James Ogilvy (7. hrabia Findlater)

arystokrata szkocki

James Ogilvy, 7. hrabia Findlater i 4. hrabia Seafield (ur. 10 kwietnia 1750 r. Huntingtower; zm. 5 października 1811 r. w Dreźnie) – szkocki arystokrata, earl, angielskie tytuły otrzymał dzięki posiadanym majątkom ziemskim i przemysłowym. Jego pełny tytuł brzmiał Lord James Ogilvy, 7. hrabia Findlater i 4. hrabia Seafield Viscount w Reidhaven i baron Deskford i Cullen (Lord James Ogilvy, 7th Earl of Findlater, 4th Earl of Seafield Viscount of Reidhaven and Baron of Deskford and Cullen).

James Ogilvy (7. hrabia Findlater)
Lord James Ogilvy, 7. hrabia Findlater i 4. hrabia Seafield Viscount w Reidhaven i baron Deskford i Cullen
Data i miejsce urodzenia

10 kwietnia 1750
Huntingtower

Data i miejsce śmierci

5 października 1811
Drezno

Żona

Christina Teresa Murray

Zamek Huntingtower, miejsce urodzenia Jamesa Ogilvy'ego
Panorama z winnic Ogilvy'ego w kierunku Drezna
Grób Jamesa Ogilvy'ego i Johanna Fischera na cmentarzyku przy kościele w Loschwitz

Życiorys

edytuj

W 1779 r. Ogilvy poślubił w Brukseli Christinę Teresę Murray (zm. 1813 r.), córkę sir Josepha Murraya, hrabiego Melgum.

James Ogilvy z powodu swojej orientacji homoseksualnej został wygnany z ojczyzny. Po przybyciu do Drezna zakupił posiadłość na Helfenbergu i usiłował nabyć winnice w Loschwitz. Napotkał jednak na opór ich właścicieli, którzy byli niechętni sprzedaży. Wykorzystując swoje wpływy na dworze, doprowadził do poszerzenia i przedłużenia Bautzner Strasse (głównej ulicy prowadzącej z centrum do Loschwitz), a dzięki kontaktom swojego zaufanego sekretarza i partnera życiowego - Johanna Georga Fischera (17631860), udało mu się do końca 1805 r. zakupić pięć z ośmiu działek dostępnych w Loschwitz. Tereny te nazywano Findlaters Weinberg lub Findlaterscher Weinberg. Znajdują się one dziś pomiędzy Łabą i Bautzner Strasse. Na nich architekt Johann August Giesel rozpoczął stawianie pałacu ukończonego w roku śmierci lorda. Klasycystyczna budowla wkrótce uzyskała miano najpiękniejszego pałacu w Dreźnie. Ogilvy złożył także radzie miejskiej Drezna propozycję ufundowania wieży kościoła Trzech Króli (Dreikönigskirche). Posiadłość na Helfenbergu, jeszcze za swojego życia podarował Fischerowi, który następnie w celu uregulowania spraw spadkowych, zmuszony był skontaktować się z krewnymi zmarłego lorda. Wówczas wyszedł na światło dzienne związek łączący go z Ogilvym. Żona Fischera mieszkająca na Helfenbergu z trójką dzieci, rozwiodła się z nim. Po śmierci Fischer został pochowany razem z Ogilvym obok kościoła w Loschwitz. Na nagrobku znajduje się inskrypcja: Lord Jacob Graf v. Findlater, Pair v. Schottland.

Pałac lorda został kupiony w 1817 r. przez hotelarza Johanna Gabriela Krebsa i został w 1821 r. zamieniony na hotel wraz z restauracją. Gościli w nim m.in. Richard Wagner i Gottfried Semper. W połowie XIX w. przeszedł w posiadanie księcia Albrechta Pruskiego, który nakazał go zburzyć i na jego miejscu wzniósł pałac Albrechtsberg.

Literatura

edytuj
  • Fritz Löffler: Das alte Dresden – Geschichte seiner Bauten, Seemann-Henschel, ISBN 3-363-00007-3