Jørn Andersen

Jørn Andersen
	; Jørn Andersen (2011)
Data i miejsce urodzenia	3 lutego 1963 ; Fredrikstad
Pozycja	napastnik
	Informacje klubowe
Klub	Hongkong (selekcjoner)
Kariera juniorska
Lata	Klub
1975–1982	Østsiden IL
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
2000–2001	FC Locarno (grający trener)
2001–2003	FC Luzern U-21
2003–2004	Rot-Weiß Oberhausen
2005–2006	Borussia Mönchengladbach (asystent)
2006	Borussia Mönchengladbach (tymczasowy)
2007	Skoda Ksanti
2007–2008	Kickers Offenbach
2008–2009	Mainz 05
2010–2011	AE Larisa
2011–2012	Karlsruher SC
2015	Austria Salzburg
2016–2018	Korea Północna
2018–2019	Incheon United FC
2021–	Hongkong
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jørn Andersen (Jörn) (ur. 3 lutego 1963 we Fredrikstad^[1]) – norweski piłkarz, i trener piłkarski, reprezentant kraju, grający na pozycji napastnika.

Kariera klubowa

Norwegia

Jørn jest synem 143-krotnego norweskiego zawodnika piłki ręcznej Bjørga Andersena. Grał w młodości od połowy lat 70. w podmiejskim klubie Østsiden IL w Fredrikstad. W 1982 przeniósł się do pierwszoligowego klubu Fredrikstad FK, z którym spadł z pierwszej ligi, a następnie od razu awansował. Strzelił 25 goli w 64 meczach ligowych dla klubu w latach 1982–1984. Najważniejszym wydarzeniem było zdobycie Pucharu Norwegii w 1984 w finale przeciwko Viking FK.

Andersen przeniósł się na sezon 1985 do aktualnego mistrza Norwegii, klubu z Oslo Vålerenga Fotball. Andersen został królem strzelców z 23 golami w 22 meczach.

Niemcy

Po zakończeniu sezonu 1. divisjon w październiku 1985 1. FC Nürnberg pozyskał Andersena za 200 000 marek. Przez 3 lata strzelił 28 goli w 78 meczach ligowych dla FCN^[2].

Następnie przeniósł się do Eintrachtu Frankfurt. Andersen grał w Eintrachcie do 1990, a sezon 1989/90 zakończył z 18 bramkami. Dzięki czemu został pierwszym zagranicznym królem strzelców Bundesligi^[3]. Sezon 1990/91 Andersen spędził w Fortunie Düsseldorf, dla której strzelił 5 bramek w 42 spotkaniach.

Następnie powrócił do Eintrachtu, w którym występował do 1994. Podczas przerwy zimowej 1993/94 Andersen przeniósł się na rok do Hamburger SV. Kolejnym klubem było Dynamo Drezno, z którym sezon 1994/95 zakończył się spadkiem z Bundesligi. Dla Dynama zagrał w 25 meczach, w których strzelił jednego gola.

Szwajcaria

Andersen przeniósł się z Drezna do FC Zürich. Podczas przerwy zimowej 1997/98 dołączył do drugoligowego klubu FC Lugano, z którym w tym samym roku awansował do Nationalligi A.

W latach 1999–2001 występował w trzecioligowym klubie FC Locarno, gdzie pełnił także funkcję asystenta trenera. W 2000 awansował z klubem do drugiej ligi. Po sezonie 2000/01 zakończył karierę piłkarską.

Jego rekord w Bundeslidze to 243 mecze, w których strzelił 67 goli^[4].

