James Halliday
James Halliday (ur. 19 stycznia 1918 w Farnworth, zm. 6 czerwca 2007) – brytyjski sztangista, brązowy medalista olimpijski.
| Data i miejsce urodzenia |
19 stycznia 1918 | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data śmierci |
6 czerwca 2007 | |||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
Swój pierwszy medal na arenie międzynarodowej wywalczył podczas igrzysk olimpijskich w Londynie, gdzie zdobył brązowy medal w wadze lekkiej. W zawodach tych wyprzedzili go tylko dwaj Egipcjanie: Ibrahim Szams i Atijja Hammuda[1]. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Helsinkach w tej samej kategorii wagowej nie ukończył rywalizacji, paląc wszystkie próby w podrzucie[2]. Ponadto wywalczył złote medale: w kategorii lekkiej na igrzyskach Imperium Brytyjskiego w Auckland w 1950 roku oraz w wadze średniej podczas igrzysk Imperium Brytyjskiego i Wspólnoty Brytyjskiej w Vancouver cztery lata później[3].
Halliday służył w British Army podczas II wojny światowej. Brał między innymi udział w operacji Dynamo, następnie został przeniesiony na front dalekowschodni. Trafił do niewoli japońskiej, podczas której zmuszony był do pracy przy Kolei Birmańskiej. Gdy w 1946 roku został zwolniony z niewoli, ważył 38 kg[4].
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- Olympedia - Jim Halliday. olympedia.org. [dostęp 2021-08-08]. (ang.).