Józef Wiesław Rosłon
Józef Wiesław Leon Rosłon (ur. 13 stycznia 1929 w Warszawie, zm. 27 lipca 1993 w Perugii)[1] – polski duchowny rzymskokatolicki, franciszkanin, profesor nauk teologicznych, biblista.
Profesor nauk teologicznych | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce pochówku | |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Prezbiterat |
29 czerwca 1953 |
Życiorys
edytujW Warszawie odbył naukę w szkole podstawowej. Zrealizował dwie klasy szkoły handlowej. W 1944 wstąpił do zakonu franciszkanów konwentualnych. Odbył naukę w Niższym Seminarium Duchownym w Niepokalanowie. W 1948 uzyskał maturę i podjął studia filozoficzne w Gnieźnie. Studia teologiczne odbył w Krakowie w latach 1950-1953. 29 czerwca 1953 został wyświęcony na księdza. Został studentem na Wydziale Teologii Katolickiej Uniwersytetu Warszawskiego. W wyniku likwidacji tego wydziału rozpoczął studia na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Uzyskał tam w 1954 tytuł magistra teologii[1].
W 1955 został asystentem w Katedrze Biblistyki Starego Testamentu. Odbył studia w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie, zakończone w 1959 licencjatem na podstawie pracy pt. Notio epouranios in epistoła ad liebraeos. Kontynuując po powrocie z Rzymu pracę w ATK w 1962 został tam starszym asystentem w Katedrze Starego Testamentu. W 1962 uzyskał stopień naukowy doktora na podstawie rozprawy pt. Zagadnienia życia w pierwszych trzech rozdziałach Księgi Rodzaju. W 1967 został w ATK adiunktem. W 1971 otrzymał stopień doktora habilitowanego na podstawie rozprawy Zbawienie człowieka w Starym Testamencie. 1 listopada 1971 objął w ATK stanowisko docenta i kierownika Katedry Filologii Biblijnej. W 1977 został profesorem nadzwyczajnym, a w 1988 zwyczajnym[1].
Był wykładowcą w Wyższym Seminarium Duchownym Ojców Franciszkanów w Krakowie, a następnie w Łodzi—Łagiewnikach. Był wykładowcą języków biblijnych i teologii Starego Testamentu w Instytucie Teologicznym „Bobolanum” w Warszawie[1].
W zakonie pełnił funkcje kustosza kapitulnego, sekretarza prowincji, asystenta prowincjalnego i delegata prowincji do kapituły generalnej Zakonu w 1983[1].
Pod jego kierunkiem stopień doktora uzyskał w 1993 Roman Marcinkowski[2].
W lipcu 1993 podczas pobytu w Asyżu doznał wylewu krwi do mózgu. Zmarł 27 lipca 1993 w szpitalu w Perugii[1]
Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[1] (kwatera 224-6-17)[3].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g Adam Salomon, Ś.P. O. JÓZEF WIESŁAW LEON ROSŁON (1929-1993), „Ruch Biblijny i Liturgiczny” 1996 (49) z. 1, s. 58-62.
- ↑ Dr hab. Roman Marcinkowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-03-04] .
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: O. O. FRANCISZKANIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-03-07] .