Sezon	Klub	Kraj	Rozgrywki	Mecze	Bramki
1982	Fredrikstad FK	Norwegia	1. divisjon	21	4
1983			2. divisjon	21	18
1984			1. divisjon	22	3
1985	Vålerenga Fotball		1. divisjon	22	23
1985/86	1. FC Nürnberg	Niemcy	Bundesliga	22	5
1986/87				29	14
1987/88				27	9
1988/89	Eintracht Frankfurt			20	2
1989/90	Eintracht Frankfurt			34	18
1990/91	Fortuna Düsseldorf			33	4
1991/92	Fortuna Düsseldorf			9	1
1991/92	Eintracht Frankfurt			26	9
1992/93				6	2
1993/94				12	2
1993/94	Hamburger SV			11	1
1994/95	Hamburger SV			7	0
1994/95	Dynamo Drezno			7	0
1995/96	FC Zürich	Szwajcaria	Nationalliga A	28	1
1996/97	FC Zürich			25	1
1996/97	FC Lugano			8	0
1997/98			Nationalliga B	12	1
1998/99			Nationalliga A	23	1
1999/2000	FC Locarno		1. Liga
2000/01	FC Locarno		Nationalliga B	29	0

Kariera reprezentacyjna

Andersen zadebiutował w barwach Norwegii 17 kwietnia 1985 w przegranym 0:1 spotkaniu z NRD^[5].

Andersen zagrał w eliminacjach do Mistrzostw Świata 1986 (3 spotkania) oraz Mistrzostw Świata 1990 (2 spotkania). Wystąpił również w kwalifikacjach do Mistrzostw Europy 1988 (4 spotkania, 2 bramki) oraz Mistrzostw Europy 1992 (2 spotkania).

Po raz ostatni w drużynie narodowej wystąpił 10 października 1990 w zremisowanym 0:0 starciu z Węgrami. Łącznie Andersen w latach 1985–1990 rozegrał w drużynie norweskiej 27 spotkań, w których strzelił 5 bramek^[6].

Mecze i gole w reprezentacji
#	Data	Miasto	Przeciwnik	Gol	Wynik	Rozgrywki
1.	17.04.1985	Frankfurt nad Odrą	NRD		0:1	towarzyski
2.	14.08.1985	Oslo	NRD		0:1	towarzyski
3.	10.09.1985	Oslo	Egipt		3:0	towarzyski
4.	25.09.1985	Lecce	Włochy		2:1	towarzyski
5.	16.10.1985	Oslo	Dania		1:5	El. MŚ 1986
6.	30.10.1985	Moskwa	ZSRR		0:1	El. MŚ 1986
7.	13.11.1985	Lucerna	Szwajcaria		1:1	El. MŚ 1986
8.	30.04.1986	Oslo	Argentyna		1:0	towarzyski
9.	13.05.1986	Oslo	Dania		1:0	towarzyski
10.	09.09.1986	Oslo	Węgry		0:0	towarzyski
11.	24.03.1987	Wrocław	Polska		1:4	towarzyski
12.	03.06.1987	Oslo	ZSRR		0:1	El. ME 1988
13.	16.06.1987	Oslo	Francja		2:0	El. ME 1988
14.	12.08.1987	Oslo	Szwecja		0:0	towarzyski
15.	09.09.1987	Reykjavík	Islandia		1:2	El. ME 1988
16.	23.09.1987	Oslo	Islandia		0:1	El. ME 1988
17.	01.06.1988	Oslo	Irlandia		0:0	towarzyski
18.	09.08.1988	Oslo	Bułgaria		1:1	towarzyski
19.	05.09.1989	Oslo	Francja		1:1	El. MŚ 1990
20.	11.10.1989	Sarajewo	Jugosławia		0:1	El. MŚ 1990
21.	04.02.1990	Attard	Korea Południowa		3:2	towarzyski
22.	07.02.1990	Attard	Malta		1:1	towarzyski
23.	27.03.1990	Belfast	Irlandia Północna		3:2	towarzyski
24.	06.06.1990	Trondheim	Dania		1:2	towarzyski
25.	22.08.1990	Stavanger	Szwecja		1:2	towarzyski
26.	12.09.1990	Moskwa	ZSRR		0:2	El. ME 1992
27.	10.10.1990	Bergen	Węgry		0:0	El. ME 1992

Kariera trenerska

Andersen już w 2000 rozpoczął pracę szkoleniową jako grający trener w FC Locarno. Następnie został trenerem drużyny U-21 w FC Luzern, którą prowadził do 2003. Po zakończeniu pracy w Lucernie wrócił do Niemiec, aby w latach 2003–2004 kierować drugoligową drużyną Rot-Weiß Oberhausen. Po tym okresie był asystentem Horsta Köppela w Borussii Mönchengladbach.

