Jakub Ignacy Nagurski
Jakub Ignacy Nagurski (Nagórski, Nahorski), herbu Pobóg (ur. ok. 1760 – zm. 1796 lub 1797) – generał lejtnant w insurekcji kościuszkowskiej, podkomorzy żmudzki w latach 1765–1798, ciwun berżański w latach 1762–1765, surogator ziemski żmudzki w latach 1761–1765[1].
 Pobóg | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia |
ok. 1760 |
| Data śmierci | |
| Ojciec |
Jakub Ignacy Nagurski |
| Rodzeństwo | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Pochodził ze Żmudzi, poseł na sejmy. W 1764 roku podpisał elekcję Stanisława Augusta Poniatowskiego z Księstwa Żmudzkiego[2]. Zwolennik konstytucji 3 maja. W 1791 był rotmistrzem Kawalerii Narodowej Armii Wielkiego Księstwa Litewskiego. W czasie wojny polsko-rosyjskiej 1792 dowodził chorągwią ufundowaną przez ojca, próbował organizować powstanie na Żmudzi przeciwko najazdowi rosyjskiemu. Wyjechał do Lipska, gdzie brał udział w przygotowaniu powstania 1794 roku. Mianowany organizatorem sił powstańczych Księstwa Żmudzkiego. Na czele utworzonego przez siebie oddziału jazdy dotarł do Lipawy.
W 1792 odznaczony Orderem Orła Białego, w 1778 został kawalerem Orderem Świętego Stanisława.
Bibliografia
edytuj- Henryk P. Kosk, Generalicja polska, t. II, Pruszków 2001
- Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705–2008, 2008
Przypisy
edytuj- ↑ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego: spisy, t. 3: Księstwo Żmudzkie XV-XVIII wiek, pod red. Andrzeja Rachuby, oprac. Henryk Lulewicz, Andrzej Rachuba, Przemysław P. Romaniuk, Andrzej Haratym, Warszawa 2015, s. 343.
- ↑ Akt elekcyi Roku Tysiąć Siedemset Sześćdziesiątego Czwartego, Miesiąca Sierpnia, Dnia dwudziestego siódmego, s. 65.