Języki songhaj
Języki songhaj – rodzina języków nilo-saharyjskich, używanych przez kilka milionów ludzi w górnym biegu rzeki Niger. W średniowieczu języki te stanowiły główny środek komunikacji w królestwie Songhaj, dziś są wciąż używane jako jedne z ważniejszych, ponadetnicznych wspólnych języków regionu.
Języki songhaj dzielą się na dwa główne zespoły: północny i południowy. Do gałęzi południowej należy m.in. język dżerma używany przez liczną, dwumilionową społeczność Nigerczyków. W znacznie mniejszej grupie północnej, silnie naznaczonej wpływem języków berberyjskich, najważniejszy jest natomiast używany przez plemiona koczownicze język tadaksahak.
Ze względu na rozmieszczenie geograficzne – w znacznym oddaleniu od terenów zamieszkanych przez ludy mówiące innymi językami nilo-saharyjskimi – a także znaczną odrębność typologiczną – niektórzy językoznawcy kwestionują przynależność genetyczną rodziny songhaj do grupy nilo-saharyjskiej.
Bibliografia
edytuj- Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).
- Stanisław Piłaszewicz, Eugeniusz Rzewuski, Wstęp do afrykanistyki, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2004, ISBN 83-235-0061-4.