W maju 2007 podpisał kontrakt z najwyższej klasy greckim zespołem Skoda Ksanti, lecz po zaledwie miesiącu kontrakt został rozerwany z powodów prywatnych.

Pod koniec 2007 roku podpisał kontrakt z walczącym w 2. Bundeslidze Kickers Offenbach, ale nie był w stanie uchronić ich przed spadkiem.

20 maja 2008 zastąpił Jürgena Kloppa na stanowisku trenera Mainz i pod jego rządami zespół wywalczył awans do Bundesligi. Pomimo sukcesu zespołu Andersen został zwolniony 3 sierpnia 2009.

W grudniu 2010 roku został mianowany menadżerem greckiej drużyny AE Larisa^[7]. Po 24 dniach pracy, podczas których drużyna przegrała trzy mecze ligowe i odpadła z rozgrywek pucharowych, nie strzeliwszy ani jednej bramki, został zwolniony^[8]. Sześć miesięcy później Andersen wrócił do Niemiec, obejmując drużynę drugiej ligi Karlsruher SC^[9].

W styczniu 2015 objął posadę trenera Austrii Salzburg^[10], którą opuścił w grudniu tegoż roku^[11]. W maju 2016 został szkoleniowcem reprezentacji Korei Północnej^[12]. Był to pierwszy raz, kiedy Korea Północna mianowała zagranicznego menedżera od 1993. W 2018 opuścił on Koreę Północną po dwóch latach pracy w zespole^[13].

W czerwcu 2018 został ogłoszony nowym menadżerem południowokoreańskiej drużyny Incheon United FC w K-League^[14]. Został zwolniony 15 kwietnia 2019, a Incheon znajdował się na dole tabeli po zdobyciu zaledwie czterech punktów w siedmiu meczach^[15].

W grudniu 2021 Andersen został mianowany głównym trenerem Hongkongu. W czerwcu 2022 z sukcesem poprowadził drużynę w kwalifikacjach do Pucharu Azji 2023, awansując na ten turniej po raz pierwszy od 1968^[16].

1 stycznia 2024 Andersen poprowadził Hongkong do historycznego zwycięstwa, pokonując Chiny 2:1 w meczu towarzyskim. To zwycięstwo oznaczało pierwszy od 29 lat triumf Hongkongu nad Chinami^[17].

Rodzina

Andersen jest obywatelem Niemiec od 1993 roku. Jego syn Niklas również został piłkarzem i rozegrał jedno spotkanie w Bundeslidze (w barwach Werderu Brema).

Sukcesy

Fredrikstad FK

Puchar Norwegii (1): 1984

Valarenga

Król strzelców Eliteserien (1): 1985 (23 bramki)

Eintracht Frankfurt

Król strzelców Bundesligi (1): 1989/90 (18 bramek)

