James Cleverly (ur. 4 września 1969[1] w Londynie[2]) – brytyjski polityk, członek Partii Konserwatywnej, poseł do Izby Gmin z okręgu Braintree[3]. Od 7 lipca 2022 do 6 września 2022 minister edukacji w drugim gabinecie Borisa Johnsona[4], od 6 września 2022 do 13 listopada 2023 minister spraw zagranicznych w gabinetach Liz Truss i Rishiego Sunaka, od 13 listopada 2023 do 5 lipca 2024 minister spraw wewnętrznych w gabinecie Sunaka.

James Cleverly
Ilustracja
James Cleverly (2022)
Data i miejsce urodzenia

4 września 1969
Londyn

Minister spraw wewnętrznych Wielkiej Brytanii
Okres

od 13 listopada 2023
do 5 lipca 2024

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Suella Braverman

Następca

Yvette Cooper

Minister edukacji
Okres

od 7 lipca 2022
do 6 września 2022

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Michelle Donelan

Następca

Kit Malthouse

Przewodniczący Brytyjskiej Partii Konserwatywnej
Okres

od 24 lipca 2019
do 13 lutego 2020

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Brandon Lewis

Następca

Amanda Milling

Minister spraw zagranicznych Wielkiej Brytanii
Okres

od 6 września 2022
do 13 listopada 2023

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Liz Truss

Następca

David Cameron

Minister spraw wewnętrznych w cieni
Okres

od 8 lipca 2024

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Yvette Cooper

Poseł do Izby Gmin z okręgu Braintree
Okres

od 7 maja 2015

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Brooks Newmark(inne języki)

Strona internetowa

Życiorys

edytuj

Jego ojciec jest Brytyjczykiem, matka, z zawodu położna, pochodzi z Sierra Leone[2]. Urodził się w 1969 w londyńskiej dzielnicy Lewisham. Ukończył studia z zakresu hospitality management (szeroko rozumiane hotelarstwo) na Thames Valley University (obecnie University of West London)[5]. Ochotniczo służył w Army Reserve, dochodząc do stopnia podpułkownika[6].

W 2008 roku został wybrany radnym Londynu z okręgu Bexley and Bromley[7], uzyskał reelekcję w 2012 roku[8].

W 2015 został wybrany posłem do Izby Gmin z okręgu Braintree. Uzyskał reelekcję w 2017, 2019[3] i 2024 roku[9]. W okresie od 24 lipca 2019 do 13 lutego 2020 był współprzewodniczącym Partii Konserwatywnej (drugim współprzewodniczącym był wówczas Ben Elliot[3]). 7 lipca 2022 objął urząd ministra edukacji zaś 6 września 2022 został odwołany z tej funkcji z powodu objęcia funkcji ministra spraw zagranicznych[10]. 13 listopada 2023 premier Rishi Sunak mianował Cleverly'ego ministrem spraw wewnętrznych w swoim gabinecie(inne języki); Cleverly zastąpił na tym urzędzie Suellę Braverman[11]. W Foreign Office zastąpił go były premier David Cameron[11]. Sprawował to stanowisko do czasu dymisji gabinetu Sunaka (5 lipca 2024)[12] i następnie w gabinecie cieni[13].

Przypisy

edytuj
  1. The Times: Guide to the House of Commons 2017. Londyn: Times Books, 2017, s. 104. ISBN 978-0-00-826333-1.
  2. a b Matthew Lavender: Conservative leadership race: Who is James Cleverly?. 2019-05-29. [dostęp 2022-07-16]. (ang.).
  3. a b c parliament.uk: James Cleverly. [dostęp 2022-07-16]. (ang.).
  4. gov.uk: The Rt Hon James Cleverly MP. [dostęp 2022-07-16]. (ang.).
  5. Hélène Mulholland: Man of action. 2009-05-06. [dostęp 2022-07-16]. (ang.).
  6. The Gazette: Supplement 3151. 2018-02-20. [dostęp 2022-07-16]. (ang.).
  7. BBC: Bexley & Bromley. 2008-06-11. [dostęp 2022-07-16]. (ang.).
  8. LONDON ELECTION 2012: Conservative James Cleverly retains Bexley & Bromley seat. SWLondoner, 2012-05-04. [dostęp 2022-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-07)]. (ang.).
  9. Braintree - General election results 2024, „BBC News” [dostęp 2024-07-09] (ang.).
  10. Kwarteng, Cleverly i Braverman wchodzą do rządu Liz Truss. tvn24.pl. [dostęp 2022-09-07].
  11. a b Sam Francis: Rishi Sunak sacks Suella Braverman as home secretary. BBC, 2023-11-13. [dostęp 2023-11-13].
  12. Pierwsze konsekwencje porażki torysów. Rishi Sunak podjął decyzję o swojej przyszłości [online], Onet Wiadomości, 5 lipca 2024 [dostęp 2024-07-09] (pol.).
  13. His Majesty's Official Opposition: The Shadow Cabinet [online], www..parliament.uk [dostęp 2024-07-29] (ang.).