris) 1605
Bibliografia
edytuj- Ks. Jan Poplatek; Bł. Andrzej Bobola, Kraków 1936
- Kasper Niesiecki, Jan Nepomucen Bobrowicz, Herbarz polski Kaspra Niesieckiego S.J., s. 177