Przypisy

↑ Jørn Andersen [online], kicker.de [dostęp 2024-01-10] (niem.).
↑ Jørn Andersen [online], national-football-teams.com [dostęp 2024-01-10] (ang.).
↑ (West) Germany - Top Scorers [online], rsssf.org [dostęp 2024-01-10] (ang.).
↑ Jørn Andersen - Matches and Goals in Bundesliga [online], rsssf.org [dostęp 2024-01-10] (ang.).
↑ Jørn Andersen [online], eu-football.info [dostęp 2024-01-10] (ang.).
↑ Norway - Record International Players [online], rsssf.org [dostęp 2024-01-10] (ang.).
↑ Jørn Andersen fikk trenerjobb i Hellas [online], aftenposten.no [dostęp 2024-01-10] [zarchiwizowane z adresu 2012-03-22] (norw.).
↑ Jörn Andersen nach 24 Tagen entlassen [online], spiegel.de [dostęp 2024-01-10] (niem.).
↑ Andersen übernimmt den KSC [online], bundesliga.de [dostęp 2024-01-10] [zarchiwizowane z adresu 2011-11-08] (niem.).
↑ Jørn Andersen neuer Trainer der Salzburger Austria [online], austria-salzburg.at [dostęp 2016-08-10] [zarchiwizowane z adresu 2015-01-02] (niem.).
↑ Jørn Andersen verlässt die Salzburger Austria [online], austria-salzburg.at [dostęp 2016-08-10] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-31] (niem.).
↑ Jørn Andersen er Nord-Koreas nye landslagstrener [online], nrk.no [dostęp 2016-08-10] (norw.).
↑ As economic sanctions bite, North Korea football coach Jorn Andersen departs [online], indianexpress.com [dostęp 2024-01-10] (ang.).
↑ 인천유나이티드 새 감독에 안데르센 전 북한대표팀 감독 [online], incheonutd.com [dostęp 2024-01-10] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-12] (kor.).
↑ Incheon United terminate contract of Norwegian coach Andersen [online], en.yna.co.kr [dostęp 2024-01-10] (kor.).
↑ Hong Kong can dare to dream after reaching Asian Cup for first time since 1968 [online], scmp.com [dostęp 2024-01-10] (ang.).
↑ AFC Asian Cup: Hong Kong boss Andersen hails team’s ‘aggression’ after they beat China for first time in 29 years [online], scmp.com [dostęp 2024-01-10] (ang.).

Bibliografia

Jörn Andersen, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2023-11-16] .
Jørn Andersen w bazie Eu-Football.info (ang.)
Jørn Andersen w bazie National Football Teams (ang.)

[1] Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[2] Jørn Andersen [online], kicker.de [dostęp 2024-01-10] (niem.).

[3] Jørn Andersen [online], national-football-teams.com [dostęp 2024-01-10] (ang.).

[4] (West) Germany - Top Scorers [online], rsssf.org [dostęp 2024-01-10] (ang.).

[5] Jørn Andersen - Matches and Goals in Bundesliga [online], rsssf.org [dostęp 2024-01-10] (ang.).

[6] Jørn Andersen [online], eu-football.info [dostęp 2024-01-10] (ang.).

[7] Norway - Record International Players [online], rsssf.org [dostęp 2024-01-10] (ang.).

[8] Jørn Andersen fikk trenerjobb i Hellas [online], aftenposten.no [dostęp 2024-01-10] [zarchiwizowane z adresu 2012-03-22] (norw.).

[9] Jörn Andersen nach 24 Tagen entlassen [online], spiegel.de [dostęp 2024-01-10] (niem.).

[10] Andersen übernimmt den KSC [online], bundesliga.de [dostęp 2024-01-10] [zarchiwizowane z adresu 2011-11-08] (niem.).

[11] Jørn Andersen neuer Trainer der Salzburger Austria [online], austria-salzburg.at [dostęp 2016-08-10] [zarchiwizowane z adresu 2015-01-02] (niem.).

[12] Jørn Andersen verlässt die Salzburger Austria [online], austria-salzburg.at [dostęp 2016-08-10] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-31] (niem.).

[13] Jørn Andersen er Nord-Koreas nye landslagstrener [online], nrk.no [dostęp 2016-08-10] (norw.).

[14] As economic sanctions bite, North Korea football coach Jorn Andersen departs [online], indianexpress.com [dostęp 2024-01-10] (ang.).

[15] 인천유나이티드 새 감독에 안데르센 전 북한대표팀 감독 [online], incheonutd.com [dostęp 2024-01-10] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-12] (kor.).

[16] Incheon United terminate contract of Norwegian coach Andersen [online], en.yna.co.kr [dostęp 2024-01-10] (kor.).

[17] Hong Kong can dare to dream after reaching Asian Cup for first time since 1968 [online], scmp.com [dostęp 2024-01-10] (ang.).

[18] AFC Asian Cup: Hong Kong boss Andersen hails team’s ‘aggression’ after they beat China for first time in 29 years [online], scmp.com [dostęp 2024-01-10] (ang.).

[1]

[a]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]