Język ho

język z rodziny austroazjatyckiej

Język ho – język należący do grupy munda austroazjatyckiej rodziny językowej, używany przez półtora miliona osób z grupy etnicznej Ho we wschodnich Indiach. Dzieli się na kilka dialektów: ćaibasa, thakurmunda i lohara. Blisko spokrewniony z językami santali i mundari. Posiada własny system pisma zwany varang kshiti, ale zapisywany bywa często pismem dewanagari i orija[1].

ho
Obszar

Indie (stany Bihar i Orisa)

Liczba mówiących

1,5 mln

Pismo/alfabet

varang kshiti, orija, dewanagari

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
język urzędowy Indie
UNESCO 2 wrażliwy
Ethnologue 5 rozwojowy
Kody języka
ISO 639-3 hoc
IETF hoc
Glottolog hooo1248
Ethnologue hoc
WALS ho
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Przypisy

edytuj
  1. Ho, [w:] Ethnologue: Languages of the World, Dallas: SIL International [dostęp 2010-06-14] (ang.).

Bibliografia

edytuj
  • Deeney, J. J. (1991). Introduction to the Ho language: [learn Ho quickly and well]. Chaibasa: Xavier Ho Publications.
  • Burrows, L. (1980). The grammar of the Ho language: an eastern Himalayan dialect. New Delhi: Cosmo.
  • Deeney, J. J. (1975). Ho grammar and vocabulary. Chaibasa: Xavier Ho Publications.
  • Deeney, J. J. (1978). Ho-English Dictionary. Chaibassa: Xavier Ho Publications.
  • Anderson, Gregory D. S., Toshiki Osada and K. David Harrison. "Ho and the other Kherwarian Languages" In Gregory Anderson (ed.) Munda Languages. (2008). Routledge. ISBN 978-0-415-32890-6

Linki zewnętrzne

edytuj