James Galway
James Galway OBE (ur. 8 grudnia 1939 w Belfaście) – irlandzki flecista, światowej sławy solista koncertujący[1] .
James Galway (2013) | |
Data i miejsce urodzenia |
8 grudnia 1939 |
---|---|
Pochodzenie | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód | |
Wydawnictwo | |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
Życiorys
edytujPochodzi z rodziny od pokoleń związanej z muzyką. Miał opinię cudownego dziecka po wygraniu w wieku 10 lat konkursu muzycznego w Belfaście. Studiował w Royal College of Music w Londynie (1956–1959) i Guidhall School of Music (1959–1960) u Geoffreya Gilberta . W latach 1960–1961 studiował w Konserwatorium Paryskim pod kierunkiem Jeana-Pierre Rampala oraz prywatnie u Marcela Moyse’a[1][2] .
Przez 15 lat był członkiem kilku zespołów orkiestrowych: Sadler’s Wells Opera (1961–1966) i Covent Garden Opera (1965) oraz London Symphony Orchestra (1966–1967) i Royal Philharmonic Orchestra (1967–1969). W 1969 wygrał konkurs na pierwszego flecistę orkiestry Filharmoników Berlińskich i grał w tym zespole pod kierownictwem Herberta von Karajana do 1975. Potem zrezygnował z pracy w orkiestrze decydując się na statut wolnego wirtuoza[1][2] .
W krótkim czasie zyskał sławę światową. Specjaliści wskazując na źródła sukcesu Galwaya wymieniają zarówno wielki talent, jak i pracowitość, wykorzystywanie wszelkich środków technicznych, instynkt interpretacyjny. Galway ma w dorobku nagrania płytowe koncertów Mozarta, utworów J.S. Bacha, J.Ch. Bacha, Vivaldiego, Beethovena, Prokofjewa i innych[1] .
W 1974 zawarł kontrakt na wyłączność nagrań z wytwórnią RCA[1] . Opublikował trzy książki: An Autobiography (London, 1978), Flute (London, 1982) i James Galway’s Music in Time (z W. Mannem; London, 1982)[2] .
W 1977 został Oficerem Orderu Imperium Brytyjskiego (OBE), a w czerwcu 2001 królowa Elżbieta II nadała mu tytuł szlachecki i tym samym otrzymał prawo używania tytułu sir[2] .
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- Jan Weber: Galway James. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 3: EFG część biograficzna. Kraków: PWM, 1987. ISBN 83-224-0344-5. (pol.).
- Niall O’Loughlin: Galway, James. W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. G. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- James Galway w bazie AllMusic (ang.)
- Dyskografia James Galway w bazie MusicBrainz (ang.)
- James Galway w bazie Discogs.com (ang.)
- James Galway w bazie IMDb (ang.)
- ISNI: 0000000114406261
- VIAF: 29717952
- LCCN: n81042545
- GND: 124000118
- NDL: 01154600
- BnF: 13894270h
- SUDOC: 027381358
- NLA: 35885330
- NKC: xx0120593
- BNE: XX977721
- NTA: 07070077X
- BIBSYS: 1043134
- CiNii: DA06670221
- PLWABN: 9810551534105606
- NUKAT: n2006009763
- J9U: 987007306009605171
- PTBNP: 167402
- LNB: 000083335
- CONOR: 30025827
- KRNLK: KAC2018N9256