Jakub Kolano
Jakub Kolano (ur. 6 lipca 1912 w Sanoczku, zm. 28 czerwca 1991) – polski rzemieślnik, mistrz blacharski, działacz polityczny.
| Data i miejsce urodzenia |
6 lipca 1912 |
|---|---|
| Data śmierci |
28 czerwca 1991 |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
blacharz |
| Miejsce zamieszkania |
Sanok |
| Narodowość |
polska |
| Partia | |
| Małżeństwo |
Kamila |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys
edytujJakub Kolano urodził się 6 lipca 1912 w Sanoczku jako syn Pawła i Anieli z domu Pantoł[1]. Wyuczył się zawodu blacharskiego w zakładzie Zjednoczone Fabryki Maszyn, Kotłów i Wagonów – L. Zieleniewski i Fitzner-Gamper, Spółka Akcyjna, Fabryka Sanocka w Sanoku, w którym pracował do 1932 i ponownie od 1935. Był także zatrudniony w sanockiej fabryce gumy. Był uczestnikiem Marszu Głodnych w Sanoku 6 marca 1933. Następnie pracował we Lwowie, gdzie zdał egzamin czeladniczy w Izbie Rzemieślniczej. Przed 1939 był zamieszkały w Dąbrówce Polskiej pod Sanokiem[1]. W 1942 uzyskał tytuł mistrza blacharskiego w Krakowie. Wówczas, podczas okupacji niemieckiej, założył własny warsztat w Sanoku i przez kolejne lata pracował jako rzemieślnik blacharski[2]. Jego głównym przedmiotem działalności były pokrycia dachowe oraz rynny. Ponadto tworzył naczynia, np. amfory, wazony, puchary. W 1962 zaangażował się w działanie spółdzielni rzemieślniczej w Sanoku[3]. W 1968 wykonał konserwację dachu kościoła Przemienienia Pańskiego w Sanoku[4]. Wykonał miedziany dach w odrestaurowanym budynku przy ul. Teofila Lenartowicza 2 w Sanoku, w którym 3 maja 1982 otwarto Miejską Bibliotekę Publiczną[5][6].
Po 1945 nabył kamienicę przy ulicy Jagiellońskiej 21, gdzie prowadził warsztat (w przeszłości budynek należał do Karola Pollaka i mieścił drukarnię, którą prowadził także Franciszek Patała[7][8]).
Był działaczem Stronnictwa Demokratycznego. Sprawował mandat radnego Miejskiej Rady Narodowej w Sanoku 1961 (zasiadł w Komisji Zaopatrzenia Ludności)[9]. W 1965 został wybrany radnym Powiatowej Rady Narodowej w Sanoku[10]. Został członkiem prezydium powołanej podczas stanu wojennego 16 września 1982 Tymczasowej Miejskiej Rady Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego (PRON)[11]. Był wybierany członkiem zarządu Towarzystwa Rozwoju i Upiększania Miasta Sanoka: styczniu 1983[12], w czerwcu 1987[13]. W listopadzie 1987 został członkiem Miejskiej Komisji do Spraw Referendum[14].
Jakub Kolano zmarł 28 czerwca 1991. Od 1938 jego żoną była Kamila z domu Hoffmann (1915-2003)[1]. Oboje zostali pochowani na Cmentarzu Centralnym w Sanoku.
Sanocki poeta Roman Bańkowski zadedykował Jakubowi Kolanie wiersz pt. „Miedziane echa”, opublikowany w tomiku poezji pt. Byli wśród nas – inni z 2000[15].
Odznaczenia
edytuj- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1984)[16][17]
- Medal 40-lecia Polski Ludowej (1984)[18][19]
- Medal 50-lecia Stronnictwa Demokratycznego (1988)[20]
- Odznaka honorowa „Za zasługi dla Polskiego Związku Emerytów” (1986)[21]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Księga wtóropisów aktów małżeńskich za lata 1936-1945. T. „K”. Cz. II. Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 185.
- ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 234, 288, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
- ↑ Wiatr w żaglach rzemiosła. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 5, Nr 33 (432) z 20-30 listopada 1987.
- ↑ Adam Sudoł: Polska Ojczyzna moja. Część II. Sanok: 1999, s. 29.
- ↑ Nowy obiekt dla sanockiej biblioteki. „Nowiny”, s. 1, Nr 87 z 4 maja 1982.
- ↑ Mieczysława Teodorczyk. Róże dla Harajdy. „Nowiny”, s. 5, Nr 91 z 5 maja 1982.
- ↑ Jadwiga Zaleska: Karol Pollak – typographus sanocensis i dzieje jego drukarni. W: Rocznik Sanocki 1986. T. VI: 1986. Rzeszów: Towarzystwo Rozwoju i Upiększania Miasta Sanoka, 1988, s. 25. ISBN 83-03-02288-1.
- ↑ Anna Fastnacht-Stupnicka. Obecność przeszłości (o Adamie Fastnachcie). „Rocznik Sanocki”. IX, s. 18, 2006. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096.
- ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 178, 179, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
- ↑ Obwieszczenie o wynikach wyborów do rad narodowych w województwie rzeszowskim. „Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie”. Nr 7, s. 109, 30 czerwca 1965.
- ↑ Powstała Tymczasowa Miejska Rada Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 14 (248) z 1-10 października 1982.
- ↑ TRUMS – bogaty dorobek i ambitne zamierzenia. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 7 (263) z 1-10 marca 1983.
- ↑ Nowe władze TRUMS. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1-2, Nr 19 (418) z 1-10 lipca 1987.
- ↑ Powołano Miejską Komisję do Spraw Referendum. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 32 (431) z 10-20 listopada 1987.
- ↑ Roman Bańkowski: Byli wśród nas – inni. Sanok: Związek Literatów Polskich. Oddział w Rzeszowie, 2000, s. 15. ISBN 83-914224-4-5.
- ↑ Krótko z regionu. Odznaczenia dla radnych. „Nowiny”, s. 2, Nr 76 z 29 marca 1984.
- ↑ Uroczysta sesja Miejskiej Rady Narodowej zakończyła 6-letnią kadencję. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 10 (301) z 1-10 kwietnia 1984.
- ↑ Józef Ząbkiewicz. W 194 rocznicę „majowej jutrzenki”. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1-2, Nr 14 (341) z 10-20 maja 1985.
- ↑ Dzień Seniora '85. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 31 (358) z 1-10 listopada 1985.
- ↑ Obradował Miejski Zjazd SD (odznaczenia). „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 5, Nr 35 (470) z 10-20 grudnia 1988.
- ↑ Bogumiła Koszela. Dzień Seniora '86. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 34 (397), s. 5, 1-10 grudnia 1986.
Bibliografia
edytuj- Edmund Gajewski. Jak świecy gasnący blask. „Nowiny”, s. 4, Nr 95 z 14-16 maja 1982.
- Ginące zawody. Pokochać metal.... „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 4, Nr 11 (374) z 10-20 kwietnia 1986.