Jamy (województwo lubelskie)

wieś w województwie lubelskim

Jamywieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie lubartowskim, w gminie Ostrów Lubelski[5][6]. Leży przy drodze wojewódzkiej nr 813.

Jamy
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

lubartowski

Gmina

Ostrów Lubelski

Liczba ludności (2021)

282[2][3]

Strefa numeracyjna

81

Kod pocztowy

21-110[4]

Tablice rejestracyjne

LLB

SIMC

0388895[5]

Położenie na mapie gminy Ostrów Lubelski
Mapa konturowa gminy Ostrów Lubelski, u góry znajduje się punkt z opisem „Jamy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Jamy”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Jamy”
Położenie na mapie powiatu lubartowskiego
Mapa konturowa powiatu lubartowskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Jamy”
Ziemia51°30′30″N 22°49′29″E/51,508333 22,824722[1]

Wieś stanowi sołectwo gminy Ostrów Lubelski[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) wieś liczyła 295 mieszkańców[8].

Historia

edytuj

Uchwałą Sejmu Ustawodawczego z 22 lipca 1919 roku, przywracającą prawa miejskie Ostrowowi Lubelskiemu, Jamy wraz z sąsiednimi Bójkami otrzymały status przedmieścia Ostrowa Lubelskiego[9][10]. 31 grudnia 1961 wyłączone je ponownie z Ostrowa i włączono jako samodzielne wsie do nowo utworzonej gromady Ostrów Lubelski[11].

W okresie II wojny światowej pobliskie Lasy Parczewskie stanowiły bazę oddziałów partyzanckich AK, BCh, GL/AL oraz radzieckich. 22 kwietnia 1943 w ramach operacji antypartyzanckiej Niemcy otoczyli w pobliżu Jam oddział GL dowodzony przez radzieckiego oficera, byłego jeńca Fiodora Kowalowa ps. „Teodor Albrecht”. Doszło do ciężkich walk z udziałem lotnictwa. Część oddziału wyszła z otoczenia w okolicach wsi, część pozostała w otoczeniu i po zużyciu amunicji popełniła samobójstwo. Poległo łącznie ok. 25 gwardzistów[12].

W nocy 7/8 marca 1944 partyzanci AL ze zgrupowania dowodzonego przez Mieczysława Moczara zaatakowali oddział turkmeńskich kolaborantów, który zatrzymał się na postój w Jamach. W odwecie niemiecka ekspedycja karna przeprowadziła następnego dnia pacyfikację wsi. Z rąk Niemców i ich kolaborantów zginęły wówczas 152 osoby, w tym wiele kobiet i dzieci. Jamy zostały doszczętnie spalone[13][14].

Osobny artykuł: Pacyfikacja wsi Jamy.

Po wojnie wieś odbudowano. Ofiary pacyfikacji upamiętnia pomnik wzniesiony w latach 60., a także Kaplica-Mauzoleum (poświęcona 1 lipca 2001 roku) oraz Izba Pamięci Pacyfikacji Wsi Jamy.

Jamy odznaczono Krzyżem Grunwaldu III klasy[15] za czynny udział mieszkańców w antyhitlerowskim ruchu oporu.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Parafia Niepokalanego Poczęcia NMP w Ostrowie Lubelskim.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 43691
  2. Wieś Jamy w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-03-03], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-03-03].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 371 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  5. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Strona gminy, sołectwa
  8. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  9. M.P. z 1919 r. Nr 229, poz. 0
  10. Marian Markiewicz: Pacyfikacja wsi Jamy. 8 marca 1944. Ostrów Lubelski: Towarzystwo Ziemi Ostrowa Lubelskiego i Urząd Miejski w Ostrowie Lubelskim, 2004, s. 26. ISBN 83-89616-40-8.
  11. Dz.U. z 1961 r. nr 54, poz. 307
  12. Józef Bolesław Gargas: Oddziały Gwardii Ludowej i Armii Ludowej 1942–1945. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1971, s. 164.
  13. Marian Markiewicz: op.cit.. s. 27–35.
  14. Józef Bolesław Gargas: op.cit.. s. 172.
  15. 19 sierpnia 1946 „za pomoc udzielaną oddziałom partyzanckim w czasie okupacji” M.P. z 1947 r. nr 25, poz. 170