Język pali
martwy język z indoaryjskiej gałęzi rodziny indoeuropejskiej
(Przekierowano z Język palijski)
Język pali (sanskr. पाळि pāli, szereg, wiersz, kanon), język palijski – martwy język średnioindyjski z grupy indoaryjskiej języków indoeuropejskich, wykazujący duże podobieństwo do języka wedyjskiego i sanskrytu klasycznego. Jest jednym z prakrytów.
Obszar |
Indie, Bangladesz, Mjanma, Kambodża, Laos, Tajlandia, Nepal, Sri Lanka, Wietnam | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Liczba mówiących |
jedynie jako język liturgiczny | ||||||
Pismo/alfabet | |||||||
Klasyfikacja genetyczna | |||||||
Status oficjalny | |||||||
Ethnologue | 9 wyłącznie język drugi↗ | ||||||
Kody języka | |||||||
ISO 639-1 | pi | ||||||
ISO 639-2 | pli | ||||||
ISO 639-3 | pli | ||||||
IETF | pi | ||||||
Glottolog | pali1273 | ||||||
Ethnologue | pli | ||||||
GOST 7.75–97 | пли 527 | ||||||
SIL | pli | ||||||
W Wikipedii | |||||||
| |||||||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
W języku tym powstało wiele tekstów literackich i religijnych w okresie od III w. p.n.e. Na szczególną uwagę zasługuje Tipiṭaka – tak zwany kanon palijski – zbiór ksiąg kanonicznych wczesnych szkół buddyjskich.
Język pali jest nadal używany jako język liturgiczny przez kultywujących tradycję therawady buddystów na Cejlonie i w Azji Południowo-Wschodniej.