Jacenty Dąmbski
Jacenty (Jacek) Dąmbski z Dąbia herbu Godziemba (zm. 1676) – kanonik gnieźnieńskiej kapituły katedralnej w 1645 roku[1], kasztelan konarski łęczycki, kasztelan biecki.
Rodzina
edytujSyn Piotra (zm. 1651), kasztelana konarskiego łęczyckiego i Anny Byszewskiej. Miał 2 braci: Łukasza (zm. 1659), kanonika królewskiego oraz Jakuba. Był trzykrotnie żonaty: Pierwsza żona Anna Szydłowska herbu Tępa Podkowa, córka Jana i Katarzyny z Przytyka. Z małżeństwa tego urodziło się 4 dzieci: Anna Dąmbska, późniejsza żona Michała ze Smogorzewa Dunin-Wąsowicza, łowczego sandomierskiego. Synowie: Wojciech Dąmbski (zm. 1712), kasztelan sierpecki; Michał Dąmbski (zm. 1718), cześnik nowogródzki; Andrzej Karol Dąmbski (zm. 1683), łowczy sanocki, sędzia kapturowy biecki, dowódca 4 chorągwi dragonów podczas bitwy pod Wiedniem. Drugą żonę Barbarę Pigłowską herbu Leliwa poślubił 1661 roku. Trzecia żona Urszula Kalińska, córka Jakuba, rotmistrza królewskiego i podczaszego sanockiego i Zofii Skotnickiej. Z małżeństwa tego urodziła się córka Ludwika (zm. 1708), późniejsza żona Franciszka Michała Denhoffa herbu Dzik (zm. 1696), sekretarza pieczęci wielkiej koronnej, 2 voto Jana Andrzeja Sierakowskiego herbu Ogończyk (1640–1698), kasztelana bełskiego, 3 voto Piotra Potockiego herbu Pilawa (zm. 1726), kasztelana bełskiego i wojewody czernichowskiego. Zostając wdową Urszula Kalińska poślubiła Jana Kazimierza Zamoyskiego (zm. 1692), kasztelana halickiego i wojewody bełskiego.
Pełnione urzędy
edytujPoczątkowo kanonik gnieźnieński od 1645, po otrzymaniu święceń kapłańskich. Zrezygnował z życia duchownego po śmierci ojca został wybrany na stanowisko kasztelana konarskiego łeczyckiego w 1659 roku, następnie od 1663 pełnił urząd kasztelana bieckiego. Był elektorem Michała Korybuta Wiśniowieckiego z województwa krakowskiego w 1669 roku[2]. Był wyznaczony na sejm do rozgraniczenia Śląska w 1670 roku.
Dobra majątkowe
edytujPosiadał liczne dobra majątkowe: Broniszowo, Plechów z przyległościami nabyte od Gabriela Krasińskiego, kasztelana płockiego, Żuków, Ryków, Zastronie, Świeczany, Szerzyny, Brożyca i Morawiany.
Przypisy
edytuj- ↑ Prałaci i kanonicy katedry metropolitalnej gnieźnieńskiej od roku 1000 aż do dni naszych. Podług źródeł archiwalnych, opracował Jan Korytkowski, t. I, Gniezno 1883, s. 203.
- ↑ Porządek na seymie Walnym Electiey. Między Warszawą a Wolą przez opisane artykuły do samego tylko aktu Elekcyey należące uchwalony y postanowiony, roku [...] 1669 [słow.] dnia wtorego [...] maia, [b.n.s]
Bibliografia
edytuj- Hr. Jerzy Dunin-Borkowski, "Allmanach Błękitny", (Dąmbscy herbu Godziemba, str. 305-311)
- Hr. Seweryn Uruski, "Rodzina. Herbarz szlachty polskiej", (tom 3, str. 97-123, Dąmbscy herbu Godziemba)
- Adam Boniecki, "Herbarz Polski", (tom IV, str. 157-181, Dąmbscy herbu Godziemba)