Język klon
Język klon, także: kalong, kelon, kelong, kolon[1][2] – język papuaski z grupy alor-pantar, używany w indonezyjskiej prowincji Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie, jeden z języków wyspy Alor. Według danych z 2008 r. posługuje się nim 5–6 tys. osób[1].
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących |
5–6 tys. (2008) | ||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Status oficjalny | |||
Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | kyo | ||
IETF | kyo | ||
Glottolog | kelo1247 | ||
Ethnologue | kyo | ||
BPS | 0139 4 | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Jest blisko spokrewniony z językiem adang[3]. Składa się z dwóch dialektów – klon bring i klon paneia; są to również nazwy grup w obrębie ludu Klon. Wzajemna zrozumiałość między nimi jest uzależniona od wcześniejszej styczności z drugim dialektem[1].
Jego użytkownicy zamieszkują przysiółki na terytorium wsi Probur, Probur Utara i Tribur (klon bring) oraz Halerman, Margera i Manatang (klon paneia)[1].
Według doniesień z pocz. XXI w. pozostaje w szerokim użyciu (i jest znany różnym grupom wiekowym), przy czym część rodziców świadomie nie przekazuje tego języka swoim dzieciom[4]. Społeczność ma obojętny bądź negatywny stosunek do języka klon[5].
Panuje wielojęzyczność, powszechnie znany jest malajski alorski, a wiele osób włada również innymi językami archipelagu. Indonezyjski i lokalny malajski służą do kontaktów z osobami z zewnątrz. Na pocz. XXI w. odnotowano, że wśród osób w wieku powyżej 60 lat bywa spotykana pewna znajomość języka niderlandzkiego[6].
Pierwsze opracowanie gramatyczne poświęcone temu językowi sporządził Louise Baird (A grammar of Klon, 2008). Wcześniejsze materiały (z II poł. XX w.) ograniczały się do list słownictwa[7]. Nie wykształcił piśmiennictwa[8].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Baird 2008 ↓, s. 3.
- ↑ M. Paul Lewis , Gary F. Simons , Charles D. Fennig (red.), Klon, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [zarchiwizowane z adresu 2016-12-01] (ang.).
- ↑ Robinson i Holton 2012 ↓, s. 136, 145.
- ↑ Baird 2008 ↓, s. 7.
- ↑ Baird 2008 ↓, s. 11.
- ↑ Baird 2008 ↓, s. 7–8.
- ↑ Baird 2008 ↓, s. 5.
- ↑ Baird 2008 ↓, s. 8.
Bibliografia
edytuj- Louise Baird , A grammar of Klon: a non-Austronesian language of Alor, Indonesia, Canberra: Pacific Linguistics, Research School of Pacific and Asian Studies, Australian National University, 2008 (Pacific Linguistics 596), ISBN 978-0-85883-598-6, OCLC 278468217 [zarchiwizowane z adresu 2021-08-12] (ang.).
- Laura C. Robinson , Gary Holton, Internal Classification of the Alor-Pantar Language Family Using Computational Methods Applied to the Lexicon, „Language Dynamics and Change”, 2 (2), 2012, s. 123–149, DOI: 10.1163/22105832-20120201, ISSN 2210-5824, OCLC 5170328189 (ang.).