Języki kaddo

Języki kaddo – rodzina języków autochtonicznych Ameryk, używana przez Indian zamieszkujących Wielkie Równiny w Stanach Zjednoczonych.

Podział

grupa południowa
- kaddo
grupa północna
- wichita †
- języki pawnee–kitsai
  - kitsai †
  - języki pawnee
    - arikara
    - pawnee

Według badań glottochronologicznych grupa północna i południowa oddzieliła się od siebie około 3500 lat temu^[1]. Język wichita wyodrębnił się około 2000 lat temu, kitsai 1200 lat temu, a pawnee i arikara 300 do 500 lat temu.

Obecna sytuacja

Kitsai jest językiem wymarłym, ponieważ jego użytkownicy zostali wchłonięci przez plemię Wichita w XIX wieku. Pozostałe języki kaddo są zagrożone wyginięciem. Kaddo używa około 25 osób, pawnee – 20, akirara – 3, a ostatnia użytkowniczka wichita, urodzona w 1927 roku Doris McLemore, zmarła w 2016 roku^[2].

Powiązania

Wymarły język adai, znany tylko z listy 285 wyrazów, zapisanej w 1804 roku, mógł być spokrewniony z językami kaddo, brakuje jednak materiałów źródłowych, by to zweryfikować^[3]. Również język plemienia Ais, które żyło w sąsiedztwie Kaddo, był prawdopodobnie spokrewniony z językami kaddo^[4].

Niektórzy lingwiści wiążą języki kaddo z językami irokeskimi w ramach proponowanej rodziny markosiouańskiej oraz z językami algonkiańskimi. Jednak na potwierdzenie tych tez również brakuje dowodów i nie są powszechnie uznawane^[5].

Przypisy

↑ Caddoan tree.
↑ RhiannonR. Poolaw RhiannonR., Last Wichita speaker passes away [online], KSWO, 31 sierpnia 2016 [dostęp 2022-08-14] (ang.).
↑ Adai language.
↑ Who were the Ais?
↑ Marianne Mithun: The Languages of Native North America. Cambridge University Press, 2001, s. 305.

[1] Caddoan tree.

[2] RhiannonR. Poolaw RhiannonR., Last Wichita speaker passes away [online], KSWO, 31 sierpnia 2016 [dostęp 2022-08-14] (ang.).

[3] Adai language.

[4] Who were the Ais?

[5] Marianne Mithun: The Languages of Native North America. Cambridge University Press, 2001, s. 305.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]